Un historiador sinala que o exilio republicano fixo esquecer á maioría da emigración

(11/11/2014)

Un historiador sinala que o exilio republicano fixo esquecer á maioría da emigración



Fachada do Centro Cultural España en Montevideo, onde ten lugar o ciclo de conferencias.



A Rexión Internacional 10/11/2014





A "mitificación" intelectual do exilio republicano español en América Latina deixou abandonados pola historia á gran maioría dos seus integrantes, simples profesionais e técnicos que remataron "diluíndose como grupo entre os emigrantes económicos, afirmou o historiador Aurelio Velázquez". Nunha charla en Montevideo, Velázquez subliñou esta paradoxal situación na investigación sobre este importante grupo de exiliados, uns 40.000, que chegaron a terras americanas fuxindo do franquismo tras a Guerra Civil e do que apenas hai coñecemento.

Velázquez, que participa en Montevideo nun seminario sobre os exilios políticos en América Latina e que hoxe precisamente dará unha conferencia sobre este tema no Centro Cultural de España da capital uruguaia, apuntou ademais que esa desaparición como bloque dos exiliados implicou ademais "que non tivesen papel ningún na reconstrución da esquerda española" e que o "exilio fose irrelevante na Transición".

"Houbo certa mitificación. Os estudos sobre o exilio centráronse nas súas grandes achegas científicas, intelectuais e sociais dos republicanos. Pero entre as súas filas o perfil socioeconómico intelectual era moi minoritario. A maioría eran profesionais, técnicos cualificados, médicos, obreiros expertos ou agricultores especializados," apuntou Velázquez, investigador na Universidade Nacional Autónoma de México (UNAM).

Neste sentido, o historiador apuntou que a desproporcionada influencia dos intelectuais neste grupo se debeu a que chegaron a América Latina nun momento no que esta estaba "en pleno proceso de crecemento e efervescencia cultural" e puideron aproveitar ben esta circunstancia.

"Pero a achega xorda dos profesionais e obreiros é difícil de investigar, porque non tiveron resonancia. Co seu perfil de refuxiados cando chegan á rexión asimílanse á colonia local, e na súa dinámica convértense en emigrantes económicos e actuan como tales", engadiu.

Particularmente, Velázquez sinalou que foi a partir do ano 1946", co fin da Guerra Mundial e cando se perde a esperanza de volver a España, onde o franquismo se estabiliza, que estes republicanos "desfán a súa maleta" e se integran nas súas sociedades de acollida, eliminando os seus vínculos cos círculos republicanos.

"É evidente a perda que España sufriu con isto. E tamén perdeu a bagaxe política, xa que a esquerda se recompuxo dentro do país como oposición ao franquismo. E nesa oposición tivo preponderancia o nacionalismo vasco, catalán, galego...Y así o discurso nacional español da esquerda republicana deixa de funcionar, un discurso que si mantiñan no exilio", culminou .