Refuxiados na Coruña: «Procurade que se relaxen e non vos estrañedes se saen pouco»

(13/04/2022)

Refuxiados na Coruña: «Procurade que se relaxen e non vos estrañedes se saen pouco»

m.carneiro A Coruña / LA VOZ

MARCOS MÍGUEZ

Un grupo de 45 ucraínos chega a Galicia despois de de atravesar 3.300 quilómetros desde a fronteira polaca nunha expedición sostida por bombeiros e policías locais

13 abr 2022 .

A guerra subiu o quilo de sal a 400 grivnas, 12 euros ao cambio. A vida en Ucraína ocorre nas cociñas. Non hai salóns en moitas casas e é normal que cada membro da familia pase horas no seu cuarto. «Non vos estrañedes se saen pouco», explicaba onte a presidenta de AGA Ucraína, Natalia Afonina, ás familias que agardaban no parque de bombeiros da Grela a chegada dos 45 refuxiados traídos desde a cidade polaca de Rzesuw por un grupo de seis bombeiros e policías locais da Coruña.

Un feixe de recomendacións amornou os ánimos. Á parte dos trámites administrativos que terán que resolver canto antes (permiso de residencia na policía, cartón sanitario na Cidade da Cultura e prazas no colexio para os nenos), calquera suxestión que permita aliviar o estado de estrés en que se atopan é recibida como un agasallo. «En Ucraína non hai horarios para comer. Uns comen ás 12 e outros ás 8. Hai que explicarlles que aquí se come a unha hora e que vos agradaría que participasen. Son moi severos cos nenos e máis nunha casa que non é a súa, intentade que se relaxen, ¡os pais! E tamén virá ben que invitedes as mulleres a axudar en casa. Sentiranse útiles», continuaba Natalia Afonina.

O grupo de Arteixo

Carlos Pinto e Diana Rodrigues son portugueses e están instalados en Arteixo cos seus fillos desde que el empezou a traballar en Inditex. Construíron unha casa e agora amoblaron o ático para acoller a Natalia e Olesia Bohdanenko, nai e filla de 47 e 17 anos. «Poderán estar o tempo que necesiten», sinala Pinto. Ao seu lado, David Ferreiro escoita falar de Arteixo e preséntase. É de Pastoriza e a súa irmá vai acoller, tamén no piso de arriba, a dúas mozas adolescentes coa súa avoa e outra muller maior. Propón reunir a todos. «Si, claro, e en Uxes tamén hai», di Carlos Pinto. Nunha vivenda unifamiliar de Santa Cruz María Pazos recibirá a unha nai e a un rapaz de 13 anos: «Eu son viúva, vivo cos meus fillos de 16 e 18 anos e un can que pesa 70 quilos, a ver como o levamos». E Vanessa González, sobrecogida polo drama, pensa na nena de seis anos e a súa nai para as que ten todo disposto e algo nunha bolsa que suxeita como un amuleto.

Pouco despois das tres da tarde, despois de cruzar Europa en 48 horas, 3.300 quilómetros de leste a oeste, as sirenas do parque anuncian a chegada do autobús. Aplausos de benvida. Un dos primeiros en baixar, un pequeñín de 4 anos levado polo aire a un camión de bombeiros para esquecer a viaxe. As familias de aquí buscan coa mirada ás de alá, non as coñecen. Hai que agardar. Equipaxes, comida e, despois si, atópanse.

Novas e Actualidade

Titulares
Histórico

Usuario:
Contrasinal: