Os matrimonios de conveniencia, un fenómeno difícil de cuantificar

(16/12/2014)

Os matrimonios de conveniencia, un fenómeno difícil de cuantificar

lainformacion.com

luns, 15/12/14


Madrid, 15 decembro (EFE).- En 2013 presentáronse 648 recursos contra a denegación da inscrición de matrimonios nos que un ou os dous cónxuxes eran estranxeiros, por ser considerados "de conveniencia" polo Rexistro Civil, pero o número de enlaces de "compracencia" detectados en España é "moito maior".

 Os matrimonios de conveniencia, un fenómeno difícil de cuantificar




Madrid, 15 decembro (EFE).- En 2013 presentáronse 648 recursos contra a denegación da inscrición de matrimonios nos que un ou os dous cónxuxes eran estranxeiros, por ser considerados "de conveniencia" polo Rexistro Civil, pero o número de enlaces de "compracencia" detectados en España é "moito maior".

Así o explicou a Efe o subdirector de Nacionalidade e Estado Civil da Dirección Xeral dos Rexistros e do Notariado do Ministerio de Xustiza, Rubén Baz.

Os casos de fraude, detrás dos cales hai moitas "mafias", non se inscriben no Rexistro Civil e pertencen ao ámbito de actividades xudiciais e policiais, sinalou Baz, unha razón pola cal é moi difícil cuantificar este fenómeno.

Admitiu que o número de casamentos falsos que se producen ao ano se podería considerar "residual", por tratarse dunha porcentaxe moi baixa, pero que, ao seu xuízo, "non" deixa de ser importante".

Estes recursos supuxeron o 1,7 por cento dos 37.566 enlaces internacionais (un dos contraentes non é español) e estranxeiros (ningún dos cónxuxes é español) que se rexistraron en España o ano pasado.

O número de recursos experimentou un descenso nos últimos anos, ao pasar de 1.126 en 2010 a 648 o ano pasado.

A caída destes trámites foi paralela ao incremento do número de enlaces internacionais e estranxeiros, de 34.642 en 2010 aos 37.566 de 2013.

Os matrimonios "falsos" ou "brancos" celébranse, frecuentemente, a cambio dun prezo e co acordo de que non haberá convivencia, nin vontade de formar unha familia e con que, pasado un prazo convido, solicitarase a separación ou o divorcio.

O obxectivo destes enlaces simulados, nos que non existe un verdadeiro consentimento matrimonial, é obter as vantaxes legais no acceso á nacionalidade e no logro dun permiso de residencia en España.

Baz precisa que, no verdadeiro matrimonio, os esposos teñen a vontade real e efectiva de asumir os dereitos e obrigas da institución matrimonial, mentres que, no falso, hai unha declaración que non se corresponde coa vontade interna.

Ante o crecente aumento deste fenómeno, a Dirección Xeral dos Rexistros e do Notariado ditou dúas instrucións en 1995 e 2006 para evitar os "matrimonios de compracencia".

Antes da celebración dun enlace, ábrese un expediente de capacidade nupcial para verificar a ausencia de impedimentos para casarse, como o parentesco próximo, a poligamia ou a idade.

Cando un dos contraentes é estranxeiro, hai unha audiencia persoal, reservada e por separado de cada un dos membros da parella para verificar que van prestar un consentimento válido ou descubrir posibles fraudes, onde os encargados dos Rexistros Civís os interrogan sobre datos persoais, familiares e laborais.

O avogado do despacho Legalcity, de Barcelona, especializado en estranxeiría e Inmigración, Jorge Graupera, recordou que o matrimonio é un dereito de cada ser humano, xa sexa español ou estranxeiro, teña "papeis" ou non, encóntrese en liberdade ou en prisión.

Resaltou que un estranxeiro en situación administrativa irregular pode casar en España, sempre que reúna os requisitos que esixe o Rexistro Civil.

Algúns estranxeiros, precisou Graupera, procedentes de países como Marrocos, India ou Paquistán, cuxa lingua materna non é o castelán, contratan un letrado para tramitar o seu matrimonio, debido ás súas dificultades para encher un formulario. Ximena Hessling