A lei para unir centros galegos xera división de opinións en Arxentina

(04/02/2013)

A lei para unir centros galegos xera división de opinións en Arxentina

Os responsables destas entidades piden diálogo antes de aplicar a norma aprobada polo Consello da Xunta

Autor:

agustín bottinelli

Localidade:

bos aires / correspondente

Data

Respecto e diálogo deberían ser, segundo dirixentes de entidades galegas en Arxentina, as premisas para concretar a «cooperación, unión e fusión» de centros galegos da emigración en Europa e América que propón o texto da Lei dá Galeguidade aprobado o pasado xoves polo Consello da Xunta. «A unión é posible na medida en que para iso exista un diálogo, que non sexa algo imposto, e que as entidades cheguen a un entendemento e respéctense as particularidades de cada unha», afirma o presidente da Sociedade Galega de Arantey, Villamarín e A Peroxa, Gastón Juan, unha entidade que xa experimentou dúas fusións no pasado. «Tratouse de unir forzas para potenciar. Se hai un respecto ao que foron as entidades e á idiosincrasia de cada un dos centros, os socios non teñen problemas», di.

Con todo, para Juan Rodríguez, presidente do Centro Galego de Avellaneda, un dos máis importantes, e da Federación Unión de Asociacións Galegas da República Arxentina, que reúne a 32 centros rexionais, a tarefa non resulta sinxela. Segundo explica, algunhas das dificultades son «a falta de socios, a falta de galegos e a escaseza de recursos». «Os galegos queremos moito o noso, a nosa aldea. Somos remisos a deixar unha sociedade cun nome e xuntarnos con outra. Ese é o problema que estamos a ter», engade.

Con estas fusións, a nova lei busca garantir a supervivencia dos centros galegos, xa afectados polo recorte das axudas procedentes de España debido á crise. Tamén pretende reorientar ás entidades da diáspora e darlles un enfoque máis económico para que poidan servir de plataforma comercial ás empresas de Galicia.