Os negocios lanzados por inmigrantes teñen máis éxito porque se lles esixe máis

(19/12/2018)

Os negocios lanzados por inmigrantes teñen máis éxito porque se lles esixe máis

Os cidadáns non comunitarios que queiran emprender en España deben presentar tamén un informe de viabilidade e un plan de negocio a Estranxeiría

Mahmoud Hamoud Rastanagui montou un restaurante de comida árabe en Alcobendas, Madrid. // BYZness


el Periódico-

Ana García Moreno

18/12/2018 -


O autoemprego é unha forma de vida cada vez máis presente entre o colectivo inmigrante no noso país. De feito, segundo as últimas cifras do Ministerio de Traballo, Migracións e Seguridade Social, España conta con 326.529 autónomos extranxeiros, o que supón ao redor dun 10% do total de traballadores por conta propia, porcentaxe que creceu respecto ao peche de 2017, cando supoñía un 9,7%.

Entre eles, os máis numerosos son quen provén de fóra da UE, é dicir, os cidadáns extracomunitarios. Romanía e China son as nacionalidades con maior presenza e Cataluña a comunidade con máis traballadores por conta propia inmigrantes, seguida de Madrid. Por sectores comercio, hostalería e construción lideran o ránking. Ademais, do total de afiliados estranxeiros, o 16,24% xa son autónomos, segundo o Ministerio de Traballo.

Pero é que ademais, tal e como un estudo de Harvard Research, en Estados Unidos, os negocios lanzados por inmigrantes crecen máis rápido e sobreviven máis. A que se debe esta tendencia? É un parámetro común que tamén se pode aplicar en España? Analizámolo no Día Internacional do Migrante.

“O que está claro é que quen decide emprender nun país que non é o seu pensouno moi ben e ten todo previsto. Así é máis sinxelo que todo saia ben”, conta Laura Gómez, técnico en asesoramento para Autónomos Inmigrantes de ATA.

Que ter en conta?

No caso dos cidadáns comunitarios, deberán seguir os mesmos trámites que un autónomo nado en España. A única diferenza é que antes deberán solicitar o NIE.

Doutra banda, para os emprendedores non comunitarios, ademais de tramitar unha autorización de estranxeiría, é necesario “presentar un informe de viabilidade e un plan de negocio a Estranxeiría”, explica Gómez. Un paso que como ela mesma indica “obrígache a considerar moitos aspectos como que competencia terás, que previsión económica debes facer, que persoal necesitas ou quen serán os teus provedores, entre outros”, o que pode achegar máis fiabilidade. E é que tal e como recoñece a técnico de ATA, “os emprendedores cunha boa base, aínda que teñan un inicio máis tedioso, conseguen un proxecto máis concienzudo e seguro”.

Ao anterior únese o espírito emprendedor deste tipo de profesionais: “Moitas veces atopan nichos de negocio en algo que hai no seu lugar de orixe ou porque aquilo que saben facer ou no que son expertos só se importa en España e deciden facelo desde aquí. É cuestión de visión e de oportunidade”, conta Gómez.

Precisamente, para axudar a este colectivo, en 2013 naceu a Lei de apoio aos emprendedores e a súa internacionalización. Con todo, tal e como asegura Gómez, “esta Lei contemplaba medidas para grandes investimentos. Con todo, os autónomos de orixe non española que se dan de alta son, na súa gran maioría, pequenos emprendedores que ven no autoemprego unha boa forma de saír adiante, e conseguir un inicio ao seu establecemento definitivo en España”. Do mesmo xeito, “tamén hai quen unha vez creada aquí a súa empresa, volve ao seu país para expandir o aprendido e crear sinerxias entre ambas as rexións e culturas, o que é moi enriquecedor”, engade Gómez.

Procedementos de estranxeiría

A pesar diso, a través desta lei óptase a uns dos visados de estranxeiría que os cidadáns non comunitarios necesitan para lanzar un negocio en España. É o visado de emprendedores. Para conseguilo é necesario propoñer unha idea innovadora que se debe desagregar nun proxecto que se presenta ao Ministerio de Economía e Empresa, encargado de dar o visto e prace. Para iso é importante que “o proxecto teña unha visión de facturación ou un plan de márketing ou de Recursos Humanos para a creación de emprego”, conta Ronsel Mariño, directora xeral do Grupo Aristeo, especialistas en inmigración e estranxeiría. Con este visado, o emprendedor pode traer á súa familia e tamén obter a residencia por dous anos. Ademais, pódeo presentar en territorio español ou no país de orixe -ante a oficina consular-.

Outro procedemento de estranxeiría vinculado aos emprendedores é o visado de residencia non lucrativo, o cal “se usa moito para pequenos empresarios”, tal e como confirma Mariña. Iso si, os requisitos son moi esixentes: o emprendedor debe demostrar que conta cos medios económicos para estar en España durante un ano. En total esíxenselle uns 26.000 euros. Nese tempo non poderá traballar, só explorar o mercado e ao ano poderá pedir un permiso de traballo por conta propia.

Unha das opcións tamén pode ser optar a unha autorización inicial de residencia e traballo por conta propia. Este procedemento é necesario presentalo desde o país de orixe no consulado español e pode ser de calquera proxecto, non só dun innovador. Neste caso, o emprendedor non poderá vir coa súa familia e deberá presentar un proxecto avalado tanto polo sistema español como por algunha das organizacións de autónomos do noso país.

Son só algúns procedementos de estranxeiría para posibles futuros emprendedores, en calquera caso, é recomendable asesorarse con empresas especializadas ou institucións que poidan dar as claves sobre como facer o proxecto.

Emprendedores refuxiados

A actual situación de crise nalgúns países como Siria está a levar a que cada vez máis persoas fuxan destes lugares para refuxiarse noutros países. Son solicitantes de refuxio ou asilo. Para eles, o emprendemento tamén é unha opción. Por iso, desde entidades como a ONG Accem tratan de axudarlles. “O noso colectivo ten particularidades psicosociais. Non veñen por un motivo económico, senón que detrás teñen un proceso emocional e, por iso, aínda que lles dás ferramentas, é un proceso máis lento”, conta Germán Hurtado, coordinador do eixo de emprego en Accem.

Pero finalmente é posible, e aínda que “a maioría emprenda polo autoemprego, tamén hai algún caso de persoas que emprenden e conseguen empregar a outras persoas”, explica Hurtado.

É o caso de Mahmoud Hamoud Rastanagui, un refuxiado sirio que montou un restaurante de comida árabe en Alcobendas. “A nosa gastronomía é moi coñecida aquí e aos españois gústalles moito nosa comida e doces. Ademais en Xordania xa tiña un restaurante”, conta Hamoud, quen especifica que tamén o lanzou para “ofrecer aos refuxiados sirios, que viven en malas condicións, unha oportunidade de traballo”. A día de hoxe o restaurante conta con cinco empregados, “catro sirios, incluído eu e un marroquí”, explica Hamoud.

Pero el ten o foco posto moito máis alá e ademais deste restaurante pretende “montar outros para ofrecer traballo aos demais, sexan refuxiados ou non; e animarlles a empezar unha nova vida en España, esquecendo todo o que sufrimos”.