GALEGO | ESPAÑOL

PORTAL DA INMIGRACION NOS CONCELLOS DE GALICIA
ObxectivosIntegraciónFerramentas
-LexislaciónOrganismos-

O restaurante Galicia: unha viaxe ao enxebre sen saír de Londres

(12/03/2019)

O restaurante Galicia: unha viaxe ao enxebre sen saír de Londres


O local de Portobello que comprou Ed Sheeran foi todo un referente social e cultural para emigrantes e artistas

 

Estíbaliz Veiga (izquierda) y Mariana Carballal protagonizaron la película de Adriana Páramo rodada en el restaurante Galicia de Londres

Estíbaliz Veiga (esquerda) y Mariana Carballal protagonizaron a película de Adriana Páramo rodada no restaurante Galicia de Londres


La Voz de Galicia

redacción / a voz 11/03/2019



Hai moitos Londres distintos en Londres. Algúns comparten espazos pero sen mesturarse, outros substitúen aos anteriores, deixando só a súa memoria. Como a mesquita na rúa Brick Lane, antes sinagoga de xudeus que escapaban dos pogromos, e que á súa vez se edificou sobre unha igrexa de hugonotes fuxidos. Ao comprar o local onde durante décadas funcionou o restaurante Galicia, no 323 de Portobello Road, o cantante Ed Sheeran vai substituír cunha institución londiniense -o club privado- outra non menos tradicional da cidade: un xenuíno punto de encontro dunha comunidade na metrópole multicultural.

«En canto pos un pé dentro do restaurante xa está: estás en Galicia». As recensións que aínda se poden ler na internet do negocio rexentado por Eduardo Lage e José Nieto fan fincapé en que traspasar as súas portas equivalía a comprar unha pasaxe a Galicia sen saír de Londres. A comida recibía eloxios, pero tamén o ambiente, desde os fregueses apiñados na barra, o barullo de voces, o cheiro que flotaba desde a cociña e abría o apetito: como un bar galego.

«Comer alí era como estar nunha tasca dá terra, nesas nas que che poñen a botella de licor café despois dunha boa enchenta», resume a cineasta Adriana Páramo, quen á hora de buscar localizacións para un curto sobre dúas mulleres galegas en Londres non tivo que saír apenas das paredes do Galicia. Para a comunidade emigrante, estar alí era como volver temporalmente a casa. Para veciños e curiosos, era unha porta aberta a un lugar descoñecido. Como observa o escritor Xelís de Toro, antigo cliente, a súa posición era estratéxica: xunto o colexio español Cañada Blanch e nunha zona tradicionalmente emigrante por unha banda e, por outro, ao final do mercado de Portobello, «coas portas abertas cara a outro mundo e outras culturas».

Uns e outros apreciaban o Galicia pola súa autenticidade

 

Uns e outros, galegos e foráneos, apreciaban o Galicia pola súa autenticidade. Desde o caldo e as filloas ata a conversación, non había impostura. E ese era un valor que o convertía en algo máis que un negocio hostaleiro, transformándoo nun deses enclaves dos que se di que representan o espírito dun lugar, neste caso, Ladbroke Grove, un epicentro tanto para jamaicanos como para emigrantes galegos ou exiliados españois. Pola contra, que Sheeran pretenda transformar ese ambiente convival nun club privado - membresías a partir de 3.000 ou 4.000 libras anuais- vai en contra do que o restaurante representaba, unha operación que se enmarca nos procesos de xentrificación que Londres sofre máis que ningunha cidade, expulsando aos veciños pola forza do diñeiro.

A identidade do Galicia e a súa atmosfera non pasaron inadvertidas a todo tipo de artistas que frecuentaron a zona, especialmente entre os músicos, o cal non deixa de ser unha ironía tendo en conta que Sheeran é agora o dono do local tras unha operación valorada en 1.700.000 libras.

Nas notas da edición do 25 aniversario do clásico de The Clash London Calling, Tom Vague, ao fío da canción Spanish Bombs, repasa a fascinación do grupo por España. «O Galicia figura nun lugar moi destacado da guía de bares de The Clash», escribe. E cando tocaba dar entrevistas, dous dos seus compoñentes, Paul Simonon e Mick Jones - vegetariano-, recorrían nos últimos anos ao Galicia para conversar cos xornalistas.

