O repunte migratorio desde África segue aínda lonxe de crises precedentes

(06/08/2018)

O repunte migratorio desde África segue aínda lonxe de crises precedentes

Sánchez busca o apoio de Marrocos, pero Rabat intenta lograr máis fondos da UE

 

A.Carrasco Ragel | EFE

 

Desde o pasado xuño, España converteuse na principal ruta de migrantes que intentan alcanzar Europa por mar. Supera a Italia , cuxo ministro do Interior, Matteo Salvini, se pavonea de ter pechado con cadeado os seus portos, e a Grecia , que viu reducida as chegadas ás súas illas tras o controvertido acordo entre a UE e Turquía.

 

Os últimos datos da Organización Internacional para a Migración de Nacións Unidas sinalan que, desde o 1 de xaneiro ao 29 de xullo, arribaron a España a través do Mediterráneo 22.858 persoas, 1.195 máis que as contabilizadas en todo o 2017. Segundo as cifras da ONU, polo menos 307 migrantes pereceron afogados no intento, polos 223 que o fixeron ao longo do pasado ano. Datos como estes explican que o último CIS reflicta que a preocupación pola inmigración triplicouse en apenas un mes entre os españois. O gran número de chegadas colapsou o sistema de acollida e obrigou a tomar decisións de urxencia.

 

En paralelo, recruouse a guerra política. O Goberno acusa o Executivo de Rajoy de non ter tomado medidas ante unha situación previsible, mentres que PP e Cidadáns denuncian un efecto chamada por mor da acollida do Aquarius ou o anuncio da retirada das concertinas nos valos de Ceuta e Melilla.

 

¿Existe o efecto chamada sobre o que alertan Casado e Rivera? Para o Goberno socialista, non. Tampouco para Carlos Arce, coordinador de migracións da Asociación Pro Dereitos Humanos de Andalucía (Apdha): «Non sei que é máis perigoso, que quen din que existe un efecto chamada saiban que é falso e aínda así o digan por interese político ou que non saiban que están equivocados e esteamos en mans duns indocumentados».

 

Ramiro Muñiz, portavoz da Comisión Española de Axuda ao Refuxiado (CEAR) tampouco cre que houbese un cambio no fluxo migratorio, e limítase a falar de «un pequeno incremento de chegadas». O cooperante da Apdha vai máis aló e gabia que tampouco estamos ante unha nova crise migratoria. Remítese aos números. No 2015 chegaron á UE un millón de persoas; neste 2018 prevese que o fagan unhas 100.000. No que respecta a España, as persoas que chegaron ás costas españolas son un 45 % menos das que o fixeron durante a crise dos caiucos do 2006. No entanto, o incremento do número de migrantes en España con respecto aos anos precedentes é innegable.

 

O Executivo busca solución

 

«Cando un migrante chega a Tarifa non está a pisar España, senón a UE», recordou Pedro Sánchez o venres. As institucións comunitarias son sensibles a esta reclamación, pero a maioría de países do leste non queren oír falar de involucrarse en solucións globais. España conta coa comprensión de Macron e Merkel. Tamén coa de Juncker. O presidente da Comisión Europea anunciou ao xefe do Executivo o desbloqueo de 55 millóns para mellorar o control fronteirizo en Tunisia e Marrocos. No entanto, trátase dunha vitoria pírrica para Madrid, que reclama unha maior implicación.

 

Os ministerios de Traballo e Migracións, Exteriores e Interior multiplicaron os contactos cos países de orixe e tránsito. Destaca Marrocos, a clave de bóveda. Sánchez aínda non visitou o país veciño, pero membros do seu Goberno mediaron para que se aplique a fondo. Pero Rabat está celosa a conta do acordo entre a UE e Turquía, polo que Ankara recibe 3.000 millóns, cifra moi superior aos 27 que ofrece Bruxelas.

 

As novas instalacións solucionan o atasco para as identificacións

 

Cun pequeno pícnic de almorzo, cortesía dos centos de veciños da zona que se envorcaron nas últimas semanas, roupa limpa e un kit de aseo, os primeiros 110 inmigrantes aloxados durante días nun polideportivo de Alxeciras empezaron a ocupar o xoves o novo Centro de Acollida Temporal de Estranxeiros (CATE). Unhas instalacións que aliviarán o tapón no que se converteu o proceso de identificación dos miles de estranxeiros chegados nas últimas semanas, e que provocou que moitos deles terminasen durmindo ao raso nas cubertas dos buques de salvamento.

 

O vento deu unha leve tregua nas chegadas de pateras permitindo reorganizar os recursos nos municipios máis saturados con inmigrantes que, tras chegar a porto e someterse a unha rápida avaliación médica, pasaban a mans da Policía para a súa identificación e apertura de expediente de expulsión.

 

Unha macrocomisaría

 

Agora, o CATE será o eixo de protocolo de actuación: unha especie de macrocomisaría, onde a Policía prevé realizar ata 500 identificacións diarias. Unha vez superado este trámite, os inmigrantes terán destino segundo a súa procedencia.

 

Cos magrebís, os convenios permiten a repatriación nuns días. Cos subsaharianos, con todo, é máis difícil verificar a súa procedencia, por iso é polo que simplemente se lles entregue un documento coa orde de expulsión por unha falta administrativa e pasen a uns CIES saturados ou á rúa, incorporándose ao sistema de acollida das oenegués.

 

 

¿Olvidou o seu contrasinal? | Alta