GALEGO | ESPAÑOL

PORTAL DA INMIGRACION NOS CONCELLOS DE GALICIA
ObxectivosIntegraciónFerramentas
-LexislaciónOrganismos-

Paula Ventimiglia: "Tiña que contar a historia da miña avoa emigrante, agora sinto propia a morriña"

(10/04/2019)

Paula Ventimiglia: "Tiña que contar a historia da miña avoa emigrante, agora sinto propia a morriña"

Unha arxentina con raíces ourensás captura o sentimento de emigración e nostalxia nun libro ilustrado

 
 

10.04.2019 | Faro de Vigo

Paula Ventimiglia. // FdV

 

Son 13 horas de avión e un longo percorrido en coche ata que a montaña de Valdeorras destápase. É un camiño por estradas ondulantes, como as da memoria. De Buenos Aires ata Casaio, a aldea de historia mineira da montaña de Carballeda. Paula Ventimiglia, unha bonaerense de raíces galegas, ilustradora e deseñadora gráfica, refixo ao revés os pasos da súa avoa Josefa, Pepa, para coñecer a súa terra. En 2015 viaxou cos seus pais e irmáns á aldea ourensá. A emoción que lle causou aquela viaxe foi o xerme de Morriña , un libro álbum de ilustracións que captura o sentimento da emigración e a nostalxia, con ese termo intraducible. A obra, editada por Hércules de Edicións, preséntase a tarde do 26 de abril na Feira do Libro de Buenos Aires, no estand da Xunta . "O meu desexo é ir presentalo a Galicia tamén".

 

 

- ¿Que sentiu ao pisar a terra da que lle falaba a súa avoa?

 

 

 

- Fixemos unha viaxe para coñecer á familia, a cinco primos da miña nai que viven na cidade de Ourense, e tamén o lugar de orixe da miña avoa. Houbo unha conexión especial. Foi moi forte ver cos meus ollos o que lle escoitei contar, chegar ao pobo do que saíu. Non podía crer como a miña avoa, con vinte e poucos anos, conseguiu vir ata o fin do mundo. Como baixou desa montaña, saíu do porto de Vigo e atravesou o océano nun barco. Fixemos o percorrido inverso ao que percorreu ela. Foi moi emocionante para todos.

 

 

- ¿As historias que lle contaba a súa avoa formaran xa en vostede unha imaxe sobre Galicia que confirmou ao vir?

 

 

- O pobo permanece como intacto no tempo, puiden imaxinar o momento no que a miña avoa o deixou, cando chegou a Buenos Aires soa, en 1942. Cando coñecín aos primos entendín moito: as raíces, os costumes, ata a comida, ¡con razón comemos tanto! [ri]. O clima, a xente, todo me resulta moi familiar, é coma se xa coñecese todo a pesar de que non o viu.

 

 

- Tamén o seu avó era galego, oriúndo da Peroxa.

 

 

- Si. A avoa Josefa, á que eu lle dicía Pepa, faleceu en 2003. Chegou en aquí, soa, aos 25 anos. Volveu a Galicia unicamente no ano 80, pero é imposible separala de Galicia. O acento nunca se lle foi e cada pouco dicía palabras en galego. Ao avó Claudio non cheguei a coñecelo. O curioso é que, sendo os dous de Ourense, coñecéronse en Buenos Aires. Partiron en diferentes épocas e en diferentes barcos. O meu avó Claudio fixo escala en Cuba, onde estivo en tempo. Coñecéronse nun baile dunha asociación galega.

 

 

- ¿Onde nace a idea do libro?

 

 

- Pois foi cando cheguei ao pobo, lembro o momento. Ver a casiña de pedra, as portas, as xanelas..., díxenme: Teño que contar isto. Sabía que moitas persoas se ían a sentir identificadas cun relato sobre deixar o lugar de orixe, sobre a emigración. Tiña que contar a historia da miña avoa.

 

 

- ¿Que pensaba que era a morriña antes e como a define agora?

 

 

- Entendía a morriña como unha saudade, como un sentimento de estrañar, pero resultábame difícil de traducir. Agora é diferente. É como un recordo máis alegre, como algo vivido, como algo propio. Agora síntoa propia despois de estar alí. Encantaríame visitar Galicia máis a miúdo e o de vivir alí tamén o pensei. Encantoume.

 

 

- O seu é un libro ilustrado, unha narración sen palabras.

 

 

- O texto non é o meu forte. Decidín facer un relato gráfico. É un libro expresivo, unha historia que se entende perfectamente coas ilustracións.

 

 

- Seguro que este relato inspirado pola súa avoa chega ao corazón doutros emigrantes. Sobre todo en Buenos Aires, quinta provincia galega.

 

 

- Cunhas amigas ilustradoras fixemos unha mostra na que expuxen algúns orixinais. A emoción segue a pesar de que transcorreu tanto tempo desde que se marcharon.

 

 

Novas e Actualidade


Titulares
Histórico


 ACTIVIDADES

Marzo 2024
LMMeXVSD
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
       



 AREA DE TÉCNICOS

 Usuario:
 Contrasinal:
 

 
¿Olvidou o seu contrasinal? | Alta

OBXECTIVOS | INTEGRACIÓN | FERRAMENTAS | LEXISLACIÓN | ORGANISMOS | NOVAS | CONTACTO

(c) 2009 FEGAMP, Federación Galega de Municipios e Provincias :: Texto legal
FEGAMPinmigracion@fegamp.es
Xunta de Galicia

Desarrolo: AVA Soluciones Tecnológicas