Os mozos españois en Caracas expoñen a Torres cuestiones sobre a posibilidade de estudar en España

(28/10/2019)

Os mozos españois en Caracas expoñen a Torres cuestiones sobre a posibilidade de estudar en España


E. Carbajales, Caracas | 27 Outubro 2019 - Crónicas da Emigración

Agustín Torres e o resto de autoridades posan cos mozos que acudiron ao encontro.

Preto de 35 mozos españois –na súa maioría pertencentes á Irmandade Galega de Venezuela (HGV), aínda que tamén había raparigos do Hogar Canario Venezolano– participaron nun encontro co secretario xeral de Inmigración e Emigración, Agustín Torres, celebrado na Irmandade Galega de Venezuela .

No encontro, o responsable de Emigración do Goberno español preguntou canta xente queríase ir a España e, de todos os presentes, uns 30 aseguraron que si se querían ir a España e por iso durante o encontro preguntáronlle a Torres por moitos temas referentes á educación.

Os mozos, que tiñan, maioritariamente, entre 17 e 24 anos, expuxeron cuestións como a homologación de títulos e as posibilidades de cursar estudos en España. “Aquí a homologación dos títulos é moi complicada e ten un custo moi elevado”, explica Valentina Cameán, membro da Xunta Directiva e directora de Festas da HGV, quen ademais comenta que é un proceso que tarda bastante tempo. Unha das demandas que expuxeron os mozos a Torres é ter máis información respecto diso para saber que teñen que facer e onde o teñen que facer. “É moi importante saber como facelo para aforrar pasos”, di Cameán, quen asegura que “antes no Consulado era complicado obter información. Isto cambiou e fai que agora sexa máis doado o camiño”.

Cameán, que ten 22 anos e converteuse na directiva máis nova da entidade, lembra que é importante irse con todo en regra para ter as cousas máis fáciles en España. “Faría falta máis información porque aquí moita xente está a irse ás tolas pola desesperación da situación do país e os problemas de inseguridade”, explica Valentina Cameán, quen asegura que moita xente fíxase só niso e non mira outras cousas.

Ademais, no encontro tocouse o tema dos cursos da selectividade, unha proba que cada ano fan preto de 300 fillos e netos de españois. “Aquí en Venezuela hai unhas empresas que se encargan de preparar aos raparigos para que poidan presentar a proba”, explica Cameán, quen lembra que “mesmo a Irmandade presta a sede”, pero o custo do curso “é moi caro, son 400 dólares mensuais durante oito meses”. “Isto complica moito as cousas para facer esta proba e, polo tanto, irse para España”, di.

Os mozos tamén expuxeron a posibilidade de establecer unha especie de bolsas, pero non para irse para España senón para quedar a estudar en Venezuela “porque hai xente que quere quedar, pero o custo de estudar nunha universidade privada é moi alto”, asegura esta moza directiva.

Outro dos temas que se expuxo durante a reunión foi a opción de que os mozos poidan ter algún tipo de axuda en cuestións sanitarias. “Aquí en Venezuela –explica– as pólizas de seguros son moi custosas porque, na maioría, o custo é en dólares”.

Segundo explica Cameán, o secretario xeral “viu moitas das peticións factibles e sorprendeulle moito o tema da selectividade porque non tiña nin idea”, quizá por iso “nunca lle prestaban atención”.

Tamén se comentou a posibilidade de implementar bolsas deportivas e o presidente da HGV, José Alejandro, comentou que tiña achegamentos co Celta de Vigo e o Deportivo da Coruña para ver se había a posibilidade de que fosen dar uns cursos a Venezuela e que os mellores puidesen ir a Galicia a adestrarse con eles. O secretario xeral comentou que tiña contactos cos campamentos do Real Madrid e asegurou que ían estudar a posibilidade de establecer axudas no campo do deporte.

Outro dos temas que se tratou foi a implantación dunhas bolsas tipo Erasmus en América. “Falamos sobre que era complicado que unha persoa doutro país veña a Venezuela pola situación que se vive no país, co tema da inseguridade”, pero para tentalo doutro xeito “porque aquí as universidades privadas teñen convenios para estudar fóra, pero teñen pouca cota e é difícil entrar”.

