O 42 por cento dos marroquís que viven en España están no paro

O 42 por cento dos marroquís que viven en España están no paro
A crise cébase cos estranxeiros homes con oito puntos máis de desemprego que elas
CRUZ MORCILLO / MADRID
Día 03/08/2010


IGOR AIZPURU
Que a crise ensañouse cos inmigrantes é algo sabido (máis dun millón estaban no paro a finais do ano pasado); non o é tanto, en cambio, que a algúns colectivos estaos triturando. É o caso dos marroquís, a principal nacionalidade que vive entre nós (775.054 teñen cartón de residencia) e cuxa taxa de desemprego alcanza xa o 42,4 por cento (ao redor de 350.000) cando a finais de 2006 estaba no 16,2 por cento. Son traballadores estreitamente vinculados á construción e a empregos temporais, por iso é polo que a recesión golpeaos de cheo desde o principio, igual que a romaneses, bolivianos e colombianos.
O ano pasado, con todo, o desemprego creceu sobre todo entre ucraínos, arxentinos, peruanos, dominicanos e chineses, moi ligados aos servizos. Con todo, a peor parte levouna o colectivo ecuatoriano que, atención, en 2009 perdeu a cuarta parte dos seus ocupados ou o que é o mesmo máis de cen mil persoas desa nacionalidade foron a parar directamente ás colas do INE.

Contra todo pronóstico non se detectou un incremento do emprego mergullado; é máis, este parece caer

Todos estes datos aparecen no IV Estudo Inmigración e mercado de traballo do investigador Miguel Pajares, difundido polo Ministerio de Traballo e Inmigración. O autor explica que o ano pasado os estranxeiros perderon 339.300 empregos e a súa taxa de paro chegaba en decembro ata o 29,7 por cento fronte ao 16,8 rexistrada entre os españois. A cifra é aínda máis preocupante se se ten en conta que os inmigrantes representan só o 15,7 por cento da poboación activa.
Os homes son os que máis sufriron os efectos do desemprego, cunha taxa do 33,1 por cento fronte ao 25,5 por cento das mulleres inmigrantes, que se converteron no sostén de moitos fogares. Un número importante deses homes proceden da construción e levan máis dun ano no paro.
O autor debuxa varias tendencias: a inmigración legal  estancouse de forma drástica; a crise provocou a perda dun millón e medio de altas na Seguridade Social entre españois e estranxeiros, aínda que algúns como romaneses, búlgaros, chineses e bolivianos aumentaron o seu número de afiliados; e os estranxeiros non están substituíndo aos españois cando estes quedan sen o seu posto de traballo.
Irregularidade sobrevinda
Contra todo prognóstico, nesta época de vacas fracas non parece aumentar a economía mergullada porque curiosamente este tipo de emprego «negro» viuse máis afectado ata que o regulado e oficial. Tampouco os datos avalan, segundo o estudo de Pajares, un incremento dos cidadáns en situación irregular. O que si se produciu é un cambio nos motivos desa irregularidade. Antes quenes non tiñan papeis eran basicamente os inmigrantes que chegaran por canles non reguladas (como turistas para quedar, sobre todo); nos dous últimos anos disparouse a chamada «irregularidade sobrevinda», que a sofren inmigrantes que tiñan permiso de residencia e traballo e perdéronos porque o paro impídelles renovalos.
Durante uns anos non farán falta novos traballadores senón recolocar aos que hai, pero será unha etapa transitoria
Os traballadores estranxeiros, apunta o estudo, móvense tres veces máis que os españois para buscar un emprego. Trasládanse dun municipio ou dunha comunidade a outra; saen das cidades para dirixirse ás zonas rurais e os que xa se nacionalizaron viaxan a outros países europeos en pos dun futuro. Chineses, colombianos e marroquís foron os máis emprendedores.
A pesar da dureza coa que lles golpeou a crise, os inmigrantes optaron por quedar en España. «Non se están producindo retornos masivos», sostén o informe, e quenes volven á súa casa son sobre todos latinos que xa obtiveron a nacionalidade española e romaneses, é dicir os que poden regresar ao noso país cando queiran. «Temos por diante unha etapa na que as necesidades de inmigración serán bastante limitadas», adianta o estudo. Haberá que centrarse en recolocar aos parados actuais, pero aínda así pasada esa etapa transitoria España seguirá sendo un país de inmigración.