Unha oportunidade perdida

Unha oportunidade perdida

Expertos en inmigración temen que a mala xestión do conflito do veo pase factura á convivencia en Arteixo e provoque un efecto contaxio


Un órdago de 12 anos, un pulso dun mes e nin unha soa conclusión. O debate sobre o primeiro veto ao veo en Arteixo enquistouse en posturas cada vez máis enfrontadas. Para o sociólogo Antonio Izquierdo e o Foro Galego dá Inmigración, as conclusións son desalentadoras. Cren que se perdeu unha oportunidade e critican o que consideran un fracaso na xestión da diversidade relixiosa

ANTARES PÉREZ A Coruña A primeira prohibición do veo no municipio que acolle a unha das comunidades musulmás máis arraigada e numerosa de Galicia pasou de ser un problema puntual circunscrito ao ámbito escolar a un conflito intercultural que  está a erosionar a convivencia nesa pacífica Torre de Babel da que presumiu Arteixo durante anos.

O debate enquistouse en posturas cada vez máis enconadas e contraditorias. E as conclusións son desalentadoras. Polo menos iso é o que sosteñen desde o Foro Galego dá Inmigración. "Galicia está perdendo unha oportunidade de sentar as bases dunha política de inmigración seria e rigorosa", lamentaba onte un dos seus portavoces, Miguel Fernández, nun debate en Radio Coruña.

Algo similar ao que opina o sociólogo Antonio Izquierdo, que ve neste conflito "un fracaso da xestión educativa e pública da diversidade relixiosa". "Iso non é culpa da nena, non é culpa da inmigración, xa que ela non é inmigrante", matiza este experto, que lamenta que intereses políticos e electorais contribúan a avivar a polémica e facer do conflito unha "cortina de fume" para "desviar a atención doutros asuntos de Arteixo"

Os expertos que participaron no debate radiofónico e os consultados pola OPINIÓN cren que a directiva do colexio, o Goberno galego ou o Concello só contribuíron a agravar o problema ao esgrimir argumentos ambiguos e en ocasións contraditorios.

Lonxe de consensuar a solución máis rápida e beneficiosa para esta nena de doce anos, uns e outros a enredáronse en debates infrutuosos que desembocaron no que parece ser unha ruela sen saída. De gorras de rap e normas escolares de obrigado cumprimento pasaron a falar de machismo, de discriminación, ...

Os partidarios da prohibición chegaron a comparar un centro escolar cunha mesquita, a asociar o veo cun disfrace. A Xunta pasou de apelar á autonomía do centro a equiparar o hiyab cunha visera e despois ver no pano islámico un símbolo "lesivo" que pode "atentar contra a dignidade dos alumnos". E, de novo, a apelar á autonomía do centro.

Tras un mes de pulso, de pasarse a pelota dunha administración a outra, a alumna aínda agarda unha solución que non chega. Polo de súpeto xa foi sancionada sen actividades extraescolares e agora podería verse obrigada a cambiar de centro a metade de curso.

Para Izquierdo, trátase dunha "clara vulneración da liberdade relixiosa". "Temos que afacernos a situacións como estas. España é un estado aconfesional, un país de pluralidade relixiosa. O que pasa é que a manifestación pública da relixión só se ve normal cando se trata da católica", lamenta. O mesmo opina o avogado da menor, que hoxe presentará ante a Xunta un recurso contra a resolución para o seu traslado de centro.