Dolores Cruz : «O inmigrante achega moito»

Dolores Cruz Cousillas, Loly Bolay tras o seu matrimonio, é a española que máis lonxe chegou na política suíza, e das que máis en Europa. Natural de Corme, onde naceu fai 60 anos, emigrou de adolescente a Xenebra e, tras a súa experiencia profesional vinculada ao comercio e a empresa, deu o salto á política fai 14 anos ligada ao Partido Socialista. Foi escalando banzos aos poucos: tras chegar á presidencia do Parlamento cantonal de Xenebra, na actualidade mantén a acta de deputada (ata novembro de 2013), traballa en distintas comisións ligadas na súa maioría á xustiza e a igualdade, e acaba de dar o salto á política estatal. Deica pouco máis dun mes, o 23 de outubro, celebraranse eleccións ao Parlamento Federal, e ela (é a primeira española en facelo) aspira a conseguir un escano, aínda que recoñece que non o ten fácil.

-¿É optimista, cre que logrará sentar no Parlamento de Berna?

-É un risco. Xenebra achega 11 dos 246 deputados de Suíza. O meu partido ten tres, e ademais da miña candidatura, preséntanse caras moi coñecidas da política cantonal, por exemplo o exalcalde ginebrino. Se que é difícil, pero todas as eleccións sono. Isto é como un partido de fútbol, hai que xogalo e ata o final non se sabe que vai pasar. Eu non son das que dan algo por perdido xa desde o principio.

-¿Por que se presenta?

-O meu partido pediumo. Hai un tema importante, e é o avance da extrema dereita, a UDC é a que máis sobe en Suíza. Eu creo que podo achegar algo para frear ese avance. Eles atacan sobre todo a inmigración, queren limitala. E isto faime recordar os tempos nos que eu cheguei a Xenebra como inmigrante, en 1968, cando precisamente había unha iniciativa similar do mesmo partido para reducir os inmigrantes.

-¿E a vostede que lle parece todo iso, que pode facer?

-A miña loita é demostrar que a inmigración é unha oportunidade moi grande. Eu estou convencida de que o inmigrante achega moito, xera riqueza, é a mestura dos dous mundos, o que trae e o que se atopa. Eu quero demostrar que os que viñeron integráronse dun xeito excepcional, contribuíron notablemente ao crecemento da economía do país e ocupáronse de traballos que os suízos non querían facer.

-¿Realmente hai tanta presión contra os inmigrantes?

-É que os extremistas alarman con que Suíza está en perigo, e fan amálgamas mesturando as cuestións de asilo político de determinados Estados coa inmigración, e son cuestións que hai que separar.

-¿E que opinan os suízos? Non só os partidos.

-En Xenebra, como multicultural que é, a xente aprendeu o valor dos que chegaban. Ao principio tratáronnos mal, pero co tempo recoñeceron o noso traballo. Pasa cos galegos, que nos ven como traballadores e honestos. Na zona alemá, e algo na italiana, a xenofobia vese máis. É aí onde a UDC ten máis forza, cun discurso que ten moita forza entre certos sectores.

-Vostede leva xa 14 anos na primeira liña política. ¿Que tal a experiencia?

-Fantástica. Co meu exemplo dígolles aos mozos: tedes que dar o paso. Sobre todo aos que teñen dobre nacionalidade. Poden achegar cousas moi importantes. E como son novas, teñen que implicarse. A política deume moito. Eu ao principio non sabía nada, e grazas a ela aprendín como funciona o país, as institucións, a xustiza, a policía. Creo que é necesario empezar desde abaixo. Eu primeiro estiven na municipal, despois na cantonal, e agora á federal.

-¿E para terminar a súa carreira?

-Pois me gustaría terminar nun escano no Parlamento de Berna, claro, para ver en primeira liña como se fai a política para todo o país. A ver que pasa.