Astrid Nakari Pérez, ferrolá afincada en Nova York.

 

Hai tantos motivos como persoas para learse a manta á cabeza e labrarse un porvir allende das nosas fronteiras: estudos, unha oferta de traballo ou a falta do mesmo, ganas de cambiar de aires, etcétera.

O último censo publicado polo Instituto Galego de Estatística (IGE), actualizado en xaneiro deste exercicio, revela que se produciu un aumento do número de veciños de Ferrol, Eume e Ortegal que residen no estranxeiro. En termos absolutos, 18.697 persoas nadas nas comarcas teñen actualmente fixada a súa residencia fóra de España.

Unha subida de máis de tres milleiros en relación aos datos de hai unha década, cando eran 15.539 persoas as que se atopaban vivindo no estranxeiro. Actualmente, o perfil maioritario de emigrantes concéntrase na franxa de entre 30 e 54 anos.

Incremento tras a pandemia

O fin das restricións de mobilidade, derivadas da pandemia, podería estar detrás do repunte. Por comarcas, Ferrolterra reporta 63 saídas máis que en 2020, con 244; o Eume case duplicou o número de persoas que abandonaron a zona, pasando de 25 a 48, e tan só Ortegal viu reducido o seu número de migracións ao estranxeiro, de 29 a 28..

Por municipios, A Capela, Moeche e As Somozas son as únicas localidades nas que non se produciron emigracións fose do país. No outro extremo, Ferrol encabeza o podio con máis dun centenar de saídas.

«Vin a Nova York como experiencia para aprender inglés; atopei o amor e caseime»

Astrid Nakari Pérez, actualmente na Gran Mazá.

 

Emigrar é complicado, pero facelo dúas veces antes de cumprir a trintena éo, se cabe, aínda máis. É o caso de Astrid Nakari Pérez, unha moza de 28 anos fincada desde 2017 en Nova York e orixinaria de Venezuela.

Con tan só oito anos, Pérez chegou a Ferrol, onde residiu ata que se marchou a Pontevedra para cursar o grao de Comunicación Audiovisual. Ao rematar os seus estudos, Astrid traballou algúns anos en Galicia en empregos relacionados co seu campo.

A moza tiña claro, no entanto, que quería saír da súa zona de confort e aprender inglés. «Vin a Nova York para aprender o idioma e estiven un tempo trabajando como canguro», relata. Aproveitou, ademais, a súa estancia na Gran Mazá para realizar un curso de Deseño de Moda e publicar un libro de poemas.

Proceso creativo

A súa obra Mañá deixo de fumar, confesa, é o froito de «un proceso creativo moi chulo que vivín xunto a un amigo. Escribiamos nos bares, nos parques, e baixo as pontes», rememora.

Actualmente, Astrid atópase totalmente establecida nos Estados Unidos: «Agora teño aquí ao meu marido e ao meu can. Son a miña familia», reflexiona. A nivel laboral, aínda que traballa no sector infantil, gustaríalle poder dar o salto á industria da moda e valora tamén intentar publicar inglés. Actualmente, Astrid descarta volver a Galicia, aínda que a experiencia lle ensinou, detalla, que «nunca podes dicir nunca».

«Obtiven unha bolsa internacional e xa levo dous anos no exterior»

Alejandro Cobelo, ferrolán que traballa como consultor en México.

 

Con 29 anos de idade, Alejandro Cobelo afronta o seu segundo ano consecutivo no estranxeiro. O ferrolán explica que, a través dun excompañero de colexio, introduciuse nun programa de Bolsas ICEX do Instituto de Comercio.

Tras un período formativo en Madrid, Cobelo logrou embarcarse nunha aventura profesional en Buenos Aires, cidade na que residiu todo o pasado ano. Esta experiencia decantou «o debate interno» que o ferrolán tiña sobre o rumbo que debía tomar e, actualmente, atópase traballando en México como consultor estratéxico de Oppino, unha consultora con sede en Madrid e presenza global.

Morriña permanente

Ademais, o ferrolán pasara anteriormente dous anos en Países Baixos e confesa que foi precisamente «ese día a día rodeado de persoas de diferentes culturas» o que lle impulsou a labrarse un futuro no ámbito internacional.

Confesa que, a pesar de estar vivindo unha experiencia moi enriquecedora, «como bo galego sempre levo esa morriña interna que me impulsa a volver». Aínda non se expón o futuro a longo prazo, aínda que si viaxará a Ferrol para ver á súa familia e poder reunirse coas súas «nachos e nachas» e gozar do ambiente do Nachiños Fest, evento musical que o propio Alejandro impulsou, xunto ao seu primo, Jorge, e o seu amigo, Fernando Amador.