(15/07/2019)
alexandra moledo 14.07.2019 | La Opinión
Xente paseando pola rúa Real. Carlos Pardellas
A sangría demográfica avanza a pasos axigantados na comunidade galega e un dos exemplos que mostra a realidade da Galicia baleirada é que na metade da súa superficie a densidade de poboación é menor a 20 veciños por quilómetro cadrado. A pesar de que o padrón de galegos no estranxeiro aumentou o ano pasado en 3.157 persoas alcanzando os 519.646 habitantes residentes no exterior e a emigración contribúe a baleirar Galicia, non todos teñen que facer as maletas. Máis do 55% da poboación galega reside no mesmo municipio no que naceu e outro 24% noutro concello dentro da mesma provincia. En total, oito de cada dez galegos lograron asentarse sen saír da súa provincia.E un 87% de galegos permanecen na comunidade grazas ao tirón das provincias atlánticas, que logran conter máis poboación ao mesmo tempo que o interior se baleira. Tanto é así que se na Coruña e Pontevedra viven máis do 85% dos seus oriúndos, na provincia ourensá é do 66% e na lucense do 63%.
O caso do litoral galego é rechamante tendo en conta que o resto de provincias con porcentaxes iguais ou superiores están situadas na costa mediterránea „Málaga, Barcelona, Xirona, Alacante, Castelló, Valencia e Murcia„ ou nas illas cun 92% de oriúndos de Baleares que non emigraron e en Canarias, cun 94% tanto nas Palmas como en Santa Cruz de Tenerife. Aínda que en menor medida que as provincias da Coruña e Pontevedra, tamén resisten tanto a emigración como o despoboamento outras zonas da España Verde como Asturias, Cantabria ou a provincia vasca de Guipúzcoa, que reteñen a máis dun 80% dos seus veciños sen chegar ao 85% da costa galega. Tamén se moven nesa pinza Navarra, Zaragoza, Tarragona e as provincias andaluzas de Cádiz, Huelva e Sevilla.
Por iso, resulta rechamante que as zonas do litoral galego sexan capaces de reter tanta poboación como destinos do arco mediterráneo e insulares que son potencias turísticas do país. Estes datos reforzan a tese de que a periferia rexistran menor mobilidade que as autonomías do interior.
Os datos do padrón publicados polo Instituto Nacional de Estatística (INE) recollen que o interior de España é o máis afectado polo despoboamento con zonas onde máis da metade dos seus veciños viuse obrigada a saír da súa provincia. É o caso de Soria, Conca, Ávila e Teruel, con menos da metade do seu censo vivindo alí. Se se fai o mesmo análise por comunidades, Estremadura, Castela-A Mancha e Castela e León sitúanse nos postos máis baixos ao reter a seis de cada dez veciños nas súas provincias de nacemento. A outra cara da moeda represéntaa Canarias, onde o 96% dos oriúndos non se marchan a buscar outras oportunidades fose do territorio insular. Tamén en Baleares, Cataluña e Comunidade Valenciana, máis de nove de cada dez veciños nados nestas autonomías non se empadroa noutros lugares.
A paradigma da Galicia baleirada é o interior, onde sobre todo son os mozos os que se van, o que agrava o envellecemento. De feito, Lugo e Ourense son as provincias máis envellecidas de toda España e, con Zamora, contan cun terzo da súa poboación en idade de xubilación. A esa porcentaxe achéganse Asturias, Ávila, León, Palencia, Salamanca e Soria, con máis dunha cuarta parte dos seus habitantes por encima dos 65 anos. Tamén son as que máis sofren a emigración con máis do 25% dos nados na provincia residindo noutros lugares.
OBXECTIVOS | INTEGRACIÓN | FERRAMENTAS | LEXISLACIÓN | ORGANISMOS | NOVAS | CONTACTO
(c) 2009 FEGAMP, Federación Galega de Municipios e Provincias :: Texto legal
inmigracion@fegamp.es
Desarrolo: AVA Soluciones Tecnológicas