Un grupo de españois residentes en Irlanda "ao rescate" dos seus compatriotas

(11/05/2020)

Un grupo de españois residentes en Irlanda "ao rescate" dos seus compatriotas




Karmele Matellán reside en Irlanda desde hai 20 anos



Cristina Lladó - Axencia EFE 08/05/2020


Un grupo de españois residentes en Irlanda organizáronse para axudar e facilitar o regreso doutros 1.000 compatriotas que quedaron atrapados nese país a causa do coronavirus e fretaron un voo charter que o próximo día 15 voará a Madrid cuns 180 pasaxeiros a bordo, polo menos 80 menores.

Estudantes cuxos pais pensaron que estarían máis seguros en Irlanda e deixáronlles acabar o curso, universitarios de Erasmus que pensaron que "isto era unha gripe", mozas que traballaban como Au pairs ás que, ao ver que a crise se alonga, os seus empregadores pediron que se vaian, traballadores cuxas empresas pecharon pola pandemia e non teñen medios para seguir pagando o seu apartamento.

"Hai decenas de historias. Moitas moi complicadas, e todos se quedaron atrapados aquí; algo había que facer", explica a Efe Karmele Matellán, propietaria dunha academia de idiomas que leva 20 anos en Dublín e que conseguiu "a base de miles de chamadas" contratar un voo chárter con destino a Madrid.

Alertada de que se estaban formando grupos en Facebook e WhatsApp, Matellán púxose en marcha para "tentar axudar a toda esta xente varada e sen rede familiar ou de apoio, que che fai sentir moito máis vulnerable e perdido".

Empezou chamando sen éxito ás aerolíneas e organizando unha lista de persoas interesadas en viaxar, ata que conseguiu contactar con Empty Leg, unha compañía de venda de billetes, que xestionou o frete dun avión cunha empresa de charter privados, e "menos mal, porque eu son unha persoa privada e non teño nin os seguros necesarios, nin a responsabilidade fiscal", comenta.

Iso non lle impediu que o seu teléfono circulase entre os españois e as súas familias, o que resultou en "unha avalancha de miles de chamadas de mozas angustiados e pais desesperados que chaman chorando desde España", unha circunstancia que entende perfectamente: "Se eu tivese ao meu fillo de 15 ou 16 anos atrapado noutro país tamén estaría medio histérica", di.

Os seus aliados atopounos entre os organizadores os grupos de WhatsApp que, ata o momento, dedicáronse a organizar envíos masivos de mails á embaixada pedindo axuda e a solicitar firmas de apoio en Change. org. Con eles formou un comité que espera que siga adiante organizando estes voos ata conseguir que "o último español que queira volver poida facelo".

Na mesma batalla está Jesús Cabelo, un español afincado en Irlanda desde hai 10 anos e que ten unha empresa dedicada a organizar cursos de estudos e estancias con familias irlandesas para españois.

Unha vez que o Ministerio de Exteriores deu por pechado o esforzo por coordinar voos de retorno, Cabelo viu que "quedaba moitísima xente atrás e non podía ser; alguén tiña que poñerse en marcha e axudarlles a volver", explica en entrevista con EFE este español que está a tentar organizar voos adicionais para finais de maio e xuño.

"Hai grupos varados en case todas as cidades, dá para encher unha chea de avións", asegura Cabelo, quen entende que axudar a retornar a toda esta xente "non é misión da embaixada, porque non é unha emerxencia, aínda que si moi angustioso".

Matellán é algo máis crítica: o Ministerio de Exteriores organizou un voo e "levaron a uns 140 menores, pero iso é moi pouco para o que hai aquí; que eu teña localizados, deixáronse polo menos a 80 atrás. Non sei como puideron deixar a tantos menores sen máis apoio", di antes de recoñecer que a embaixada en Irlanda non pode axudar porque "oficialmente non lles dan a autorización de Madrid e extraoficialmente non pode meterse nesta lea".

De feito, ante a onda de mensaxes de petición de axuda, a embaixada e o consulado limítanse a responder: "Acusamos recibo do seu correo e tomamos nota da súa solicitude. Con todo, lémbrolle que segue habendo voos comerciais para retornar a España facendo escala en Londres, París ou Lisboa", como reza a mensaxe recibida por decenas de mozas dun dos grupos de WhatsApp.

"Esa non pode ser a solución", coinciden Cabelo e Matellán, que explica que as aerolíneas poñen á venda billetes para voos que se cancelan "unha e outra vez, e hai moita xente que non pode pasarse tres días perdido no aeroporto de Heathrow esperando a ver se hai sorte e se cadra entras no próximo voo".