A inmigración latinoamericana contribuíu a cambio de España, segundo experto

A inmigración latinoamericana contribuíu ao cambio de España, segundo experto
Guillermo Zenizo Lindsey
EFE
Se antes a emigración de españois a varios países de América Latina era común, o proceso á inversa na última década contribuíu a que España se convertese de forma "espectacular" en "un dos principais receptores mundiais de estranxeiros", segundo o investigador social Miguel Requena.

Ecuador, Colombia, Perú e Arxentina son os países que máis contribuíron ao aumento do número de inmigrantes na poboación de España, do tres ao trece por cento de 1998 a 2008, destacou Requena, catedrático de Sociología da Universidade Nacional española de Educación a Distancia (UNED), en entrevista con Efe.

Estes "volumes tan avultados" de chegadas, ás que hai que sumar as provenientes de Romanía, Marrocos e o Reino Unido, detivéronse pola actual crise económica, que acabou coa creación de varios postos de traballo "de baixa cualificación, baixos ingresos e seguridade laboral", que foron o principal atractivo, sinalou.

"Sempre é difícil facer prognósticos, pero o que podemos intuír é que estes dez anos da conxuntura inmigratoria en España é moi difícil que se repitan", manifestou o coautor do libro "As múltiples caras da inmigración en España" (Alianza Editorial, 2009), escrito con David-Sven Reher.

A melloría da situación económica en varios destes países, así como a esixencia de visado español para os seus cidadáns foron factores que contribuíron a unha redución do número de chegadas destes suramericanos, que seguirán dándose polos procesos de reagrupación familiar, indicou.

Romaneses, marroquís, ecuatorianos, británicos, colombianos, arxentinos, peruanos e bolivianos son, nesa orde, os colectivos por países máis numerosos en España, que en conxunto agrupan a metade de todos os inmigrantes e que son analizados por once especialistas nos diversos capítulos do libro.

Para Requena, director do Instituto Gutiérrez Mellado de Investigación sobre Paz, Seguridade e Defensa da UNED, Ecuador tivo unha emigración masiva cara a España logo da crise económica de 1999, que comezou a estabilizarse a partir de 2005.

"Ecuador tivo un proceso moi forte de expulsión da súa propia poboación tanto cara a Estados Unidos como a España, pero a situación económica alí variou substancialmente no sentido de que non hai tanta presión para a emigración", manifestou.

Os orixinarios de Bolivia, Colombia, Ecuador e Perú coinciden en ter xeralmente un perfil de "inmigrante económico", pois acudiron a España a buscar unha mellor calidade de vida que a que teñen nos seus países de orixe.

Os arxentinos, cuxo país sostivo con España un intercambio migratorio mutuo ao longo duns 150 anos, diferéncianse respecto dos outros grupos latinoamericanos analizados en que contan cun maior nivel educativo e unha maior variedade.

En canto ao sexo, a inmigración ecuatoriana e colombiana é máis feminina; máis equilibrada a de Arxentina, Perú e Bolivia; e maioritariamente masculina en marroquís, romaneses e británicos.

En xeral, apuntou Requena, "os migrantes afán facer movementos en rede e polo tanto diríxense prioritariamente aos sitios onde xa hai outros da súa propia nacionalidade".

Segundo os datos máis recentes da área de Inmigración e Emigración do Ministerio español de Traballo e Inmigración, os ecuatorianos son, con 441.455 rexistrados, o terceiro colectivo máis grande en España, seguidos polos colombianos, con 288.255.