O Centro de Documentación das Migracións repasa seus 20 anos de historia.

(06/03/2015)

O Centro de Documentación das Migracións repasa seus 20 anos de historia.

Redacción, Madrid | 05 Marzo 2015 -

O Centro de Documentación das Migracións, da Fundación 1º de Maio, publicou o número 35 da súa revista 'Historias da Emigración', na que recolle un artigo sobre os vinte anos desta institución, así como varias análises da situación migratoria en España.

Baixo o título 'XX Anos preservando a memoria da emigración', faise un percorrido pola historia do Centro de Documentación das Migracións, creado hai dúas décadas por iniciativa da Fundación 1º de Maio co nome Centro de Documentación da Emigración Española en Europa e cuxo punto de partida foi o Fondo Documental da antiga Secretaría de Emigración de Comisións Obreiras.

Dende entón, explícase no artigo, foi incorporando material documental, ampliando a tipoloxía e o soporte da documentación. En 1998, coa incorporación dun fondo procedente de Australia, o centro amplía a procedencia xeográfica da documentación e pasa a chamarse Centro de Documentación da Emigración Española.

A incorporación de documentación de inmigrantes estranxeiros residentes en España e a publicación en 2007 do primeiro catálogo de carteis referidos a esta faceta fan que o centro volva cambiar o nome, pasándose a chamar, a partir de 2008, Centro de Documentación das Migracións (CDM), que aborda o fenómeno migratorio en toda a súa amplitude.

Actualmente o CDM, que foi recoñecido coa Medalla de Honra da Emigración, na súa versión prata, no ano 2001, está a facer un esforzo de dixitalización e posta en liña dos seus materiais para garantir o acceso universal a estes.

Neste número, publícase o primeiro dunha serie de artigos dedicados á análise dos movementos migratorios que teñen lugar en España a raíz da crise económica iniciada en 2008.

Nesta primeira entrega analízanse as grandes cifras de poboación española entre 1998 e 2014, resaltando que, a pesar de que no último ano a poboación descendeu, no período analizado se produciu un incremento poboacional que, segundo explican, está vinculado ás adquisicións de nacionalidade, que se traduciron no aumento do número de estranxeiros con nacionalidade española.

"Á súa vez, -explican no artigo- mentres que aumenta a poboación con nacionalidade española, descende o número de residentes de nacionalidade estranxeira no período 2008-2014. Así, mentres en 2008 esta poboación se situou en 5.268.762 persoas, en 2014 reduciuse ata 5.023.487 (-4,6%). Este descenso foi especialmente significativo entre 2013-1014 cando en termos relativos a perda foi do 9,42%. Confírmase así que España volve ser un país de emigración".

No texto tamén se recolle que, aínda que para todo o período estudado a poboación de nacionalidade española nacida en España creceu, nos dous últimos anos descendeu en 46.715 persoas.

En 'Historia dunha fotografía (que se repite) ' recóllese unha historia publicada polo diario 'O País' na que se contaba que un barracón utilizado polos nazis na localidade alemá de Schwerte para aloxar escravos de orixe polaca dedicados a reparar material ferroviario ía ser utilizado para albergar 21 refuxiados que chegaban á localidade. No artigo pregúntase se " é lexítimo albergar persoas, xa sexa inmigrantes ou refuxiados, en antigos campos de concentración cando estes son o símbolo da represión, a dominación e o exterminio da condición humana? ".

No cuarto e último artigo de 'Historias da Emigración' ofrécense os resultados dun estudo realizado polo CDM sobre os datos do Instituto Nacional de Estatística (INE) sobre a 'Emigración Exterior e Situación Laboral'.

Segundo se explica, os datos do INE confirman que, a partir de 2012 "se acelera a saída ao exterior de residentes en España", tanto de españois como de estranxeiros que retornan aos seus países. A partir de aquí, o artigo analiza as diferentes variables como país de orixe ou idade. En canto á primeira, destacan Romanía, Marrocos e Ecuador, "o que indica unha emigración de retorno". Á súa vez, as saídas cara a países da UE máis numerosas son Francia, Reino Unido e Alemaña.

En canto á idade, as que máis emigran son as persoas de entre 30 e 39 anos, "persoas formadas e con máis ou menos experiencia laboral". "Á súa vez, entre as persoas de nacionalidade estranxeira son as máis novas, de 20 e 29 anos, que o fan".

No estudo tamén se fala dun incremento da colonia española asentada en América, debido ao incremento das nacionalizacións en virtude da Lei de Memoria Histórica, e polo retorno de moitos inmigrantes en España que conseguiron a nacionalidade española e agora regresan aos seus países de orixe.

"Con todo -conclúe o artigo- se pode dicir que o éxodo de persoas novas e en idade de traballar ten unha serie de consecuencias para o futuro do país que habería que ter en conta, como son o envellecemento da poboación e o feito de que sexan os máis cualificados os que emigren,".