O Senado dá un prazo de seis meses ao Goberno para suprimir o “erro” do voto rogado

(28/02/2020)

O Senado dá un prazo de seis meses ao Goberno para suprimir o “erro” do voto rogado

Redacción, Madrid | 27 Febreiro 2020 - Crónicas da Emigración

O Senado puxo data á necesaria reforma do sistema electoral que elimine o voto rogado para os españois residentes no estranxeiro, que desde 2011obrigaos a solicitar o exercicio do seu dereito ao voto, un "erro" segundo os grupos parlamentarios, que queren que o Goberno emende nun prazo máximo de seis meses.

O pleno da Cámara Alta  aprobaou por unha maioría de 247 votos, só matizada por nove abstencións do PNV e dous en contra de Vox, unha moción onde insta o Goberno a “promover e impulsar, nun prazo non superior aos seis meses, unha iniciativa lexislativa dirixida a suprimir da lexislación electoral a esixencia do voto rogado para os españois residentes no estranxeiro”.

A redacción é froito dunha emenda transaccional asinada por todos os grupos a partir dunha iniciativa do PSOE, e empraza a que o resultado final desta reforma da Lei Orgánica do Réxime Electoral Xeral (LOREG) “conte co maior consenso posible”.

Non é a primeira vez que o Senado se pronuncia a favor de quitar o voto rogado da LOREG: pediuno unanimemente en maio de 2017, por asentimento.

O consenso polo que avoga a moción quedou plasmado na coincidencia no diagnóstico do problema que os portavoces fixeron desde a tribuna, aínda que non así nas solucións que permitirían mitigalo.

Coinciden todos en que a implantación “ben intencionada” deste sistema, en palabras do representante socialista, Artemi Relo, no ano 2011, a pedimento do PSOE e co apoio das demais forzas políticas, foi “un erro” porque fixo caer estrepitosamente a participación nos seguintes comicios.

A complexidade do procedemento para o voto, con dificultades engadidas pola falta de medios nos consulados, atrasos no envío de papeletas e prazos moi restrinxidos, fixo caer a participación do voto exterior dun 32% en 2008 a un 5% en 2011, tendencia que se mantivo desde entón.

Un “despropósito sen paliativos”, en palabras de Artemi Relo, quen constou ademais que nin sequera logran votar todos os que se inscriben para facelo, porque se para as últimas eleccións xerais pediuno o 10,6% dos votantes no exterior, ao final o voto efectivo foi só do 7%.

O senador socialista  arremeteu contra o PP por mirar “ para outro lado” cando gobernaba ao sospeitar que se suprimía este método moitos dos españois que emigraron obrigados pola crise económica castigaríano” nas urnas.

Amelia Salanueva, en nome do grupo popular, replicou lamentando que para o PSOE “de todo, como sempre, ten a culpa o PP”, e advertiu que o seu respaldo á moción “non é un cheque en branco” para outros cambios que puidesen pactar os socialistas cos seus socios.

Por iso insistiu en que a supresión deberá acometerse por consenso para acabar cos efectos “non desexados” da reforma de 2011, que con todo logrou “maior seguridade xurídica” para combater a fraude no voto exterior.

Desde Cidadáns, a senadora Ruth Goñi aproveitou para pedir cambios máis amplos na lexislación electoral que acaben cun sistema “inxusto” que só beneficia ao PP, ao PSOE e aos nacionalistas.

Laura Castel, de ERC, considerou as trabas que padecen os votantes do exterior como un “viacrucis” administrativo que fai aos expatriados “cidadáns de segunda” para quen “votar é unha odisea, especialmente para os cidadáns cataláns”.

Marta Pascal, de JxCAT, expuxo a posibilidade de implantar o voto electrónico no exterior para emendar o problema. Aínda que o seu grupo asinou a emenda transaccional, o PNV preferiu absterse, segundo Imanol Landa, á espera da fórmula concreta que no futuro póidase expor para a reforma.