GALEGO | ESPAÑOL

PORTAL DA INMIGRACION NOS CONCELLOS DE GALICIA
ObxectivosIntegraciónFerramentas
-LexislaciónOrganismos-

A cara e a cruz da emigración

(07/07/2014)

A cara e a cruz da emigración

A crise e a falta de oportunidades aceleraron a saída de Galicia de máis de 7.000 estranxeiros o ano pasado, pero outros moitos nin se propoñen a partida

Segundo os datos do Instituto Nacional de Estatística (INE), o ano pasado instaláronse en Galicia un total de 8.721 estranxeiros, dos cales 3.008 proceden de países europeos e 2.311 de Sudámerica. Son os fluxos migratorios máis habituais en Galicia. Aínda que tamén se deron de alta nos censos da comunidade 1.200 orixinarios de Centromérica, 643 africanos e 288 asiáticos.

Os estranxeiros que decidiron retornar ao seu país de orixe ou probar sorte noutro lugar fóra de España sumaron no 2013 7.459. Neste caso, a maioría foron suramericanos, un total de 3.344. Seguíronlle os europeos, 2.458; e os africanos, 733.

Andrea Hernández do Castelo leva xa dez anos vivindo en Galicia. Viño a España cun contrato de traballo para ser asistenta nunha casa, e desde entón pasou por varios traballos.

Estivo uns catro anos en Zara, unha tempada nun hotel de limpadora e outra etapa traballando con familias como empregada do fogar. Neste último ano empezou a colaborar como voluntaria en Equus Zebra, unha oenegué para o desenvolvemento que se centra precisamente en loitar pola integración de inmigrantes. Este pasado mes de xuño fixéronlle un contrato para traballar na tenda da organización. Os seus fillos, un maior de idade e outro aínda pequeno, viven con ela. Ao preguntarlle sobre se quere irse contesta que «volver definitivamente non (á República Dominicana), pero de visita si, porque teño familia alí».

Desde China

Outra das que de momento se quedan en Galicia é Karen, unha moza chinesa de 26 anos. Despois de estudar unha carreira relacionada co negocio da moda chegou á Coruña hai dous anos ao recibir unha oferta de traballo no sector. «No 2012 as noticias doutros países falaban a diario da situación de crise en España, así que cando vin non me sorprendeu moito, era mellor do que pensaba». A ela desde logo non lle afectou persoalmente, xa que ten traballo desde entón, aínda que admite que a mala economía podería ser a razón que lle fixese irse de aquí: «vin aquí pola miña carreira -explica-, se a situación é mala e déixame no paro nalgún momento, entón por suposto que terei que irme. Pero de momento parece que todo vai ben, e ven sinais de que a economía se está recuperando».

De momento, cre que en xeral se está adaptando aos costumes desta terra, «por suposto hai cousas que non me gustan -conta- pero de momento vai ben». Viño aquí sen falar nin sequera español, e como o inglés «non se utiliza moito aquí, sentín a necesidade de aprender español e creo que aprenderei galego agora, parece divertido» di.

Cre que A Coruña é unha cidade pequena pero que ofrece, entre outras cousas moitos festivais, e unha vida nocturna intensa. Ningún membro da súa familia veu con ela a Galicia, e non sabería dicir se seguirá aquí moito ou pouco tempo. «É difícil dicilo, depende do meu traballo, a miña familia e o que sexa que a vida teña preparado para min». Pero, de momento, queda.

Outro caso é o de Dalal, unha alemá que chegou a España hai 14 anos, e tras pasar polas Illas Canarias, aterrou en Galicia co seu marido e o seu fillo para quedar. Montou unha hípica en Ortigueira con Sonia Miranda (de Costa Rica). Afirma que «a crise non nos afectou, xa que ofrecemos algo diferente, unha hípica con talleres, onde a xente pode entrar en contacto cos animais». Aínda que non ten pensado volver ao seu país, Dalal confesa que «os dous últimos invernos aquí foron moi duros, fixo moi mal tempo. Funme de Alemaña escapando do frío e en Galicia o tempo é parecido». En canto ao estilo de vida destaca que «o que peor levo é o horario de sesta, que as tendas estean pechadas». A pesar de todo, non dubida en cualificar as paisaxes galegas como «os mellores».

Pero non todos os casos son tan positivos. Peter, por exemplo, chegou a España hai xa 12 anos pola fronteira de Melilla e agora pensa en marcharse. Vive en Galicia desde fai catro, tras ter pasado por diferentes empregos en Madrid e Alacante. «Hai uns anos era máis fácil atopar traballo, tiña emprego na construción, pero hoxe teño que gañarme a vida vendendo nun semáforo», lamenta. Peter ten muller e dous fillos. Conta que lle gustaría poder traballar fóra de España, noutro país europeo con máis oportunidades como Alemaña. O problema é o diñeiro para a viaxe, «se estivese eu só sería máis fácil, pero con familia e sen traballo é imposible pagar un voo». Cando se lle pregunta por regresar ao seu país, Peter non o dubida, «prefiro quedar aquí aínda que non teña traballo antes que volver a Nixeria. Alí hai moitos problemas, como o terrorismo de Boko Haram». Ante a actual situación, Peter enfróntase a quedar indocumentado por ser un parado de longa duración: «vou quedar encerrado en España», asegura.

«Non me importaría irme»

Papa Diop e a súa familia levan aquí desde 1993. Este senegalés dedicouse «á venda ambulante, como todos», ata que no 2001 abriu un locutorio. Con todo, pola situación actual de crise, entre outras cousas, proponse volver ao seu país de orixe. «A crise nótase, hai menos traballo... e levo aquí moitos anos, non me importaría cambiar», di. Os seus fillos, nacidos en Senegal, son agora maiores de idade e xa non dependen del, polo que a decisión de irse ou quedar está nas súas mans.

Desde Colombia chegou hai 15 anos Luz Nelly Toro Jaramillo. Elixiu Galicia porque a súa irmá traballaba aquí. Desde o primeiro momento notou o cambio en canto a costumes, especialmente polo seu traballo de interna como empregada de fogar. Sinala que a crise minguou a calidade de vida dos inmigrantes, «antes atopar traballo era moi fácil, se quedabas sen emprego atopabas outro rapidísimo, agora en cambio a situación é moito máis complicada», conta. Nelly di que non ten pensado irse de Galicia porque ten dous fillos e «empezar unha nova vida noutro lugar é moi difícil. A situación tería que ser extrema para emigrar de novo ou volver a Colombia».

A pesar de que ela non ten pensado marcharse, sinala que «se alguén do meu país pregúntame se debe emigrar ou non a Galicia, diríalle que non debido á situación actual. Unicamente se veñen cun contrato de traballo, porque se non aquí a vida é moi difícil». Deixando ao carón os aspectos negativos, Nelly valora «a seguridade e tranquilidade que hai aquí. O meu fillo pode saír á rúa sen que eu me preocupe».

«Volver de forma definitiva, non, pero de visita si, porque teño familia alí»

 

 

Novas e Actualidade


Titulares
Histórico


 ACTIVIDADES

Marzo 2024
LMMeXVSD
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
       



 AREA DE TÉCNICOS

 Usuario:
 Contrasinal:
 

 
¿Olvidou o seu contrasinal? | Alta

OBXECTIVOS | INTEGRACIÓN | FERRAMENTAS | LEXISLACIÓN | ORGANISMOS | NOVAS | CONTACTO

(c) 2009 FEGAMP, Federación Galega de Municipios e Provincias :: Texto legal
FEGAMPinmigracion@fegamp.es
Xunta de Galicia

Desarrolo: AVA Soluciones Tecnológicas