A Irmandade Galega de Venezuela celebrou o seu 60º aniversario

(03/11/2020)

A Irmandade Galega de Venezuela celebrou o seu 60º aniversario

Crónicas da Emigración

Noemí Cendón Tizón, Caracas | 2 de novembro de 2020

O Consello Directivo e da Cámara de Representantes da HGV, Comité de Damas, autoridades españolas e representantes da Agrupación Galaica, Grupo Unión e Somos Irmandade pousan tras a ofrenda floral na Praza Bolívar da entidade.

A Irmandade Galega de Venezuela (HGV) arribou aos seus 60 anos da súa fundación, o pasado 12 de outubro de 2020. Dentro da situación sanitaria e baixo as normas de bioseguridade esixidas, celebrouse un pequeno acto protocolario –a porta pechada–, dentro das instalacións deste importante centro da diáspora galega.

Aínda cando estaban previstas diversas actividades para realzar este significativo aniversario, a situación sanitaria que atravesa o mundo non permitiu levar adiante estes eventos, pero esta casa dos galegos de Venezuela, igualmente, fixo un esforzo para que de forma virtual se puidese festexar o sesaxésimo aniversario.

O acto deu inicio cunha ofrenda floral na Praza Bolívar da entidade, na que estiveron representados o Consello Directivo da institución, as agrupacións que fan vida política na HGV (Agrupación Galaica, Grupo Unión e Somos Irmandade), a través da dirección da Asemblea de Representantes, e as autoridades españolas acreditadas en Venezuela. 

O acto comezou coa interpretación dos himnos de Venezuela, España e Galicia a cargo da Banda de Gaitas Xuntanza Fillos de Ourense. E posteriormente, o moderador, Javier Pérez Parello, director de Relacións Públicas e Sociais da HGV, deu a benvida aos asistentes e empezou o evento.

Iniciou as intervencións, o presidente da Federación de Centros Españois de Venezuela (FECEVE), Roberto González Pérez, quen destacou a súa pertenza á Irmandade Galega de Venezuela, lugar desde onde se impulsou a súa participación na dirixencia da Federación. Destacou ademais o lugar preferente que ten a HGV como o “maior centro galego do mundo e punto referencial da sociedade venezolana”.

Sinalou González Pérez que algunhas das razóns de ser da Irmandade Galega de Venezuela son “axudar ao próximo ter un espazo que nos lembre a España e mediante a cultura sementar nesta terra a Galicia e España na distancia”.

“Somos emigrantes, somos fillos da emigración, somos fillos do Atlántico e sempre temos o corazón ‘partío’. Hoxe rendemos tributo á Irmandade Galega polos seus 60 anos nesta praza que leva o nome do Liberador Simón Bolívar e hai algo que distingue ás sociedades deste tipo, que é a súa xente, os seus nenos, os seus mozos, homes e mulleres e mozos da terceira idade, que hoxe pola situación da pandemia non poden estar aquí, pero que grazas a eles esta sociedade segue viva, segue latente segue sendo exemplo a seguir”, dixo.

O presidente de Feceve salientou que “a loita por manter estes centros debe seguir adiante a pesar dos obstáculos que ás veces mesmo algúns dos nosos queren poñer no camiño. Pídolle a esta xunta directiva e ás que están por vir que loiten nestes tempos difíciles polo que foi e o que segue sendo a Irmandade Galega de Venezuela. A por outros sesenta anos máis”.

Unha lembranza para os socios no exterior

O presidente da Irmandade Galega de Venezuela, José Antonio Alejandro González, iniciou as súas palabras sinalando que, “aínda que gardamos o aforo, as medidas de seguridade e as distancias, tal como o esíxe a norma, esa distancia nunca separará o noso corazón da Irmandade Galega”.

Dixo tamén que os fundadores poden estar tranquilos, pois a institución está a cumprir co soño que eles tiveron, que foi conseguir un espazo no que as familias galegas en Venezuela puidesen compartir, apoiarse e axudarse, iso hoxe é unha realidade.

Alejandro González tamén lle enviou unha “mensaxe a todos eses socios que están no exterior, xente que está nun lugar que non é Venezuela e posiblemente non porque o queiran así, senón porque a situación levounos a retornar á súa Galicia querida ou a outros lugares. Sempre recibimos mensaxes de apoio, mensaxes de motivación e para eles que nos están seguindo polas redes, lonxe desta institución, que saiban que non se atopan sós nin nunca estarán sós, a Irmandade Galega de Venezuela sempre estará aí para cando volvan”.

Pechou o acto o embaixador do Reino de España ante a República Bolivariana de Venezuela, Jesús Silva Fernández, quen tivo un recordo para as familias que sufriron pola situación da pandemia e que tiveron perdas, que “o pasaron mal tanto aquí como en España”.

Silva Fernández tamén tivo palabras para os venezolanos que están a retornar ou emigrando a España e sinalou que “cando nós necesitámolo Venezuela estivo alí e agora nós debemos corresponder”.

Tamén fixo mención a que este sería un dos seus últimos actos coa comunidade española, debido a que nos primeiros días de novembro culminará a súa misión diplomática. Neste sentido, mostrouse moi agradecido co país pola acollida que tivo durante a súa xestión.

Durante o acto estiveron presentes os integrantes do Consello Directivo da Irmandade Galega de Venezuela, o Comité de Damas, Jesús Silva Fernández, embaixador de España en Venezuela; Juan José Buitrago de Benito, cónsul xeral de España en Caracas; Mario Crespo Ballesteros, cónsul adxunto; Fernando Brea Morais, secretario xeral da Consellería de Traballo, Migracións e Seguridade Social, e o presidente de Feceve, Roberto González Pérez.

Tamén asistiron Antonio Piñón Martín, presidente da Cámara de Representantes e expresidente da HGV; Luciano Sánchez Quintián e Eugenio Branco Castro, secretario e vogal da dirección da Cámara de Representantes, respectivamente; Carlos José Carreira Quintás, representante da Agrupación Galaica, e María Esther Domínguez Vidal, en representación da agrupación Somos Irmandade.

Un pouco de historia

A fundación da Irmandade Galega de Venezuela é unha historia inspiradora, debido a que expresa o que o traballo en equipo e a cohesión ao redor dun obxectivo pode lograr.

Integrantes de tres diferentes centros: Casa Galicia, Centro Gallego e Lar Gallego, con formas moi diversas de pensamento e motivos de emigración, entenderon que só xuntos serían fortes, só xuntos poderían levar adiante un proxecto de asociación que realmente lograse cubrir as necesidades que como colectivo no estranxeiro se lles presentaban.

É así como, ao atopar unhas excelentes instalacións como as do entón Club Casabranca que estaba a saír á venda, lograron poñerse de acordo e atoparon no Banco Unión un aliado que os apoiou co financiamiento para poder comprar a infraestrutura.

O 12 de outubro do ano 1960 asínase a Acta que crea a Irmandade Galega de Venezuela A. C., cuxos socios fundadores foron os integrantes das tres casas, que lograron pasar por encima de calquera interese persoal e individual para traballar en función das necesidades dos galegos en Venezuela… ese día todo comezou.