Vítimas dos caiucos reclaman participar nas políticas de inmigración

(09/02/2011)

Vítimas dos caiucos reclaman participar nas políticas de inmigración


Foto: CEDIDA.

Yaye Bayam afirma que os deportados regresan "traumatizados" porque foron tratados como delincuentes

DAKAR, 9 Feb. (Da enviada especial de Europa Press, Isabel Veiga) -

A asociación senegalesa de mulleres contra a emigración clandestina (Coflec, en francés) reclama participar nos acordos sobre inmigración que España mantén con Senegal e ter unha voz en todos os procesos, para poder deseñar políticas apropiadas de sensibilización e de desenvolvemento capaces de impedir que os mozos senegaleses se xoguen a vida no mar a bordo dunha patera.

Esta organización, fundada en 2006 por un grupo de mulleres que perderon a 80 dos seus familiares no mesmo caiuco rumbo a España, dedícase desde entón a sensibilizar á poboación local sobre os riscos de emigrar por vía clandestina, especialmente ás nais, promotoras ata fai non moito da viaxe dos seus fillos, porque levaba non só unha mellora de status económico, senón de percepción social.

Nunha entrevista con Europa Press, a presidenta da asociación e nai dun mozo que pereceu nunha patera camiño de España, Yaye Bayam, explicou que son moitos os factores que empuxan aos mozos senegaleses á emigración e entre eles, destacou a situación da poboación pesqueira, que queda sen traballo cando polos acordos de pesca entre Senegal e a UE, outros barcos esquilman as súas costas.

"Todo discútese entre os gobernos de España e Senegal e nós non podemos participar en nada. Por exemplo, estamos en contra de que se fixen cotas para que certas persoas vaian traballar alí, porque non nos parece que se poida dicir quen si ou quen non, pero non temos voz. Somos a xente que perdeu á súa familia nunha patera e non podemos formar parte do proceso", lamentou.

Para Bayam, é fundamental que a sociedade civil xogue un papel neste proceso para, por exemplo, "poder facer un seguimento da súa situación alí, orientarlles se queren investir, ou axudarlles se queren volver a Senegal". "Se contasen en Europa con asociacións, poderían botarlles unha man, pero se fai todo entre países, sen contar con eles e se contaran connosco poderíanse facer moitas máis cousas", engadiu.

Segundo explicou durante unha mesa redonda celebrada no marco do Foro Social Mundial, o obxectivo final é "que a xente non embarque" e que se teñen que emigrar, "fágano entrando legalmente en Europa, coa cabeza ben alta, para que non os traten como a delincuentes" .

Para iso, a organización leva a cabo un labor de difusión de información a fin de contrarrestar o efecto chamada que, ao seu xuízo, provoca ver a outros mozos que fan alarde do diñeiro que están gañando en países como España sen contar que naquel país é unha cantidade irrisoria e que, para conseguila, deben vivir hacinados, soportar humillacións e esconderse da policía.

Ademais de difundir información sobre as condicións reais de quen viven en España 'sen papeis', Coflec crea oportunidades laborais e de desenvolvemento para mulleres que acaben repercutindo en toda a súa comunidade. Así, mediante formación e microcréditos, son moitas as senegalesas que teñen unha actividade económica en marcha.

OS REPATRIADOS, TRAUMATIZADOS

A organización tamén traballa cos repatriados desde España, prestando apoio tanto aos propios afectados como ás súas familias. Bayam, afirma que estas persoas chegan "esnaquizadas" e "traumatizadas", porque "foron esposados e tratados como delincuentes, aínda que non roubaron, nin mataron nin traficaron".

"Cando chegan a Senegal non poden nin traballar, sentense sen dignidade e están moito, moito peor que antes de irse", explica, antes de citar unha lista de coñecidos que pasaron polo proceso de expulsión e tiveron problemas para reintegrarse. Tamén ten amizades que regresaron pola crise, e cuxos fillos, crecidos en España, non conseguen atopar traballo e sentense en terra de ninguén.

Para rematar, lanzou unha mensaxe ao presidente do Goberno de España, José Luís Rodríguez Zapatero, para pedirlle "que asuma que África se está desenvolvendo e tenda pontes en lugar de construír muros", porque están custando a vida a moitos mozos que buscan unha oportunidade e porque con eles, o continente non poderá prosperar.