Ante tal noticia, rapidamente xurdiron as clásicas opinións demagóxicas pero que, con todo, carecen de toda lóxica e fundamento. E son demagóxicas porque debe quedar claro para todos que non é posible que os ingresos procedentes das pensións estranxeiras non paguen impostos en ningún sitio, nin no país que recoñeceu a pensión estranxeira nin no noso país, como parecen agora defender algúns.
Para os profesionais que, como o que subscribe este artigo, dedicámonos á área tributaria sempre nos chamou a atención o tema tabú das pensións estranxeiras. E dígoo porque ninguén cun mínimo coñecemento da materia pode dicir que non existise unha obriga clara e terminante de que os españois (e incluso os estranxeiros) residentes fiscalmente en España tivesen que declarar os ingresos percibidos procedentes de tales pensións. Con todo, a dificultade xurdía na nosa actividade profesional cando ante unha pregunta dalgún cliente sobre este particular e ao comunicarlle a existencia de tal obrigación, a observación máis común era que esas pensións ninguén as declaraba. E o certo é que en realidade case ninguén o facía.
Deste xeito veu xerando unha situación inxusta, porque aqueles que correctamente declaraban tales pensións, e pagar os impostos correspondentes, atopábanse con familiares, amigos ou simples coñecidos que non o facían e que ademais presumían diso sen que, en efecto, sufrisen consecuencia negativa algunha ao longo dos anos, ademais de aforrarse o pagamento dos impostos.
Polo tanto ha de quedar claro que a actuación da Axencia Tributaria neste caso concreto non é nin incorrecta nin inxusta. Pero o que si se pode criticar é que coñecendo como debían coñecer os seus responsables desde hai moitos anos a existencia da falta xeneralizada de declaración de tales pensións, podían perfectamente ter deseñado unha campaña informativa nos medios de comunicación advertindo da necesidade de declaralas. E asegúrolles que con tal medida unha gran maioría dos afectados comezasen a cumprir coas súas obrigacións sen necesidade de recorrer a medidas como os requirimentos ameazadores aos que me refería ao principio deste artigo.
