- Vinme a Londres a dar clase e estou a servir café.
-Pois dímelo a min, que teño dúas carreiras e un máster e estou a limpar baños.
É a conversación entre dous españois que traballan na capital británica. Son frases ficticias, que forman parte dunha serie para Internet que creou o director Javier Moreno Caballero, pero que seguramente se repetiron miles de veces en conversacións entre mozas que residen actualmente no Reino Unido. Spaniards in London busca iso: rirse dos primeiros días, tomarse con humor unha realidade que afecta a cada vez máis novas e mostrar a quen se quedan como se vive a nova emigración.
O coruñés Yago Corral é técnico de son deste proxecto audiovisual que, a pesar de non ter financiamento externo, vai xa polo seu terceiro capítulo e que ten máis de 200.000 visitas en Internet. «Se che fixas nas estatísticas, no Reino Unido vennos sobre todo novos, pero en España o noso público maioritario é xente de entre 40 e 60 anos, e ese público son os pais dos emigrados como eu, que nos ven para facerse unha idea de como viven os seus fillos», conta. El chegou a Londres hai tres anos e medio. A súa noiva fora antes e cando pechou a empresa na que traballaba en Galicia, el decidiu seguila. Tiña claro que quería estudar Enxeñería de Son, pero chegou ao Reino Unido sen o bacharelato terminado. Informouse, logrou acceder á carreira solicitada e terminouna como número unha da súa promoción. «E en España estaba considerado non apto para calquera cousa por encima dun grao medio», apunta. Cando coñeceu o proxecto de Moreno Caballero non dubidou en unirse: « Pareceume unha serie buenísima e moi acorde aos tempos actuais». A súa función é «perseguir aos actores coa pértega e o micrófono para que se oia o mellor posible, e logo en posproducción mesturar as cancións que gravamos».
A música é clave nestes capítulos de algo máis de sete minutos. Os seus personaxes mesturan o español e o inglés constantemente, cantan, rin e tamén o pasan mal, aínda que «o noso obxectivo non é reflectir a pura realidade, senón contar unha situación real desde un punto de vista divertido», di o seu director.
E para iso tamén hai que mentir; como fai María, unha moza que ten que enganar ao seu noivo Yago (esta vez ficticio) que desde Galicia cre que a súa moza traballa ensinando español a adolescentes ingleses, cando en realidade está a servir cafés para saír adiante. Xogan cos tópicos -cos españois, pero tamén cos ingleses- e descobren o espidos que están á hora de expresarse noutro idioma: «Cremos que sabemos inglés e cando chegamos aquí dámonos conta de que eses doce anos de colexio non serviron para nada», di Yago. Mentres, seguen rodando.
