Proliferan as penas de expulsión do territorio nacional para os estranxeiros condenados nos xulgados de Lugo

(26/05/2021)

Proliferan as penas de expulsión do territorio nacional para os estranxeiros condenados nos xulgados de Lugo

Esta sanción está totalmente amparada polo Código Penal, e adóitase aplicar para castigos de entre un e seis anos de prisión

 

A oficina de Estranxeiría, na Subdelegación de Goberno de Lugo oscar cela

 

«As penas de prisión de máis dun ano impostas a un cidadán estranxeiro serán substituídas pola súa expulsión do territorio español [...] e cando fose imposta unha pena de máis de cinco anos de prisión, ou varias penas que excedesen desa duración, o xuíz ou tribunal acordará a execución de todo ou parte da pena, na medida en que resulte necesario para asegurar a defensa da orde xurídica». Así explica o artigo 89 do Código Penal español a proposición de penas de expulsión do territorio nacional para aqueles estranxeiros que sexan acusados dun delito que implique penas de prisión.

 

No último mes, este tipo de fórmulas parecen ter feito acto de presenza nos xulgados lucenses, e os expertos admiten que «non adoita ser tan común». Estes supostos están perfectamente tipificados no ordenamento xurídico, e poderían aplicarse nalgúns casos enumerados na lei. Este tipo de penas poderán ser usadas contra as persoas estranxeiras condenadas a máis dun ano de prisión. A maior diferenza atópase, con todo, no momento no que a pena supera os cinco anos de cárcere.

 

 

En caso de ser unha sanción de entre un e cinco anos, o condenado podería ver a súa pena conmutada pola expulsión do territorio nacional, sempre que cumpra polo menos un terzo desa condena. Desta forma, en caso de sufrir este castigo, podería aforrarse pisar sequera un cárcere (xa que non tería que ingresar en prisión se é condenado a menos de dous anos e non ten antecedentes), e regresar ao seu país de orixe sería o seu único castigo. Iso si, o prazo no que tería prohibido regresar a España sería de entre cinco e dez anos, segundo determine o tribunal.

 

En caso de superar os cinco anos de pena, o condenado debería cumprir unha parte de forma obrigatoria. De ser así, sería o labor do tribunal decidir o momento no que o condenado abandonaría a prisión e regresaría de volta ao seu país de orixe. Normalmente, adóitanse aproveitar as concesións do Terceiro Grao ou da liberdade condicional para establecer no momento no que se activaría este mecanismo.

 

Dous casos recentes

 

No último mes, dúas persoas tiveron que enfrontarse a este castigo. Un deles foi condenado, e o outro aínda está pendente de xuízo. O primeiro foi o mozo condenado por agresión sexual tras ter intentado violar a unha nena nun garaxe da Praza Maior de Lugo na noite de Fin de Ano do 2019. Entón, o tribunal decidiu condenalo a 6 anos de prisión. A condena especifica que o home será «expulsado do territorio nacional» cando teña cumprido a metade da súa condena. É dicir, dous anos. Con todo, ao levar o mozo un ano e cinco meses de cárcere, só deberá pasar algo máis de seis meses máis en prisión antes de ser deportado ao seu país de orixe, Colombia, o que lle aforrará de cumprir os dous anos pendentes que quedarían.

 

O segundo trátase dun home acusado de traficar con cocaína nas inmediacións da rúa Camiño Real, en Lugo. O escrito da Fiscalía acusa a un colaborador seu, de nacionalidade española, a cinco anos de prisión. A el, con todo, o Ministerio Fiscal pide a conmutación da súa pena pola expulsión do territorio nacional. A ambos se lles requisaron drogas e diñeiro en efectivo, procedente da venda de substancias que causan grave dano á saúde pública, pero a petición de penas é diferente. O xuízo debería celebrarse este martes, pero foi suspendido pola incomparecencia dun dos acusados.

 

Os avogados expertos en estranxeiría lembran que esta fórmula non se aplica en caso de delitos graves. Adoita darse en asuntos de roubos con forza, tráfico de drogas, delitos sexuais ou acumulación de antecedentes. De feito, hai dúas vías para que se propoñan estas penas. A primeira, que o tribunal a considere apropiada por motivos puramente xudiciais. A segunda, que o propio corpo de policía leve a iniciativa e propoña a súa utilización tras unha detención, por exemplo, na que teñan detectado que o acusado conta con gran cantidade de antecedentes penais. 

 

 

¿Olvidou o seu contrasinal? | Alta