Os novos asistentes ao encontro tamén expuxeron a necesidade de orientación ou unha axuda para os primeiros meses en España para “poder chegar a un lugar seguro mentres que te adaptas e atopas un traballo”, explica Cameán, quen comenta que a maioría dos mozos buscan traballar e estudar porque, “aínda que a familia poida mandarlles algo de diñeiro, non lles alcanzaría para manterse”.

Valentina Cameán explica que ela é das poucas que non se quere ir de Venezuela, “a pesar de que a situación do país é complicada”. “Eu actualmente estudo e traballo e o diñeiro que podes gañar non che dá para nada”, explica esta moza que valora moi positivamente o labor que leva a cabo a HGV, tanto cos maiores como cos mozos. “Ademais –explica–, eu son das que confío, non sei se será hoxe, mañá ou nun ano, pero o día que cambie, Venezuela é un país que, así como lle brindou oportunidades aos meus avós, creo que vai ser un país cheo de oportunidades para o que quede e para recibir ao que se foi”. Segundo asegura, “véndoo desde o punto da Xunta Directiva da Irmandade agarrei unha nova xanela onde podo colaborar e facer cousas”. “Sei que é raro escoitar a xente que se queira quedar, pero sinto que aínda hai moitas cousas aquí polas que se pode apostar e creo que son máis útil aquí axudando”, asegura esta moza.

A reunión foi moi participativa, xa que os mozos fixeron moitas preguntas e expúxose a opción de organizar nuns meses unha reunión con todos os mozos –da Irmandade Galega de Venezuela, do Hogar Canario e do Centro Asturiano– para que Torres poida dar resposta a moitas das propostas que se lle expuxeron neste encontro. Cameán valorou a reunión de xeito positivo, “xa que houbo moita receptividade”.

Pola súa banda, Alejandro Blanco, un dos responsables do Comité Xuvenil, asegura que “foi unha reunión moi valiosa para nós como mozos”. Un dos temas fundamentais “foi o das universidades”, xa que moitos dos raparigos, explica, están a piques de graduarse e “non saben que facer coas súas vidas”. “Agora en Venezuela os custos dunha universidade privada serían os mesmos que unha universidade privada en España”, asegura Blanco, quen comenta que se falou moito de bolsas, de vivendas e de traballo porque a maioría queren ademais de estudar, traballar “para axudar á familia, para tentar pagar os estudos e para ter certa vida”.

“Os que veñan darnos unha charla sempre terán as nosas portas abertas porque nós temos que escoitar a voz dun adulto e de alguén que saiba máis que nós”, comenta Blanco, quen asegura que unha das cousas que a directiva da Irmandade quere que cambie é fomentar máis a parte cultural e facer cursos que poidan axudar nun traballo.

Desde o Comité Xuvenil están a organizarse unhas charlas con responsables das distintas universidades venezolanas para ofrecer orientación, así como charlas coas persoas da selectividade “para que nos expliquen como facer todo este proceso”, comenta Blanco, quen explica que tamén se expuxeron a posibilidade de que vaia xente de universidades españolas a ofrecer esas charlas “e é algo que lle temos que propoñer á Xunta porque nós como Comité non temos esa conexión, pero si nos axudaría moito que desde as universidades españolas nos  expliquen como funcionan”. “Moita xente de aquí sumaríase a esta iniciativa porque a maior parte da xente quere facer unha carreira e moitos se queren ir a España a estudar porque aquí non podes ter vida”, comenta Blanco.

Unha das cuestións que expuxeron a Agustín Torres é a posibilidade de que os membros do Comité Xuvenil poidan recibir formación ou charlas para converterse eles en transmisores de información, organizando mesas de traballo pequenas para que a xente poida expoñer as súas dúbidas e crear un efecto multiplicador.

O presidente da HGV tamén expuxo a posibilidade de que esta entidade acolla un congreso cos mozos dos distintos clubs que agrupan aos españois en Venezuela e ver a forma de traer a mozas de todo o mundo e así poder coñecer as realidades de galegos noutros lugares.