CONCLUSIÓNS DO Iº CONGRESO DÁ XUVENTUDE GALEGA NON EXTERIOR"

CONCLUSIÓNS DO Iº CONGRESO DÁ XUVENTUDE GALEGA NON EXTERIOR" - BOS AIRES 2009
Bos Aires - 06/12/2009 - SICE - Jorge Navós

Sección 1. Educación e Formación



1.- Debemos priorizar o tema da claridade informativa acerca dos programas universitarios en Galicia, axustando as disparidades lingüísticas entre os nosos respectivos países (Inscrición vs. Matriculación).



2.- Ponse de manifesto a falta de coordinación dos tempos á mantenta da programación de actividades e axudas.



3.- É importante dispor de máis información directa sobre os Convenios das universidades a tempo e nos mesmos Centros Galegos.



4.- Tamén se dá conta da cuestión dunha discordancia entre a formación en Instituto Terciario (Maxisterio) que non se recoñecen como estudos universitarios, a menos que se complemente esta formación (Arxentina) a nivel de licenciatura. Tal cuestión reflexa a diversidade nos mesmos sistemas de formación.



5.- Hai que explorar máis posibilidades de formación a distancia, sobre todo no ámbito da formación continua. Recoméndanse este tipo de actividades, considerando a modalidade semipresencial e unha metodoloxía máis interactiva. Podería enfocarse esta formación cara á actualización de coñecementos en diversos campos, tratando o eixo básico do recoñecemento nos países de residencia.



6.- A falta de capacitación de moitos mozos para o mercado de traballo merece o impulso de programas de FP para descendentes de galegos no exterior, sen descoidar de novo o seu recoñecemento en Arxentina e Uruguai. Se o facemos estaremos loitando contra o risco de exclusión social que pode afectar a mozos e mozas que nin estudan nin traballan. Unha vía a considerar sería a firma de convenios con empresas galegas do exterior.



7.- Habemos de procurar unha conexión máis viva entre Lingua e Cultura de Galicia, a fin de incorporar á súa aprendizaxe elementos significativos da súa dinámica histórica (costumes, arte, paisaxes, música, lendas, gastronomía,).



8.- Solicítase un esforzo por actualizar as bibliotecas dos centros galegos, aumentando os fondos e facendo realidade unha xestión efectiva do seu funcionamento, que tamén debería alcanzar a posibilidade de consulta en rede (para non duplicar fondos nunha mesma área de influencia).



9.- Suxírese abrir liñas de axuda para a adquisición de libros científicos e técnicos ou a subscrición de revistas susceptibles de mellorar a formación ou, no seu caso, especialización da mocidade galega no exterior.



10.- Desenvolver os esquemas de bolsas de estudos e potenciar os estudos nos países de acollida, así como facilitar a información e a tramitación de homologacións e convalidaciones.



Sección 2: Emprendedores, empresarios novos e traballo



Os sistemas educativos de Arxentina, Uruguai e España (Galicia) non se están mostrando adecuados para detectar as aptitudes/actitudes da mocidade. Por iso proponse incorporar materias que abarquen o emprendimiento en todos os niveis educativos.



En tal sentido vese como necesaria continuar coa política de dotar de habilidades directivas (liderado, toma de decisións, presentacións en público,..) aos mozos da comunidade galega nos países do Río da Prata.



Outro aspecto abordado e que dificulta a creación de empresas é a dificultade de acceso aos recursos finacieros. É, por iso, que se suxire que as administracións públicas avalen os plans de negocio viables ante os bancos. Así se podería facilitar o acceso ao crédito ás empresas necesitadas. Os mozos pensamos que o tempo que transcorre desde que se toma a decisión de montar a empresa ata que se pode facer hai que superar unha serie de tramas administrativas e burocráticas excesivas. A proposta é clara: reducir os trámites e incorporar na medida do posible a administración electrónica mediante o uso de Internet.



Ao anterior habemos de sumar, polos seus potenciais efectos positivos na creación de empresas, o fomento do asociacionismo empresarial. Ao empresario de orixe galega cústalle organizarse asociativamente. Pero, aínda así, os mozos das comunidades galegas teñen unha gran ocasión de utilizar os centros galegos e as asociacións de novos empresarios.



Respecto dos temas relacionados coa consolidación das empresas existentes, os asistentes cren fundamental a innovación como mecanismo que pode aumentar a competitividade e produtividade das empresas.



Ademais, considérase de gran importancia aprender a preparar as empresas para a internacionalización. Moitas veces nos autolimitados e non entendemos que se poidan vender produtos ou servizos noutros mercados.



Tamén se percibe como fundamental a confianza no equipo humano e as novas tecnoloxías. Os mozos de Arxentina e Uruguai cren que sería moi interesante coñecer de primeira man os procesos produtivos de empresas líderes de orixe galega (Inditex, Pescanova, Coren,..) e propón a realización de viaxes empresariais xa que poderían estimular o seu potencial emprendedor.



