O Exército tunisiano desprega tropas para frear o éxodo cara a Europa

O Exército tunisiano desprega tropas para frear o éxodo cara a Europa

A UE reforza a Tunisia como socio comercial a fin de conter a emigración

R. M. DE RITUERTO / M. MOURA - Bruxelas / Roma - 15/02/2011

Tras unha xornada de acusacións mutuas e tensión diplomática entre Roma e Bruxelas, o ministro do Interior italiano, Roberto Maroni, afirmou onte á noite que Italia pedira unha axuda urxente de 100 millóns de euros á Unión Europea para afrontar a urxencia humanitaria creada polo desembarco de miles de cidadáns tunisianos en Lampedusa (Sicilia).

A pesar de que fontes militares tunisianas informaron de que o Exército do país despregara a soldados nas súas costas para tratar de pór coto o éxodo, Italia decidiu mobilizar a Protección Civil e pór a 200 militares en estado de prealarma. O ministro de Exteriores, Franco Frattini, reuniuse onte á noite co Goberno tunisiano, confirmou Maroni, para tratar de buscar unha solución.

As cifras oficiais do Goberno italiano afirman que, desde o 15 de xaneiro ata onte, desembarcaron na pequena illa 5.278 persoas, 66 delas menores de idade e todas elas de nacionalidade tunisiana. Fontes tunisianas aseguran que polo menos cinco persoas morreron e outras 17 foron dadas por desaparecidas ao naufragar as súas embarcacións nas costas tunisianas.

O ministro Maroni, de Lígaa Norte, alertou de que, se non se toman medidas urxentes, nos próximos días poderían chegar ata Sicilia "ata 80.000 persoas" desde o Norte de África, un volume "imposible de xestionar", dixo. Maroni viaxará hoxe a Sicilia co primeiro ministro, Silvio Berlusconi, para buscar unha nova estrutura onde aloxar aos inmigrantes. O ministro explicou que falara co presidente do Consello Europeo, Herman Van Rompuy, "para pedirlle un consello europeo extraordinario sobre inmigración", e que solicitou que a UE confira un papel máis operativo á Axencia Europea de Fronteiras, Frontex.

"Este non é un problema que se poida resolver coa devolución inmediata dos inmigrantes", explicou o ministro. "Non é un movemento do crime organizado senón un fenómeno social: as persoas desesperadas collen as barcas soas. E non podemos rexeitalos porque non patrullamos en augas tunisianas".

A fuxida de miles de tunisianos a Lampedusa deu urxencia e dramatismo á viaxe de Catherine Ashton ao país magrebí, ao que chegou onte xusto ao mes da saída do poder do presidente Zine o Abidine Ben Ali. A nova relación estratéxica entre Bruxelas e Tunisia que ela debe trazar viuse eclipsada polo desencontro diplomático italo-comunitario á mantenta da axuda que a UE ofrece ou nega a Roma para facer fronte ao éxodo do seu veciño do sur, e coas advertencias de Alemaña, Francia ou Luxemburgo de que hai que evitar custe o que custe un estalido no sur que xere un aluvión de inmigrantes que dea ás ao populismo e á xenofobia na Unión. Ashton adiantou en Tunisia que a Unión intentará outorgarlle calidade de socio comercial preferente para o verán, e que vai desbloquear inmediatamente 17 millóns de euros de axuda sobre un total de 258 millóns que serán entregados antes de 2013.

A alta representante de política exterior da UE aterrou en Tunisia cun programa de axuda dirixido a demostrar que "a UE é o máis firme aliado de Tunisia no seu camiño cara á democracia". As súas entrevistas co xefe do Goberno, Mohamed Ghanuchi, e outros ministros responsables de carteiras económicas víronse complementadas con outras citas con representantes da sociedade civil (organizacións de dereitos humanos, de mulleres, de estudantes) en busca da nova énfase que a Unión quere dar á relación cos seus veciños do sur.

Á cancillera alemá, Angela Merkel, a estratexia de contención do éxodo migratorio parécelle crucial para evitar unha invasión da UE desde o sur. "Como é natural, non poden vir agora a Europa todas as persoas que non queren quedar en Tunisia", declarou en Berlín, mentres en Francia o ministro de Industria, Eric Besson, advertía que "non pode haber tolerancia coa emigración clandestina".

O responsable de Finanzas de Luxemburgo, Luc Frieden, subliña que a axuda humanitaria a curto prazo que a Unión debe dar a Tunisia ha de ir acompañada dunhas políticas de cooperación económica e de inmigración que ancoren a esas poboacións nos seus países. "A resposta non é admitir a todos os pobres do norte de África, porque iso provocaría na UE reacciones radicais", prognostica Frieden. "Hai que evitar que a extrema dereita avance en Europa. Habemos de axudar a que a xente quede no seu país con axudas ao desenvolvemento".

A complicación que o éxodo supón para a UE quedou onte de relevo coa pequena liorta entre Bruxelas e Roma. A comisaria de Interior, Cecilia Malmström, falou o sábado co ministro do Interior italiano para ofrecerlle unha axuda comunitaria que, segundo ela, o ministro rexeitou por innecesaria. Esa primeira sorpresa da comisaria converteuse en pasmo o domingo cando soubo que Roberto Maroni arremetía contra a Comisión por abandonar a Italia á súa sorte.