GALEGO | ESPAÑOL

PORTAL DA INMIGRACION NOS CONCELLOS DE GALICIA
ObxectivosIntegraciónFerramentas
-LexislaciónOrganismos-

Unha Europa en movemento

(19/10/2011)

Unha Europa en movemento

14 outubro 2011Adevarul Bucarest

Ares

A crise empuxa aos europeos a retomar o camiño da emigración. Para os mozos dos países mediterráneos e para os da Europa Oriental, agora a salvación atópase no norte do continente.

Mariana Bechir 

No lapso dun século, os países europeos pasaron de ser países de emigración a ser receptores de inmigración, é dicir, transformáronse en países de acollida. O desenvolvemento industrial serviu de imán para os habitantes dos países pobres. Como consecuencia, numerosos emigrantes regresaron aos seus países de orixe, pero foi necesario un achegue de man de obra externa para cubrir o déficit de traballadores. Os últimos países de acollida foron os do sur de Europa, un destino predilecto especialmente para os romaneses. No mercado laboral, estes últimos son agora competencia dos autóctonos en paro. Fronte a esta situación, e ás novas restricións en materia de emprego con relación aos estranxeiros, os inmigrantes do Leste e os autóctonos do sur tenden a buscar traballo no norte de Europa.
O sur parte cara ao norte 
Europa xa viviu movementos migratorios masivos no pasado. Entre 1950 e 1970, ao redor de 10 millóns de italianos, gregos, españois e portugueses partiron camiño dos países europeos máis desenvolvidos. Logo de 1973, co inicio do declive demográfico no arco mediterráneo, os Estados que o conformaban abriron as súas portas aos traballadores estranxeiros. O punto de inflexión, cando a inmigración superou á emigración, alcanzouse nos anos oitenta. Os fluxos proviñan do norte de África, logo de Centroeuropa e da Europa Oriental. O proceso acelerouse tras a caída do pano de aceiro. Agora, Alemaña, Reino Unido e os países nórdicos poderían enfrontarse a un asalto sen precedentes, dado que en pobos cunha gran tradición emigrante (España, Italia, Irlanda e ata Grecia) existe unha enorme presión por parte de quenes chegan de Europa do Leste, cos romaneses á cabeza. Respecto de Romanía, chegará o momento en que se converta nun país de inmigración pero probablemente neste caso tratarase de traballadores provenientes de Asia, de Oriente Medio ou de África.

As estatísticas británicas máis recentes mostran pola súa banda unha dinámica rara con relación a España. O número de españois rexistrados no sistema da seguridade social británico aumentou un 85% durante o último período fiscal (de abril de 2010 a abril de 2011), en comparación co ano anterior. Por primeira vez, España ocupa un posto dentro dos cinco países de orixe dos inmigrantes con maior presenza en Reino Unido - tras Paquistán, Sri Lanka, Lituania e Irlanda. Segundo a filial española da axencia de traballo temporal Adecco, ao redor de 110.000 persoas saíron de España cun contrato de traballo entre 2008 e 2010, cando a taxa de paro superou o 21%. Máis de 4,2 millóns de persoas atópanse sen emprego. Un aumento significativo que tamén se aprecia no caso dos italianos: de 60.000 currículos recollidos por Eurostat en marzo de 2010, pasouse a preto de 90.000 en setembro de 2011.

"Billete de ida" fronte a inmigración itinerante
A migración do estilo "billete de ida", como cando un italiano ou un irlandés embarcábase rumbo a Estados Unidos e quedaba alí ata a súa morte, xa non existe. Hoxe converteuse en itinerante, dun país a outro, en función do mercado laboral. Os emigrantes distribúense tácitamente o mercado en función da aceptabilidade e a dificultade do traballo. Por iso existe unha gran diferenza entre os emigrantes españois e os romaneses. A estes últimos denomínaselles "recolectores de fresas" porque a maioría traballa no sector agrícola do país de destino e copan os empregos menos cualificados. Os españois, segundo afirma o profesor da Universidade de Barcelona Miguel Pajares, "van a países nos que atopan empregos especializados. A diferenza entre romaneses e españois non é tanto a competencia como a aceptabilidad" dos diferentes empregos.

En Irlanda, o número de habitantes que deixan o país supera na actualidade ao dos inmigrantes que chegaron na época en que o país era "o tigre celta". No último ano fiscal, de abril de 2010 a abril de 2011, máis de 40.000 irlandeses abandonaron a illa, fronte aos 36.000 inmigrantes que chegaron. "A crise é máis levadía no estranxeiro", explica o profesor romanés Dumitru Sandu, especialista en materia de migracións. A tendencia migratoria actual manterase, pola crise e a recesión que azouta a Europa. Ademais, porque os países que se adheriron á Unión en 2004 superaron o período de transición (de sete anos como máximo) durante o que un Estado membro podía impor unha certa protección do seu mercado laboral [fronte aos nacionais dos recentemente incorporados á UE]. A data límite era o un de maio deste ano e estaba vixente no caso de Polonia, República Checa, Hungría, Estonia, Letonia, Lituania, Eslovenia e Eslovaquia.

Precampaña xenófoba para 2012
Despois de que España e Francia introducisen novas restricións no mercado laboral con relación aos romaneses, outros Estados anunciaron que tamén van modificar a lexislación co obxectivo de frear a inmigración. Baixo o pretexto de salvagardar empregos locais, o acceso dos inmigrantes ao mercado laboral queda así bloqueado, todo iso tinguido dun certo aire de precampaña electoral, posto que numerosos países teñen cita cos seus votantes en 2012. "Non se trata tanto de razóns económicas, senón de violacións dos principios democráticos da Unión, que se ignoraron", afirma Catalin Ghinararu, do Instituto Nacional romanés de Investigación sobre o Emprego.

Sempre que a economía dun país de destino contráese, aparecen actitudes de rexeitamento cara aos inmigrantes. E, inevitablemente, nótase especialmente contra o grupo máis numeroso. Así, os romaneses son o obxectivo de moitas campañas encamiñadas neste sentido. En España, por exemplo, o Partido Popular pegou este outono carteis electorais co slogan "Non queremos romaneses". A pesar diso, unicamente unha pequena minoría de romaneses regresan ao seu país, tal e como mostra o estudo "o impacto da crise económica sobre a inmigración da man de obra romanesa", realizado pola Fundación Friedrich Ebert: soamente o 5% de quenes emigran regresan ao seu país, e fano por períodos curtos. Despois, parten en dirección a outros destinos.

 

 

Novas e Actualidade


Titulares
Histórico


 ACTIVIDADES

Marzo 2024
LMMeXVSD
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
       



 AREA DE TÉCNICOS

 Usuario:
 Contrasinal:
 

 
¿Olvidou o seu contrasinal? | Alta

OBXECTIVOS | INTEGRACIÓN | FERRAMENTAS | LEXISLACIÓN | ORGANISMOS | NOVAS | CONTACTO

(c) 2009 FEGAMP, Federación Galega de Municipios e Provincias :: Texto legal
FEGAMPinmigracion@fegamp.es
Xunta de Galicia

Desarrolo: AVA Soluciones Tecnológicas