Todo o que acabo de comunicar complementouse con estes outros puntos:



- A dificultade para expresarse noutros idiomas correctamente (inglés,..) limita a realización de negocios con empresas angloparlantes.



- Concédese gran importancia ao valor da marca



- Uso das redes sociais e de contacto en Internet para mellorar o seu caudal de relacións entre eles.



Sección 3: Asociacionismo e participación xuvenil



A fin de facilitar a participación activa dos mozos valorouse a posibilidade de traballar baixo o modelo de "grupo informal", en total convivencia coas institucións e asociacións existentes.



Dese modo facilitaríase aos mozos a posibilidade de beneficiarse dos recursos da Xunta de Galicia dunha forma menos formal, máis flexible e espontánea.



O traballo a través de grupos informais pode animar a participación en asociacións. É o modelo que funciona no Programa "Mocidade en Acción". Na Unión Europea, o 30% das iniciativas están sendo desenvolvidas por grupos informais de mozos.


Considérase que os Programas que facilitan a viaxe a Galicia (meses do verán europeo) de case 400 mozos descendentes de galegos ao ano son unha gran experiencia persoal, moi satisfactoria para os mozos que a viven. Non deixemos de lado a circunstancia e probabilidade de que un mozo residente en Bos Aires trabe amizade con outro vivindo, por exemplo, en Xenebra (Suíza).



Pero o que non sucede habitualmente é que ese mesmo mozo coñeza a outro mozo de Vigo, de Santiago de Compostela, ou de Ourense, xa que este programa non constitúe un lugar de encontro entre mozos residentes no exterior cos mozos da Galicia interior.



Dificilmente entra en contacto e así non se xera a comunidade dinámica, transfonteriza e creativa que temos como ideal.



Deberíanse deseñar estes programas para que os mozos de Galicia e os galegos residentes noutros países coñézanse, actúen conxuntamente e relaciónense normalmente entre eles.


Habemos de fomentar que todos teñan as mesmas oportunidades de acceso á información pública en materia de mocidade

Así, o acceso á información e ás oportunidades asociativas será máis sinxelo e impulsará iniciativas conxuntas entre mozas de ambos os lados do Atlántico.

En poucas palabras, o que se propón é o desenvolvemento de actividades para o fomento da innovación, o estímulo da creatividade, os avances na sociedade da información e o desenvolvemento do talento.



Unha vía pode ser a da participación da Galicia exterior no "Certame Galego de Creadores Novos", que é o encontro anual para fomentar a creatividade da mocidade en Galicia.

Tamén sería importante realizar no exterior cursos de monitores de tempo libre.



E en canto á difusión, cremos que a información ha de atoparse ao alcance de todos mediante redes sociais e novas tecnoloxías. Temos que conseguir a permanente ampliación dunha base de datos de mozos aos efectos dunha comunicación máis fluída. E contar cun centro de información xuvenil atendido por mozos voluntarios.



Sección 4: Comunicación, tecnoloxía e cultura



En relación coa plataforma virtual da emigración "galiciaaberta.com", indícase que esta representa unha boa ferramenta (pouco coñecida fose do ámbito das comunidades galegas) xa que ofrece unha canle de comunicación dixital das accións que a Secretaría Xeral de Emigración ten en marcha.



Con todo, alúdese a unha serie de aspectos que poden ser obxecto de mellora no futuro:



A presentación e distribución dos contidos do portal deberá seguir pautas da denominada Web 2.0: maior participación dos usuarios, ademais de conseguir o seu segmentación atendendo ás diferentes áreas de interese como mocidade, axenda de actividades dos centros, información de contacto, tramitación de solicitudes, actualización dos datos do directorio de comunidades galegas, localización e posicionamento dos contidos ofertados a través dos principais buscadores, novos formatos de contidos como RSS e servizos de subscripción e alertas sobre contidos (boletíns electrónicos).



Proponse novos servizos:



- Unha canle de TV en Internet de e para a emigración galega, ofrecendo a posibilidade de que os usuarios deste servizo poidan participar, subindo os seus propios contidos.



- Servizo de xestión de currículos, onde os diferentes usuarios interesados poden incluír e mostrar o seu currículo profesional a través da rede.



- Plataforma de formación on-line: a teleformación é un área identificada como un novo medio onde seguir ofrecendo formación a un número superior de persoas e durante máis tempo. Esta deberá estar centrada ao redor da programación oficial da Secretaría de Emigración, ofrecendo novos contidos á mantenta de coñecementos como: cultura galega, redes sociais, pedagoxía, educación dixital e capacitación.



- Servizo de e-administración: outro aspecto importante identificado é que o portal galiciaaberta.com deberá apostar pola modernización, estandarización e presentación dos diferentes trámites que as comunidades galegas e os diferentes colectivos de emigrantes realizan coa administración pública galega. Neste sentido tratouse de incluír a posibilidade de identificarse mediante o pasaporte dixital.



