Bispos españois sobre inmigración: "Hoxe acollemos, mañá compartimos"

(14/01/2010)

Bispos españois sobre inmigración: "Hoxe acollemos, mañá compartimos"


Mensaxe ante a Xornada Mundial do Emigrante e Refuxiado




MADRID, mércores, 13 xaneiro 2010 (ZENIT.org).- O vindeiro domingo celébrase a Xornada Mundial do Emigrante e Refuxiado. Con este motivo, os bispos da Comisión Episcopal de Migración de España fixeron público unha mensaxe titulada "Hoxe acollemos, mañá compartimos", dedicado aos emigrantes e refuxiados menores de idade, seguindo o exemplo do Papa.

En España, hai na actualidade 803.857 menores nacidos no estranxeiro, que representan o 17% do total de estranxeiros.

"Preocúpanos a situación de todos os menores, especialmente os máis desamparados --afirman os bispos--. Moitos deles "sobre todo os menores non acompañados" viviron e viven o rexeitamento e a ameaza permanente da repatrición, ata cando non hai unha familia que lles espere".

"Nenos e nenas que chegan en condicións dramáticas a unha comunidade autónoma en España e de alí son derivados a outras "afirman os bispos--. Pero, en moitas ocasións, ninguén sabe de verdade cantos son, onde ou como están. Parece coma se, apenas coñecida a súa minoría de idade, emprendésemos unha carreira para quitárnolos do medio manténdoos uns anos, para que, ao cumprir os dezaoito anos, queden literalmente na rúa convertidos en sen papeis", permanentemente ameazados pola expulsión, sen posibilidade de traballar ou dunha vida digna".

Os bispos recordan algúns acontecementos recentes, como a encíclica Caritas in Veritate e a aprobación no Parlamento español da Reforma da Lei de Estranxeiría.

No que se refire á encíclica afirman que supón "un enriquecemento para a nosa comprensión e práctica da caridade na nosa sociedade".

En canto á reforma da Lei de Estranxeiría, os bispos, á vez que celebran "o recoñecemento de dereitos aos nosos irmáns inmigrantes", non poden deixar "de considerar con preocupación as novas dificultades expostas pola Lei ao pleno exercicio dalgúns deles, que esperamos serán paliadas, polo menos en parte, pola futura regulamentación e a súa posta en práctica".

Expresan respecto diso a súa confianza en que "os impedimentos postos ao dereito de reagrupación familiar queden soslayados. A clara defensa da familia, que a Igrexa fai, empúxanos a apoiala, especialmente cando hai menores sen ela. Vivir nun país estranxeiro, sen puntos de referencia reais, xera innumerables trastornos e dificultades e leva riscos e problemas serios previsibles no futuro".

Confían en que "o réxime sancionador do prazo ampliado do internamento das persoas inmigrantes "sen papeis", véxase reducido ao mínimo na súa aplicación".

Recordan o necesario servizo relixioso nos Centros de Internamento de emigrantes e refuxiados, adultos e menores, que garanta a atención relixiosa adecuada. "Esíxeo o dereito fundamental de liberdade relixiosa", afirman.

Confían en que "as dificultades de acceso ao padrón municipal non queden ademais agravadas por sancións dificilmente soportables por quen, nun claro deber fraterno --a imaxe do Bo Samaritano- faciliten a inscrición no mesmo, exercendo o deber cristián da acollida. O chamado "esforzo de integración", para adultos e menores, implica non só ao que chega senón tamén ao que acolle".

Confían, finalmente, en que "a mirada de calquera que nos crucemos coa do menor emigrante e refuxiado, sírvanos para percibilo, antes que como emigrante, como un menor por encima de calquera outra consideración". Así o fai notar o Papa na súa mensaxe recordando a Convención dos Dereitos do neno.

"O tratamento legal e regulamentario correspondente ha de seguirse como consecuencia desta consideración" engaden--. Neste sentido, para os nenos e adolescentes é fundamental o acceso á formación adecuada e completa que lles posibilite a incorporación á sociedade e a participación nela, sen descoidar a "riqueza do encontro entre diferentes tradicións culturais", como recorda o Papa na súa mensaxe.

Os bispos fundamentan o lema da súa mensaxe no do Papa: "Recoñecemento ao feito gozoso de que a nosa Igrexa hoxe segue abrindo os seus brazos aos emigrantes. A acollida de hoxe, anuncio do Evanxeo da solidariedade fraterna, samaritana, é a mellor garantía para un futuro integrador onde noso compartir fraterno sexa o sinal iluminadora que seguimos ofrecendo".

"Os nosos menores emigrantes e refuxiados, que hoxe son acollidos, mañá compartirán connosco, como adultos, os valores que intercambiemos. A fe, que gozosamente propuxémoslles ou compartimos con eles, vivirémola fraternalmente, e as nosas comunidades serán verdadeiros signos da catolicidad".

"A chegada e presenza dos irmáns emigrantes e refuxiados son para nós unha graza e, ao mesmo tempo, unha interpelación, un reto e unha oportunidade. Por iso agradecemos os incontables xestos e xenerosos esforzos de tantos irmáns, grupos, comunidades e institucións no servizo aos emigrantes e refuxiados", recoñecen os prelados.

E propón algunhas tarefas para implicarse: "Procurar que o menor sexa acompañado pola súa propia familia, e, cando isto non fose posible, proporcionarlle un ambiente e unhas persoas ou núcleo familiar o máis próximos ao seu contexto familiar". "Axudarlle a que, canto antes, teña o mellor ambiente escolar e educativo". "Mostrar o máximo respecto á súa condición relixiosa e proporcionarlle os medios necesarios para a súa formación, fomento e práctica relixiosa". "Cando a vida e os dereitos dos menores están en xogo, non debe haber testemuñas silenciosas. Todos temos unha obrigación para con eles. Os nenos non son nin ilegais nin invisibles".