A chegada de inmigrantes a España aumentou un 28,7%, co epicentro en Canarias

(21/12/2020)

A chegada de inmigrantes a España aumentou un 28,7%, co epicentro en Canarias

Entre o 1 de xaneiro e o 15 de decembro do 2020 as illas rexistraron 21.452 entradas fronte ás 2.168 contabilizadas no mesmo período do 2019

 

Elvira Urquijo A. | EFE

 

Os fluxos migratorios, como o resto de desprazamentos ao redor do mundo, non foron alleos á pandemia de coronavirus . Entre o 1 de xaneiro e o 15 de decembro de 2020 chegaron a España 39.474 inmigrantes por vía marítima e terrestre, un 28,7% máis que no mesmo período do ano pasado, segundo o último informe do Ministerio do Interior. Con todo, as restricións de mobilidade impostas polos países do norte de África axudaron a desprazar, xunto a outros factores como o reforzo da vixilancia fronteiriza nas devanditas zonas, as rutas cara a Canarias , que se converteu no epicentro da chegada de pateras, caiucos e outras embarcacións.

 

O arquipélago viu este ano incrementarse nun 889,5% as entradas de persoas en situación irregular, o que se traduce no desembarco de 21.452 migrantes ás súas costas fronte aos 2.168 rexistrados en 2019. Este factor chegou a provocar situacións límite que tiveron unha gran repercusión no plano político, como a crise que se desatou a finais de setembro no peirao de Arguineguín (Gran Canaria), principal porto de operacións de Salvamento Marítimo para a asistencia ás pateras detectadas ao sur das illas. As previsións de acollida desbordáronse completamente entre outubro e novembro, meses nos que se rexistraron 12.000 chegadas de inmigrantes a Canarias, a maioría a Arguineguín, en cuxo porto chegaron a amontoarse ata 2.600 persoas en moi poucos metros cadrados, sen teito para todos, onde se durmían sobre mantas estendidas no chan, compartíase baño con centos de persoas e era imposible manter a distancia de seguridade do protocolo covid. «Foi unha situación moi difícil, un peirao non é unha infraestrutura adecuada para estas circunstancias. Todas as persoas que estivemos alí polo menos conseguimos darlle roupa e comida quente aos que chegaban», sinala a este xornal o portavoz e subdirector de Inclusión Social de Cruz Vermella, José Javier Sánchez.

 

As ONG comezaron a referirse ao peirao de Arguineguín, sen ambaxes, como o «campamento da vergoña», o que acabou por provocar unha tormenta de reaccións políticas cuxo ruído chegou a finais de novembro ata o Congreso dos Deputados. O Ministro do Interior, Fernando Grande-Marlaska, viaxou á zona o 20 dese mes e anunciou dúas solucións para tratar de mitigar a situación: levantar carpas repartidas en Gran Canaria, Tenerife e Forteventura para acoller en mellores condicións a 7.000 inmigrantes, e comezar as repatriacións a terceiros países con convenio. En todo casou, Grande-Marlaska negou tallantemente que o Executivo fóra a iniciar recolocacións desde o arquipélago á península porque, afirmou, queríase evitar o «efecto chamada» e crear «vías de entrada irregular a Europa».

 

Reunións bilaterais

 

O Goberno tamén iniciou unha serie de reunións bilaterais con terceiros países como Senegal, Alxeria ou Marrocos co obxectivo de fomentar acordos de repatriación e xestionar de forma «ordenada, segura e legal» os fluxos migratorios. Paralelamente, España, Italia, Grecia e Malta -os Estados membros en primeira liña da fronteira exterior da UE nos que se concentra toda a presión migratoria- fixeron fronte común contra o novo Pacto sobre Migración e Asilo que promove a presidenta da Comisión Europea, Ursula von der Leien. Os catro países quéixanse de que o plan lles impón novas obrigacións e non prevé medidas de solidariedade eficaces, xa que renuncia ás cotas obrigatorias para repartir aos migrantes polo territorio da UE.

 

Pero sobre a posibilidade de que Canarias poida converterse nun novo Lesbos ou Lampedusa, que serviron de escudo á UE para frear os fluxos migratorios a través do Mediterráneo, o responsable de Cruz Vermella considera que é «demasiado fácil» comparar ao arquipélago canario con estas illas. «Estamos a falar de cifras absolutamente diferentes. Durante a chamada crise dos caiucos de 2006 chegaron case 30.000 persoas, moitas máis que en 2020», gabia José Javier Sánchez.

 

 

¿Olvidou o seu contrasinal? | Alta