O CGCEE pide ao Goberno que a Lei de Memoria Democrática asuma a Lei de nacionalidade presentada no Senado

(29/10/2020)

O CGCEE pide ao Goberno que a Lei de Memoria Democrática asuma a Lei de nacionalidade presentada no Senado

Crónicas da Emigración
E. Carbajales, Vigo | 28 de outubro de 2020



Con oito votos a favor, ningún en contra e unha abstención, a Comisión Permanente do Consello Xeral da Cidadanía Española no Exterior (CGCCE) aprobou un documento que recolle o posicionamento deste organismo sobre o proxecto de Lei de Memoria Democrática, especialmente no que á adquisición da nacionalidade refírese, e solicita ao Goberno que asuma os puntos recolleitos na Proposición de Lei sobre nacionalidade presentada no Senado.

Segundo explica o documento, esta proposición “cobre todos os supostos previamente aprobados polo CGCEE e resolvería unha das inxustizas da nosa democracia, como é o acceso á nacionalidade para descendentes”.

A Comisión Permanente, no comunicado, laméntase de que o Goberno non cumprise co Estatuto da Cidadanía Española no Exterior que especifica que é atribución do CGCEE coñecer con carácter previo os anteproxectos de lei que afectan directamente os españois no exterior e explican que lles gustaría coñecer o texto do Anteproxecto de Lei de Memoria Democrática “para poder formular consideracións ou propostas sobre unha materia que indubidablemente lle concierne” e que, “como noutras ocasións, a Comisión Permanente toma a iniciativa de comunicar as consideracións” que considera oportunas.

A Permanente recoñece que a futura Lei de Memoria Democrática “adopta medidas destinadas a suprimir elementos de división entre a cidadanía e promover lazos de unión ao redor dos valores, principios e dereitos constitucionais”, pero asegura que isto non se cumprirá se a disposición de adquisición da nacionalidade deixa “novamente” fóra “a moitos dos descendentes da emigración, sen ter en conta ningún dos acordos aprobados polo CGCEE, nesa loita constante que ten este Consello desde hai moitos anos por recuperar e afianzar os dereitos e liberdades democráticas que lle son negados aos emigrantes españois”.

Segundo aseguran, a proposta actual só elimina que os nados fóra de España de pai ou nai, avó ou avoa, que orixinariamente fosen españois, e que, como consecuencia de sufrir exilio por razóns políticas, ideolóxicas ou de crenza, víronse obrigados a renunciar á nacionalidade española, teñan que residir legalmente un ano en España antes de optar á nacionalidade.

A Comisión, pola súa banda, quere que se modifique a disposición adicional sétima do Anteproxecto de Lei de Memoria Democrática para que poidan adquirir a nacionalidade os fillos nados no exterior de mulleres españolas que perderon a súa nacionalidade por casar con estranxeiros antes da entrada en vigor da Constitución de 1978.

Así mesmo, que sexan considerados españois de orixe aqueles fillos nados no exterior de emigrantes españois, tanto dos que mantiveron a nacionalidade como dos que se viron obrigados a renunciar a ela para poder traballar e sustentarse no país de acollida.

Tamén pide que poidan recuperar a nacionalidade mediante unha declaración de vontade ante a sede do Rexistro Civil aqueles que a perderon por non ratificala ao cumprir a maioría de idade e que se conceda a nacionalidade aos fillos que eran maiores de idade cando os seus pais accederon á nacionalidade a través da Lei de Memoria Histórica.

Así mesmo, solicitan que os fillos daquelas persoas orixinariamente españolas, nadas no exterior, poidan optar á nacionalidade española de orixe.

A Comisión Permanente quere que o Goberno tome estes puntos en consideración e por iso o presidente do CGCEE, Eduardo Dizy, solicitou ao secretario do Consello e tamén director xeneral de Migracións, Santiago Yerga, que envíe o documento ao Consello de Ministros, a todos os grupos políticos do Parlamento e a cantas institucións considere adecuadas.

O documento conclúe reiterando a súa solicitude para que o Goberno, tal e como establece o Estatuto da Cidadanía Española no Exterior, lles consulte sobre todo aquilo que incumbe aos españois no exterior e que tomen “definitivamente en consideración todos os acordos aprobados polo pleno do Consello respecto a unha nova e verdadeira Lei de nacionalidade”.