As comunidades galegas pódense entender como espazos de interese onde aprender a utilizar a tecnoloxía, potenciando e favorecendo a aprendizaxe tecnolóxica e a divulgación tecnolóxica con programas deseñados a medida para os distintos niveis. O seu obxectivo non será simplemente o de formar a usuarios senón o de formar a construtores de tecnoloxía. Nos cursos as persoas aprenderán xuntas a compartir os propios proxectos e a organizarse en grupos de traballo, formando distintas redes sociais interconectadas que acheguen novos proxectos, tecnoloxías e programas.



Así mesmo convén ter presentes aos centros galegos como espazos xeradores de coñecemento.



Nos centros galegos, independentemente de que tamén se desenvolvan actividades "clásicas" neste ámbito, proponse actividades ao redor das TIC: como facilitar a libre navegación gratuíta, axudar ás persoas de toda condición e idade a relacionarse e axudarse mediante Internet e as TIC en xeral.



Proponse que os centros galegos constitúan estes espazos de uso xeneralizado onde se aborden proxectos que afrontan as desigualdades que se producen pola brecha dixital e a info-exclusión.



A tecnoloxía e o mundo dixital son xa parte da nosa vida e os tempos que vivimos de aceleración tecnolóxica exponencial non van facer máis que mergullarnos no estilo de vida dixital e a sociedade do coñecemento. Sen embrago, a gran maioría de persoas que utilizan estas tecnoloxías TIC e "gadgets" tecnolóxicos asociados ás mesmas teñen moitas preguntas sen contestar referidas á súa manexo, ou como conseguir aproveitar tal ou cal funcionalidade do instrumento.



Xa que logo, as TIC poderían ser unha temática relevante nas entidades galegas, sobre todo no marco da formación e divulgación cidadá, facilitando pasos cara a unha sociedade máis preparada.



É recomendable que as comunidades galegas pensen en ciclos de conferencias con persoas implicadas no desenvolvemento da cultura tecnolóxica. As conferencias terían múltiples dinámicas, incluíndo a participación presencial e virtual (a través do portal galiciaaberta.com) do público.



Por outra banda, a acción cidadá articulouse de forma usual ao redor das asociacións, que creceron a partir de eixos tradicionais. Agora estamos vendo como a explosión das chamadas redes sociais están configurando novos mecanismos e dinámicas con características propias como a velocidade de resposta e mobilización masiva. As novas xeracións son moito máis proclives ao uso deste tipo de tecnoloxías sociais e por iso pódese dicir que as redes sociais representan para as asociacións un medio idóneo para atraer aos mozos cara ao compromiso e o activismo cidadán.



Para rematar, sería moi proveitoso fomentar a formación de novos formadores que actúen como membros permanentes das comunidades galegas. Devandita formación poderíase nuclear ao redor dunha serie de áreas, entre as que contamos as tecnoloxías colaborativas, a innovación con formación en métodos de xestión e dinamización de comunidades innovadoras, educación dixital e animación xuvenil.



Sección 5: Mocidade e diálogo intergeneracional



Sen ningunha dúbida, as nosas colectividades enfróntanse á necesidade de profundar o diálogo intergeneracional, fundamentalmente entre os mozos (ata 40 anos) e os maiores (65 en diante) debido á ausencia de participación de idades intermedias.



Fomentar a análise da historia da nosa colectividade para analizar e transmitir a forma en que se foron creando as entidades e internalizar o concepto de que os vellos de hoxe foron os mozos de onte.



Institucionalizar o traballo de información e capacitación para fomentar o diálogo e a participación cos máis novos.




Privilexiar a aquelas institucións que faciliten en proxectos e xestión a integración dos mozos galegos.



Mellorar o esquema de información aproveitando as novas tecnoloxías, convertendo os medios existentes non só en meras ferramentas de información senón en ferramentas que permitan unha verdadeira interacción.



Fomentar e difundir a profunda universalidade de Galicia.



Facilitar aos centros e institucións as accións que tendan a axudar a grupos "satélites" ou independentes.



Facilitar tramitacións e información de dobre vía para aqueles individuos ou entidades que se atopan a grandes distancias dos puntos de maior aglutinamiento.



Comprender a especificidad dos galegos no exterior, traballando o concepto de ser galego en Uruguai e Arxentina. Desenvolver a identidade do fillo ou neto de galegos cuxa participación pode materializarse por vías alternativas ademais das existentes. A modo de exemplo, débense privilexiar aquelas actividades que lles poidan transmitir aos mozos unha emoción propia, que os leve á procura da súa identidade, que non necesariamente será igual ás actividades en tal sentido dos maiores. Aínda así, débese procurar a integración dos maiores nestas actividades.



Acrecentar e mellorar a oferta educativa ou de capacitación de mozas e maiores.



En definitiva, hanse de traballar proxectos que aglutinen e potencien o diálogo intergeneracional, privilexiando aqueles que complementen as características propias de cada xeración (exemplo: experiencia nos maiores, uso das tecnoloxías nos máis novos, e profesionalización en xeracións intermedias).