Galicia di adeus ao talento

O paro, a crise económica e o crecente pesimismo sobre a viabilidade do Estado de benestar en España están a provocar un novo éxodo de traballadores que afecta de cheo á xeración máis formada e capacitada da historia de Galicia. Entre o ano 2008 e o 2010 abandonaron a comunidade rumbo ao estranxeiro 9.177 galegos, máis que nos catro exercicios precedentes. Deles, segundo as cifras do Instituto Galego de Estatística, 3.122 emigraron o ano pasado, o exercicio no que se rexistrou o peor saldo migratorio (a diferenza entre entradas e saídas de emigrantes) do último decenio.

Se se suman os estranxeiros residentes ata agora en Galicia que tamén decidiron buscarse a vida noutra parte ante a falta de oportunidades aquí, a cifra de quen deixaron a comunidade rumbo a outro país desde que estalou a crise elévase a case 26.000. En total, desde o 2008, preto de 275.000 emigraron a outras zonas de Galicia, de España ou o mundo. Máis do 60 % tiñan entre 16 e 44 anos.

Nunha rexión cuxa poboación arrastra desde fai lustros o lastre do crecemento vexetativo negativo (as proxeccións do IGE calculan que Galicia chegará ao 2020 con 50.000 habitantes menos que no 2009), a fuxida de traballadores representa unha verdadeira sangría demográfica.

Pero, polo momento en que se produce, xusto cando o peche de empresas dispara o desemprego a niveis inasumibles e requírese máis que nunca a presenza de innovadores e emprendedores, a fuxida de talentos novas representa unha hipoteca difícil de asumir, en plena reformulación do modelo produtivo e coa imperioso necesidade de mellorar a competitividade da economía para non perder o tren da globalización.

Resúmeo así Salvador Naya Fernández, profesor titular de Estatística e Investigación Operativa en Escola Politécnica Superior de Ferrol, adscrita á Universidade dá Coruña: «Todo o que está a pasar é moi duro. Para min non é ningún éxito que os meus alumnos se vaian a outro país. Porque non é que se vaian os mellores, é que se van os máis decididos, os que están dispostos a arriscarse. É dicir, os emprendedores. Está a marcharse un capital humano que aquí resulta imprescindible».

Naya responde cunha ampla listaxe de nomes cando o xornalista lle pide contactos de alumnos que opten por emigrar ao estranxeiro para atopar fose as oportunidades profesionais, os salarios ou a estabilidade e a seguridade laboral que Galicia non pode ofrecerlles. E advirte tamén de que a fuga de talentos significa, dalgún modo, nutrir ao inimigo: «Os alemáns non son bobos. Saben que levan xente cun gran potencial, moi formada e moi capacitada. Aquí financiamos esa formación, pero son eles quen a aproveitan».