-¿ Houbo un cambio de actitude sobre as normas que impoñen os acordos de Schengen?
-Non houbo nin creo que vaia haber un cambio de actitude. Os Estados aprenderon do caso anterior e non ten aspecto de volver suceder. Os controis interiores son ineficaces; os que non pasan no momento en que hai un control pasarán noutra ocasión. Esas medidas teñen un carácter máis retórico que práctico.
-Pero houbo un intento de restablecer vixilancia nas antigas fronteiras nacionais.
-Si, países como Francia e Dinamarca pedían que se establecese e institucionalizase a posibilidade de peches temporais, pero se rexeitou. A dimensión do problema hoxe, que é menor, non xustifica medidas dese tipo.
-Dicía vostede que Europa, a partir dos acordos de Schengen, fixo máis por defender as súas fronteiras que por integrar aos inmigrantes que entran
-Si, pero é que non hai outra; o obxectivo de Schengen non é integrar inmigrantes; de cara ao exterior a súa finalidade céntrase máis no terreo defensivo.
-E aínda así, nos dez últimos anos os inmigrantes chegados a España cuadriplicáronse, ata ser o 12,3 % da poboación.
-E incluso máis, porque nese mesmo período unha boa cifra dos que chegaron conseguiron nacionalizarse. Agora mesmo debemos estar en ao redor dun 14 % de poboación inmigrante
-¿Vai vostede algunha solución para frear a avalancha? ¿Cre que, como era opinión dominante hai uns anos, a solución é fomentar o desenvolvemento nos países de orixe?
-Atacar o problema da inmigración en orixe é imposible. Non temos capacidade para frear os conflitos internos nos países emisores de refuxiados ou de emigrantes. Non temos o poder de acabar coa guerra en Libia ou de mellorar as condicións civís en Somalia ou de estabilizar o conflito civil en Exipto. Non podemos pensar que somos omnipotentes. Axudar ao desenvolvemento económico tampouco é suficiente. Mire Siria, un país plenamente desenvolvido, que por mor do seu conflito interno é un dos principais emisores de refuxiados cara a Europa. Non é fácil intervir nun país e asentar as súas institucións desde fóra. Incluso debemos pensar que en países moi pobres, o crecemento económico pode aumentar a saída de emigrantes, porque antes non tiñan nin para afrontar os gastos da viaxe.
-Se non ve solucións de conxunto, ¿talvez si medidas paliativas?
-Son pesimista sobre a posibilidade de grandes solucións. Paréceme que o único que se pode facer na práctica é reforzar os controis para evitar desgrazas como as recentes. Podería mellorarse algo se se despregan os efectivos de Frontex moito máis preto dos puntos e os países de saída.