O 20 por cento das remesas enviadas desde España polos inmigrantes non teñen control

O 20 por cento das remesas enviadas desde España polos inmigrantes non teñen control
Por Axencia EFE

Madrid, 19 ene (EFE).- O 20 por cento do diñeiro que os inmigrantes envían desde España ás súas familias chega aos seus países de orixe a través de canles "informais", sen control nin garantías, segundo un estudo difundido hoxe polo Goberno español.

En 2007, as remesas informais desde España puideron alcanzar os 1.600 millóns de euros (2.287 millóns de dólares), mentres que os envíos formais sumaron 8.100 millóns de euros (11.578 millóns de dólares), segundo eses datos oficiais.

En 2008, esta cantidade foi menor debido á crise económica, sinala o estudo publicado polo Observatorio Permanente da Inmigración e presentado este martes pola secretaria de Estado española de Inmigración e Emigración, Consuelo Rumí.

O estudo do equipo dirixido polo investigador Iñigo Morei é "excelente, rigoroso e pioneiro", dixo Rumí, quen destacou que para moitos países as remesas dos seus emigrantes, como ocorreu aos españois décadas atrás, supón unha porcentaxe importantísimo do seu Produto Interior Bruto, por encima ata do 10 por cento.

Remesas informais son as que chegan ao seu destino "por canles non reguladas", por iso é polo que só poidan facerse estimacións sobre a súa contía.

As remesas informais non son un fenómeno xeneralizado, xa que se trata dunha práctica máis frecuente entre inmigrantes dunhas determinadas nacionalidades, indica o estudo.

Mentres que entre os ecuatorianos, por exemplo, é moi pouco frecuente, quen máis usan esas canles "informais" son os inmigrantes venezolanos -suporía o 70 por cento das súas remesas-, subsaharianos -porque nos seus países non existe un sistema bancario sólido e fiable-, ucraínos, polacos e marroquís.

Por contía dos envíos, marroquís, romaneses e portugueses encabezan o ranking deste tipo de remesas, segundo Morei.

"A proximidade xeográfica -destacou- facilita o contacto con maior frecuencia, mentres que a distancia obriga a establecer outras formas de comunicación".

O propio peto é o método de transporte no que máis confían os inmigrantes, sen distinción de nacionalidade ou condición social, para levar diñeiro ao seu país de orixe, pero se usa tamén o correo postal.

"Uns cantos billetes dentro do sobre, coa carta", indicou Morei.

Pactar con terceiras persoas un prezo polo transporte, práctica moi usada por inmigrantes do Leste, as compras a distancia e, por suposto, o uso de redes que operan ao amparo das novas tecnoloxías, son outras fórmulas analizadas no estudo.

Segundo este, "un dos principais impulsos das remesas informais é a situación financeira dos países de destino", cando "a regulación local fai preferible para o usuario o envío de fondos por canles informais, habitualmente en efectivo, en lugar de facelo por medio de institucións".

Este o caso de Venezuela, Colombia ou Brasil, subliña o informe.

A incidencia do fenómeno é maior nas cidades que no medio rural, pois nos grandes núcleos de poboación hai "o número suficiente de inmigrantes de determinadas nacionalidades que permitan establecer redes informais de transferencia".

O estudo conclúe que as remesas informais "afectan con maior intensidade a países desenvolvidos ou de renda media", e fai fincapé en que "son a forma máis perigosa de non integración".

Supón, explica a análise, "entrar nunha lei da selva" onde o inmigrante abdica dos seus dereitos como consumidor "e ponse en mans de mafias financeiras".

Segundo Morei, é preciso "un importante traballo institucional", con programas de formación que expliquen aos inmigrantes "os custos ocultos e desvantaxes" deste sistema.

"Os propios inmigrantes estanse infrinxindo un dano do que inicialmente non son conscientes", insistiu.