Inclúense todo tipo de títulos, activos, contas en entidades financeiras, así como valores ou seguros de vida e bens inmobles.

O incumprimento desta nova obriga de información, que só se pode facer por Internet, levará aparellado un réxime sancionador propio a razón de 5.000 euros por cada dato ou conxunto de datos omitidos, cun mínimo de 10.000 euros.

Ademais, o incumplidor estará sometido a fortes penalizacións (con multas de ata o 150 % da cota de liquidación) en tanto que a renda descuberta será considerada como ganancia patrimonial inxustificada, co que pasa a consignarse no último exercicio fiscal non prescrito.

A cota defraudada posiblemente sexa constitutiva de delito fiscal, o que suporía a remisión do expediente a Xustiza.

Fontes de Facenda sinalaron a Efe que estes días están a recibir numerosas consultas sobre esta declaración de bens estranxeiros, sobre todo, de residentes estranxeiros que viven na costa española e que se interesan sobre como lles pode afectar a norma.

Facenda incide en que non se trata dun novo imposto e de que non se persegue de forma especial o impacto recadatorio, senón que con iso se pretende facer un seguimento ante a posibilidade de existencia de fraude fiscal.

En calquera caso, un dos obxectivos é «ensanchar» as bases impoñibles suxeitas ao pagamento de impostos, o que implica poder recadar máis nos exercicios fiscais posteriores.

O presidente dos Inspectores de Facenda do Estado (IHE), Ransés Pérez Boga, defendeu esta medida adoptada polo Goberno e considerou que pode ser moi eficaz na loita contra a fraude.

En declaracións a Efe, Pérez Boga admitiu que tampouco hai que ser tan inxenuos como para pensar que os defraudadores van declarar os seus bens no estranxeiro.

A este respecto, mostrouse a favor das contundentes sancións que carrexa o incumprimento da lei, xa que, na súa opinión, isto pode facer que os contribuíntes opten por facer a declaración.

Pérez Boga sinalou que haberá persoas que tiñan «gañada» a prescrición de posibles delitos que agora cambia ao modificarse o réxime.

Entre os inconvenientes da medida, destacou que a norma afecta ao 80 % dos bens pero deixa fose outros, «como o dun iate que estea a nome dunha sociedade no estranxeiro ou o de que haxa moito diñeiro en efectivo depositado nunha caixa de seguridade en Suíza».

Así mesmo, incidiu noutro punto negativo como é o feito de que a declaración só se poida facer por internet e que o seu formulario sexa bastante complexo.

Pola súa banda, o secretario técnico do Rexistro de Economistas Asesores Fiscais (REAF), Luis do Amo, advirte das consecuencias «moi graves» que pode carrexar o que non se declaren os bens e dereitos no estranxeiro e subliña, do mesmo xeito que Pérez Boga, que non é sinxelo encher o modelo 720.

A este respecto, subliña que se non se informa, os bens e dereitos terán a consideración de ganancias non xustificadas de patrimonio sen que se poida invocar a prescrición.

Do Amo incide en que deben declarar persoas que se foron traballar ao estranxeiro e logo volveron ou os estranxeiros que se quedaron en España e nacionalizáronse.

O sindicato de Técnicos de Facenda (Gestha) afirma que a norma non supón un ataque fiscal para os estranxeiros que residen en España, xa que a obriga de información esténdese a todos os residentes no noso país, sexan nacionais ou estranxeiros.

Tamén augura que con esta información de bens no estranxeiro reducirase unha parte significativa da fraude.