A alimentación dos inmigrantes en España: os sabores que aínda non atopan fóra de casa

(04/10/2022)

A alimentación dos inmigrantes en España: os sabores que aínda non atopan fóra de casa

Comida mexicana no restaurante Capital Azteca, en Lugo. Alberto López

 

A dieta dos españois hase ir enriquecendo cos produtos e sabores que achegan os estranxeiros afincados neste país. Con todo, moitos produtos son aínda moi difíciles de conseguir fóra das súas fronteiras

03 oct 2022 .

España pasou de ser o país que emigra ao país que acolle, cos cambios sociais que isto trae. Os inmigrantes no seu proceso de adaptación experimentan un cambio brusco, entre outras cousas, nas súas tradicións culinarias, que moitas veces non poden replicar. En paralelo ao incremento de estranxeiros que han ir chegando a España han ir aparecendo no mercado alimentos típicos doutros países e un bo número de restaurantes especializados en comida doutros países. Con todo, a estas persoas séguelles sendo practicamente imposible conseguir algúns dos seus produtos típicos.

Segundo o informe Avaliación de patróns de consumo alimentario e factores relacionados en grupos de poboación emerxentes: inmigrantes, do Ministerio de Medio Ambiente, os emigrantes consumen un 54 % de comida española e un 46 % de alimentos propios do seu país de orixe. 

Segundo os últimos datos do INE, en España viven 5.417.883 estranxeiros, deles un 30 % son de orixe latina e un 20 % chegan do continente africano. Segundo as conclusións do estudo mencionado, isto provocou que na gastronomía aparezan novos sabores, cheiros e propiedades beneficiosas para a dieta dos españois. «Produtos que hoxe nos parecen exóticos están a introducirse paulatinamente no mercado nacional, e dentro duns anos poderán ser ingredientes habituais da dieta española, tal e como sucedeu historicamente con moitos outros alimentos como a pataca ou o tomate, hoxe básicos na nosa dieta», explica o documento. Aínda así seguen sen estar presentes moitos produtos crave para que os inmigrantes poidan reproducir os seus pratos.

Algúns dos pratos e produtos que moitos migrantes botan de menos cando chegan a España: 

• Latinoamérica: Yuca, salsas picantes, tamales, ajiaco, millo, choclo, humitas, mazamorra, mote, papaya e guayaba. 

• Europa do Leste: Sarmale, repolo amargo, herbas aromáticas, polenta e leite de búfala.

• Asia: Doces de arroz, carnes e peixes de orixe asiática 

Hai un alimento que se atopa en practicamente todas as tradicións culinarias: o pan, un produto practicamente universal. O informe apunta que o 90 % da poboación inmigrante come pan habitualmente.

Aínda que en menor medida que os alimentos de orixe mediterránea, cada vez é máis doado atopar no mercado produtos procedentes da cociña dos países que teñen maior representación en España. É o caso dos latinoamericanos. É cada vez máis habitual atopar «plátano macho e froitas tropicais como o aguacate, o mango, a laranxa chinesa ou condimentos como o curry, a soia, tamén kebabs, oriúndos de Turquía». 

As cifras que deixa a investigación advirten que o 42 % dos migrantes en España deixan para comer algún alimento que consumían habitualmente no seu país. As razóns son diversas: «O 61 % dos participantes no estudo indicou que non consumían algún alimento porque non o atopaban no territorio nacional, o 31 % manifestou que o sabor era distinto ao do seu país de orixe, e o 18 % que era caro». 

Nalgúns casos, no entanto, a cociña española permite aos estranxeiros atopar substitutos para as súas receitas. Entre Galicia e Latinoamérica existe unha identidade gastronómica que aínda persiste nos lazos culturais destes pobos. Así se entende que numerosos pratos latinos sexan similares. O ajiaco, por exemplo, pode substituírse por caldo galego. Outro dos produtos que poden substituír o famoso doce de guayaba, típico en Latinoamérica, é o marmelo, que cunha textura e sabor similar, adoza a vida dos galegos.

No caso dos produtos de orixe africana como o cuscús, é posible crear pratos parecidos coa quinoa, un produto con maior presencia no mercado español e con maior arraigamento cultural, xa que se remonta aos tempos das colonias en América.