No 2007, Sophie Ellis-Bextor elexía o Galicia na sección de restaurantes de The Guardian. A cantante e modelo explicaba que a pesar de non ver movemento na porta decidiu entrar un día co seu marido: a xente estaba dentro. «O Galicia é como a Tardis [a nave da veterana serie de ciencia ficción Doctor Who]. Parece pequeno por fóra, pero por dentro é xigantesco. E está petado», relataba Ellis- Bextor. Outro músico, Gaz Mayall, fillo maior do pioneiro do blues, ata tiña mesa habitual. Mayall rexenta no Soho un reputado club, Gaz’ s Rockin’ Blues, pero non parece o modelo que seguirá Sheeran co seu.

 

Era un dous poucos restaurantes de Londres onde me coñecían polo nome

«Eu sabía que quería rodar a curta Galicia. Portobello Road non Galicia, mesmo antes de escribir o guión», rememora Adriana Páramo. O restaurante parecíalle a mostra «perfecta» do que fora a emigración galega a Londres na década dos 70. Un ambiente no que a cineasta se atopaba a gusto, xa que cumpría esa máxima popularizada pola serie Cheers: «Era un dous poucos bares e restaurantes en Londres no que entraba e me coñecían polo nome!».

Adriana Páramo tamén asistiu á xornada, triste pero festiva, que supuxo o adeus ao Galicia. «O día que pechou, o ano pasado, a todos os londoners galegos deunos moita pena, pero a festa que se montou foi unha mostra do bo ambiente que se respiraba non restaurante, e polo que se caracteriza tamen Portobello. A rúa en fronte do Galicia estaba chea de xente porque non se cabía dentro, e un grupo de rapaces baixaron altofalantes á rúa, e a xente comía, bebía e bailaba; cunha mestura de tristeza -ante a noticia do peche- e de ledicia ante o bo ambiente», lembra.

A cineasta teno claro: «Perdeuse un local mítico para o barrio, uns deses que xa case non quedan, auténticos». A idea de substituílo por un club de música non lle parece mal, en principio, e pon como exemplo outro local do barrio, o Mau Mau, onde hai concertos e o ambiente está en sintonía co barrio. Pero o de convertelo en algo exclusivo, cobrando cantidades elevadas só por ser socio, xa non lle parece tan boa idea. En todo caso, sexa como sexa, parece pouco probable que no novo local ocorra o que caracterizaba ao Galicia: «Escoitábase falar inglés, español, galego e galenglish».

 

O último día do Galicia de Portobello

 

Un centenar de galegos viaxaron a Londres para despedir a un símbolo da hostalería da cidade

 

 

La Voz de Galicia d. v. t. s.

betanzos / a voz 11/03/2019

 

«Peniña hai, choramos un pouco ao despedirnos de clientes dende hai 30 anos». Así resumía onte á noite e con voz afónica o brigantino Eduardo Lage, o peche do restaurante Galicia, que atendía xunto ao seu socio José Nieto, de Esteiro, e que onte brindou á súa clientela as súas últimas comidas nunha festa que reuniu a máis de 400 persoas. Recoñecía que Portobello non vai ser o mesmo sen ese emblema da restauración que será rexentado a partir de agora por unha firma inglesa. «Din que será un restaurante mediterráneo, pero non sei o que é, iso abarca moitas cousas», explicaba Lage, con certo receo. Para acompañalos na despedida contaron con máis dun centenar de galegos, entre familiares e amigos, que se desprazaron expresamente a Londres para acompañalos no último día dun bar que serviu de nexo de unión cultural. «Unha rapaza hindú duns 20 anos acábame de dicir que para ela era o mellor bar de Londres», explicaba tamén emocionado Toño Cernadas, un veciño de Coirós que foi un dos amigos que viaxou só para asistir á despedida. «Se os fillos dan permiso, iremos para alá», admite Lage sobre a súa volta a Galicia, aunque recoñece que non teñen nada decidido. No seu caso, de momento ir de vacacións xunto a uns familiares a Alxeciras e logo a Betanzos; e Nieto opta por non facer plans ata xuño. Toca descansar.

 

 

 

 

Novas e Actualidade


Titulares
Histórico


 ACTIVIDADES

Marzo 2024
LMMeXVSD
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
       



 AREA DE TÉCNICOS

 Usuario:
 Contrasinal:
 

 
¿Olvidou o seu contrasinal? | Alta

OBXECTIVOS | INTEGRACIÓN | FERRAMENTAS | LEXISLACIÓN | ORGANISMOS | NOVAS | CONTACTO

(c) 2009 FEGAMP, Federación Galega de Municipios e Provincias :: Texto legal
FEGAMPinmigracion@fegamp.es
Xunta de Galicia

Desarrolo: AVA Soluciones Tecnológicas