(24/01/2022)
24 ene 2022 .
nmigración comezou a notarse en Barbanza a comezos de século, debuxando unha traxectoria ascendente ata a chegada da crise económica, cando a falta de traballo levou a moitos estranxeiros a regresar aos seus países de orixe e freou en seco as chegadas. Pero durante os últimos anos, o goteo de forasteiros que buscan aquí un novo fogar volveuse constante. Tanto é así que a cifra total bate marcas, ao situarse en 2.825, o que supón case un 25 % máis da rexistrada fai un lustro (2.268).
O repunte é destacable tamén en Noia , que no último lustro sumou 129 inmigrantes, e en Boiro , que engadiu 119. Do mesmo xeito, Porto do Son e A Pobra, puntos que tamén concentran empresas vinculadas ao sector pesqueiro, rexistraron aumentos importantes da súa poboación de estranxeiros, en concreto, de 72 e 85 persoas, respectivamente.
Estas cifras de marca están a obrigar aos concellos a reforzar os servizos destinados a atender as necesidades da poboación inmigrante. Desde Servizos Sociais de Ribeira explicaron que están en marcha tres grupos de alfabetización, que suman un total de 40 alumnos: «Nunca tivemos esa demanda». Xustifican o incremento nos programas lanzados para a reagrupación familiar, ao que se acolleron estranxeiros que chegaran sos á cidade para traballar.
NaPobra , a Concellería de Servizos Sociais mesmo solicitou unha subvención co fin de pór en marcha un departamento específico para os inmigrantes: «Observamos que se está producindo un incremento importante e considerabamos interesante ofrecer asesoramento no eido xurídico e tamén deseñar propostas para facilitar a integración». Pero a solicitude de fondos foi denegada.
«¿Volver a Marrocos? Non o teño pensado, as miñas fillas xa son galegas»
Hai 13 anos que Badia Enaquadi chegou a Ribeira desde Marrocos. Uns meses antes estableceuse na cidade o seu marido, Tarik Chahir, que desembarcou en Santa Uxía de forma causal: «Vin visitar á miña irmá, pero ela viaxou a Francia, coñeceu a un home e estableceuse alí. Eu acabei quedándome aquí». Confesa que a natureza da comarca atraeuno desde o primeiro momento: «Aquí tes mar e montaña nun mesmo lugar».
Ambos son os alicerces dunha familia de catro fillos, o pequeno nacido o pasado 18 de decembro. Aínda que as dúas maiores, xemelgas, viñeron ao mundo en Marrocos, están tan integradas en Ribeira que constitúen o principal motivo para que Tarik descarte, polo menos de momento, a posibilidade de regresar ao seu país: «¿Volver a Marrocos? Non o teño pensado, as miñas fillas xa son galegas. Talvez cando me xubile».
OBXECTIVOS | INTEGRACIÓN | FERRAMENTAS | LEXISLACIÓN | ORGANISMOS | NOVAS | CONTACTO
(c) 2009 FEGAMP, Federación Galega de Municipios e Provincias :: Texto legal
inmigracion@fegamp.es
Desarrolo: AVA Soluciones Tecnológicas