A traxedia da inmigración, o gran fracaso da Unión Europea

(06/04/2015)

A traxedia da inmigración, o gran fracaso da Unión Europea



ÁNGEL GÓMEZ FUENTES / Correspondente en roma



Día 04/04/2015 -


A morte de 300 inmigrantes mostra os fallos da operación Tritón da UE



Italia e Europa volveron presenciar nesta semana o horror da morte de centos de inmigrantes fronte ás costas de Lampedusa, co Mediterráneo convertido unha vez máis en cemiterio de desesperados. Na última ondada intentaron chegar a Italia 460 persoas, a maioría homes e mulleres de entre 20 e 30 anos, así como un alto número de adolescentes. Máis de 300 deles morreron. Algúns iniciaran, hai dous ou tres anos, unha viaxe á esperanza a Europa que rematou en traxedia. Fuxindo de guerras e miserias, saíron con todos os seus aforros ou endebedáronse as súas familias, e afrontando todo tipo de riscos chegaron finalmente a Libia coa ilusión de embarcarse nunha nave para cruzar o Mediterráneo, pagando 800 euros por pasaxe.

O que nunca imaxinaron é que os traficantes de seres humanos os ían tratar como animais. Estiveron un tempo interminable en condicións infrahumanas nun «campo» na periferia de Trípoli: bloqueados e illados como nun campo de concentración. Así durante meses, esperando a climatoloxía axeitada para facer a travesía. Procedían de Costa de Marfil, Senegal, Gambia e Malí.

«Sen ningún aviso previo, o sábado leváronnos a unha praia preto de Trípoli. Non queriamos saír, porque as condicións meteorolóxicas eran moi malas. Pero os traficantes obrigáronnos a subir ás lanchas baixo a ameaza das armas, e non tivemos outra alternativa. Partimos en total 460 persoas a bordo de catro lanchas pneumáticas, cun motor de apenas 40 cabalos e dez latas de carburante para cada embarcación, onde nos apiñaron pola forza,» contaron algúns superviventes.

As catro lanchas partiron a intervalos de media hora. Pero case de inmediato se perderon de vista, nun mar con ondas de ata nove metros. Con esa tempestade, calquera nave o tería tido difícil. Tratándose de lanchas pneumáticas, cargadas moi por enriba dos límites de seguridade, o naufraxio estaba anunciado. «A poucas millas de Libia, unha das catro lanchas afundiuse. Outra naufragou porque se desinchou e nunha terceira entrou unha vía de auga», contou un dos superviventes.

Vergoña

Esta «vergoña infinita» suscitou unha onda de reaccións en Italia con duras acusacións á UE e á súa misión de socorro no Mediterráneo bautizada co nome de Tritón, o deus grego das profundidades mariñas. Substituíu dende o 1 de novembro á operación Mare Nostrum, posta en marcha polo goberno italiano en novembro de 2013, cun custo de nove millóns de euros ao mes. Cun presuposto tres veces inferior, a misión Tritón en teoría estaba chamada a resolver o pesadelo da inmigración ilegal no Mediterráneo. Pero, como nesta semana se viu, era completamente insuficiente. A morte de máis de 300 inmigrantes puxo de relevo, con todo o seu dramatismo, a hipocrisía da Unión Europea: os barcos italianos de Mare Nostrum patrullaban case ata as costas libias; os de Tritón limítanse a 30 millas das costas italianas, unha insignificancia nun ancho de mar de case 200 millas.

Italia, soa ante o problema da avalancha de inmigrantes e farta da indiferenza da UE, renunciou á operación Mare Nostrum polo seu alto custo e polas moitas críticas que a Liga Norte e outras formacións de extrema dereita lanzaban contra esa misión, ao considerar que promovía o efecto chamada, pois supoñían que moitos inmigrantes se lanzaban ao mar, na confianza de que podían ser rescatados con vida pola Mariña. Cando o un de novembro se iniciou a operación Tritón, o ministro do Interior, Angelino Alfano, declarou eufórico: «Por primeira vez Europa lánzase ao mar para custodiar a fronteira mediterránea». A realidade é moi distinta. Tritón é case unha ficción, non está á altura. Italia esta soa ante a traxedia da inmigración e o primeiro ministro, Matteo Renzi, con certa irritación, fixo un chamamento urxente á UE, para que actúe de inmediato, sobre todo «para resolver o problema en Libia, onde a situación está fóra de control,».