(25/11/2013)
O ADN revela trata de menores na inmigración irregular a España
Moitos dos chegados en pateira non son fillos dos adultos que os acompañan
Crese que puideron ser secuestrados
Ignacio Cembrero Melilla 23 NOVEMBRO 2013 - El País
Desembarco, en 2010, en Motril (Granada) dunha pateira con cinco bebés e tres mulleres embarazadas. / m. silveira
É a proba do nove de que aquilo que aparentaba ser inmigración irregular é, ademais, ás veces, trata de seres humanos. No Centro de Estanza Temporal de Inmigrantes (CETI) de Melilla fixéronse, no verán, as probas de ADN a un puñado de homes e mulleres subsaharianos chegados recentemente con menores, en pateira, á cidade.
"Había condutas que facían sospeitar os traballadores sociais porque os supostos pais non se preocupaban polos seus fillos", explica Carlos Montero, director do CETI onde se hospedan actualmente preto mil inmigrantes, o dobre da súa capacidade. As probas deron negativo. Non son os seus fillos.
Milagros Núñez, responsable do programa de atención da Cruz Vermella a inmigrantes, tamén sinala que os seus voluntarios observaron ás veces, nos seus centros de acollida Andalucía, que "hai mulleres que non recordan canto tempo aleitaron o seu fillo, cando lle saíu o primeiro dente e ata lles dá noxo cambiar o cueiro".
Aos que en Melilla se someteron á proba de paternidade e o resultado foi negativo retiróuselles aos nenos que ingresaron en centros de menores dependentes da cidade autónoma. "Esa separación non provocou aparentemente dor", segundo Montero.
Falsos proxenitores subsaharianos logran nenos para evitar que os expulsen
"Algún falso pai mesmo se adiantou e confesounos que o fillo non era seu", recorda Montero. Os que rexeitaron facerse o exame xenético son agora vixiados máis de preto polo persoal do CETI.
Como chegaron eses cativos, xeralmente moi pequenos ás mans dos falsos pais? "Eles dinnos que os encontraron no camiño cara a Melilla; que estaban abandonados e os recolleron", sinala Montero. Non sabemos a verdade nin tampouco onde están os pais biolóxicos", prosegue. "Hai moito que investigar", asevera. Cre que puideron ser roubados, "alugado" ou secuestrado.
Entrar en Melilla cun menor era ata agora unha garantía de dar rapidamente o salto -a duración media de estanza no CETI é dun ano- á Península e ata de non ser expulsado de España. "Era case un pasaporte", comenta un inspector de policía que pide que non se publique o seu nome.
"O fenómeno arranca no 2008 cando nas pateiras de subsaharianos empezan a chegar primeiro mulleres soas, despois embarazadas e finalmente con nenos", recorda Milagros Núñez. Tamén aparecen varóns, supostos pais deses nenos.
Dende que as voluntarias en costas, onde atenden aos pasaxeiros da precaria embarcación, e nos Centros de Internamento de Estranxeiros, sospeitaron da existencia da trata ata que as autoridades empezaron a tomar conciencia transcorreu case un lustro.
Durante eses anos decenas, acaso centos, de nenos e as adultas que os acompañaban foron vítimas de redes mafiosas que en orixe eran nixerianas, pero agora son tamén camerunesas, congolesas, guineanas etcétera.
Nos seis primeiros meses do ano a Cruz Vermella identificou a 27 menores -un de cada cinco- e a 44 mulleres -unha de casa sete- chegados irregularmente a España por mar e susceptibles de ser vítimas de trata.
|
OBXECTIVOS | INTEGRACIÓN | FERRAMENTAS | LEXISLACIÓN | ORGANISMOS | NOVAS | CONTACTO
(c) 2009 FEGAMP, Federación Galega de Municipios e Provincias :: Texto legal
inmigracion@fegamp.es
Desarrolo: AVA Soluciones Tecnológicas