(01/03/2019)
28/02/2019
Dodro honra aos seus emigrantes. Tanto que o Concello acaba de aprobar dedicarlle unha praza, concretamente a situada fronte á Casa de Cultura. A elección do lugar non é ao azar e fai xustiza ao que a emigración lle deu un día a Dodro: custear a construción da antiga escola unitaria de Tallós (actualmente reconvertida en casa de Cultura), ademais de abonar o salario dos mestres e, con iso, «permitir que moitos rapaces de Dodro puidesen acceder a unha educación gratuíta que doutro xeito non sería posible», tal e como recolle a proposta que o goberno local levou ao pleno no que se aprobou bautizar a Praza dous Emigrantes. Esa escola foi inaugurada no ano 1912 e funcionou como tal ata a década de 1980, para acabar como Casa dá Cultura de Dodro.
Desde finais do século XIX ata os anos 70 do XX, a emigración foi unha constante en Galicia e o concello de Dodro non foi unha excepción, de modo que case todas as familias teñen emigrantes entre os seus membros. E en Arxentina, concretamente en Buenos Aires, a emigración dodrense foi constante e numerosa ata finais de 1950, segundo explica o presidente do colectivo que os agrupa e que acaba de cumprir un século de vida: a Unión Residentes de Dodro, inicialmente a Sociedade de Fillos das tres parroquias de Dodro, que foi a que custeou a escola e o salario dos mestres.
Os emigrantes de Dodro en Arxentina conformaron unha colectividade moi importante e respectada, sen contar que, segundo expón o goberno local na súa proposta de crear a praza, sempre foron «extraordinariamente solidarios entre eles, e nunca renunciaron a súa terra nai. Máis aínda, alá onde se encontran, son frecuentes as reunións entre eles para celebrar e recordar as costumes e festas galegas, como tamén son habituais as súas visitas ao noso concello. A súa hospitalidade cos veciños de Dodro é recoñecida como extraordinaria por todos aqueles que tiveron a oportunidade de compartir con eles algún momento alá onde os nosos emigrantes se atopan», segundo esa mesma proposta para nomear a praza, coa que o Concello quere recoñecer todo o que a emigración fixo por Dodro.
Nesa liña, o alcalde Valentín Alfonsín viaxou en tres ocasiones a Buenos Aires para acompañar aos emigrantes, a última vez a finais do ano pasado co gallo da conmemoración do centenario da Unión Residentes de Dodro.
«Emigrar, aínda nos casos daqueles aos que lles vai ben, é unha ferida que nunca termina de pechar do todo. A morriña transfórmase nunha compañeira inseparable para sempre», repite con coñecemento de causa o presidente da actual Unión Residentes de Dodro, Luis Romero . Conta que o colectivo naceu, como outros, pola «necesidade que tiña o inmigrante de ter un lugar de reunión cos seus paisanos, no que cada un levaba as novidades que recibira da súa casa e da súa aldea».
OBXECTIVOS | INTEGRACIÓN | FERRAMENTAS | LEXISLACIÓN | ORGANISMOS | NOVAS | CONTACTO
(c) 2009 FEGAMP, Federación Galega de Municipios e Provincias :: Texto legal
inmigracion@fegamp.es
Desarrolo: AVA Soluciones Tecnológicas