O Ministerio de Sanidade presentou onte unha proposta para que as comunidades consensúen o xeito de prestar servizos sanitarios ás persoas sen papeis. O seu obxectivo é acordar unha estratexia común que permita garantir unha atención parecida a toda persoa que viva en España e, simultaneamente, evitar unha sanción de Europa. O plan inclúe a elaboración dun rexistro nacional das persoas que accedan a estas prestacións que espertou dúbidas por si esta información ía utilizarse para identificar inmigrantes e impulsar a súa deportación. Pero, segundo o secretario xeral de Sanidade, Rubén Moreno, a Comisaría Xeral de Estranxeiría e Fronteiras (o órgano do Ministerio do Interior que xestiona estes asuntos) non poderá acceder ao mesmo.
«O que se expón é que estas persoas estean incorporadas nunha base de datos a nivel nacional» para ter rexistrada unha historia clínica individual, asegurou Moreno tras unha reunión da Comisión de Prestacións do Sistema Nacional de Saúde (un dos encontros entre ministerio e comunidades) celebrado onte. Esta base de datos, recalcou, non se compartiría co Ministerio do Interior. A pesar de que tanto Mariano Rajoy como o ministro de Sanidade, Alfonso Alonso, apuntaron á necesidade de poder demostrar polo menos un ano de empadroamento para acceder ao sistema, agora citan seis meses -de forma continuada e inmediatamente anterior á solicitude- para acceder ao sistema sanitario. En calquera caso, o secretario xeral de Sanidade recoñeceu que é competencia das comunidades. Cataluña, por exemplo, xa só pide tres meses.
O único requisito irrenunciable do Ministerio de Sanidade é cerciorarse de que as persoas en situación irregular non terán acceso a un documento -cartón ou equivalente- que lles permita recibir atención sanitaria fose. Facelo, insistiu Moreno, daría pé a que a Comisión Europea sancionase a España, que non ofrece este cartón a comunitarios que residen no país sen realizar actividade económica.
Prestación si, cartón non
Sanidade reclama ás comunidades que presten a atención sanitaria aos sen papeis como unha actividade de servizos sociais, e non incorporándoos ao grupo de asegurados ou beneficiarios do Sistema Nacional de Saúde. Os sen papeis deberán demostrar que non dispoñen de recursos para custearse un seguro médico antes de poder acceder á sanidade.
A proposta do Executivo tamén inclúe outras condicións para incorporar ao sistema aos que saíron dela tras a aprobación do real decreto 16/2012 «de racionalización do gasto sanitario». Entón perderon o seu cartón preto de 800.000 persoas.
As rexións con Executivos socialistas reclamaron a derrogación do citado real decreto, porque que exclúe aos simpapeles e porque consideran que a atención sanitaria debe ser universal. En dúas semanas, o ministerio volverase reunir coas autonomías en busca de consenso, aínda que case todas as comunidades atoparan a fórmula para non deixar desasistidos aos inmigrantes sen papeis.
Galicia leva tres anos aplicando un programa similar con dous miles presentas inscritas
Levar empadroado polo menos 183 días ou non ter recursos nin outro tipo de aseguramiento son algunhas das condicións
Santiago / La Voz, 03/09/2015
Galicia leva tres anos xa aplicando un programa practicamente idéntico ao que quere pór en marcha o Ministerio de Sanidade en todas as comunidades autónomas. Desde que o decreto 16/2012 retirou a atención primaria aos inmigrantes irregulares, deixándolles só co dereito á urxencia, o Sergas considerou que a vía de entrada deste colectivo debía ser, como no resto da poboación, a primaria. Por iso é polo que en setembro de fai tres anos puxese en marcha un programa específico con requisitos moi similares aos que anunciou Alfonso Alonso.
Levar empadroado polo menos 183 días ou non ter recursos nin outro tipo de aseguramiento son algunhas das condicións para formar parte deste plan dirixido aos inmigrantes irregulares. O modelo galego ademais obriga a renovar cada ano, e de feito hai inmigrantes sen papeis que tras un tempo conseguiron regularizar a súa situación e polo tanto salguen do mesmo. Hai menos dun ano inscribíronse máis de dous mil estranxeiros neste Programa Galego de Protección de Saúde Pública, pero case cincocentos lograron acceder á sanidade por vía ordinaria ao regularizarse. O plan galego, a pesar de dar unha cobertura que segundo o Sergas é idéntica á que outorga o cartón sanitario, foi criticada por oenegués e colectivos que defenden aos inmigrantes irregulares, por consideralo un recorte de dereitos que ademais non redunda en aforro económico.
