Suban a bordo do Galicia: destino, Arxentina

(17/02/2020)

Suban a bordo do Galicia: destino, Arxentina

 

Facebook recolle listas documentadas de españois que cruzaron o Atlántico

 

cedida

 

Familias de mulleres, homes e nenos cubertos con trencas escuras e tocados con gorras de la e algodón deambulan pola cuberta do barco tras depositar as maletas de tea nas adegas. O Galicia, un transatlántico a vapor de 2.860 toneladas, está a piques de partir do porto da Coruña en dirección cara a un futuro máis próspero para os seus pasaxeiros, en Arxentina . Entre o ruxir dos motores e o borbotar da auga removida polas hélices escóitase soar dúas veces prolongadas a bucina do barco, operado pola empresa alemá Hamburg Amerikanische Packetfahrt Aktien Gesellschaft, a modo de despedida. É novembro de 1908 e a súa partida xa non ten retorno. O buque chegaría o 6 de decembro ao porto de Buenos Aires. Nel, Gregorio Martínez e Presentación Serrano. Máis tarde, en 1912, o barco afundiríase en Vigo.

 

Este é só un dos múltiples informes que se recollen e documentan na páxina da rede social Facebook, Os barcos da emigración e os seus protagonistas, para deixar constancia dos tránsitos da emigración española cara a Arxentina. Pero o obxectivo principal do proxecto non é recordar ou facer literatura cos buques antigos que un día cruzaron o charco. Os barcos son tan só o símbolo do que cargaban; os verdadeiros protagonistas eran e son os emigrantes. Agora inténtase que toda esa información que recolle a Federación Rexional de Sociedades Españolas non caia no esquecemento e que todos aqueles que queiran poidan solicitar datos ou proporcionalos sobre algún familiar ou sobre eles mesmos (no caso de que fosen parte da aventura).

 

Rotos de emoción

 

A idea xorde da exposición dos vinilos daqueles barcos. Unha mostra que se expuxo en 50 ocasións en Arxentina desde o 2013 e que consta de 48 paneis cada un con tres buques distintos en fotografías, un anexo cos portos de orixe en España e, cando o recinto o permite, a lista con todas as persoas -máis de 5.000- que nalgún momento quixeron formar parte -ou os seus familiares deron a aprobación - desta homenaxe.

 

«Ao meu pasoume que emigrantes, non familiares, ¡emigrantes, que ao ver as fotos caeron da emoción! ¡O que significa ver o barco! Feitos transcendentais da súa vida: o nacemento dos seus fillos, o matrimonio e a viaxe», di Mario Álvarez, responsable da exposición. Asegura que eles, tanto desde a páxina da rede social, na que opera soamente el, como na da páxina da federación, baséanse na información facilitada polo Centro de Estudos Migratorios Latinoamericanos (CEMLA), que recolle información desde 1880 ata 1960, aínda que as listas non están completas. Faltan listaxes da primeira década de 1900, o ano 1894, de 1933 a 1935… «Vigo, A Coruña e Vilagarcía eran os portos desde onde máis xente partía», explica o arxentino de raíces españolas.

 

O 23 de decembro de 1924 arribou en Arxentina Plácido Varela, oriúndo de Lugo; o 23 de abril do 1928 chegou Manuela Muleiro, natural de Ourense… Así confecciona a relación dos protagonistas. «Ocorréuseme a idea para que non se perdese a información do arribo. Trasladei a inquietude á federación de facer unha mostra itinerante, dándome a confirmación e a achega económica. Máis adiante, creei a páxina de Facebook», relata Mario Álvarez. Inmediatamente, asegura que todos os días recibe solicitudes de información e interacciona con xente que lle facilita novos datos sobre os seus familiares. Desta forma, a emigración galega e española navega agora polo océano das novas tecnoloxías para recordar a quen outrora cruzaron o charco en buques e evitar así que a súa memoria se afunda.

 

 

¿Olvidou o seu contrasinal? | Alta