Os mozos xa non queren emigrar á cidade

Os mozos xa non queren emigrar á cidade

Madrid, 25 jul (EFE).-

Logo da gran desbandada que se produciu no mundo rural nos anos cincuenta e sesenta, que levou á desaparición da vida en moitos pobos, os mozos de hoxe resístense a emigrar ás cidades e prefiren vivir no lugar no que naceron.
"Nos pobos a vivenda e a vida é moito máis barata e hoxe día as redes de internet permítenlles comunicarse co mundo e os amigos", manifestou a EFE o catedrático de Socioloxía Benjamín García Sanz, director do primeiro estudo sobre o mundo rural, realizado cos datos do último censo de 2009.
Benjamín García Sanz destacou a importancia deste cambio: "pasamos dun mundo rural que perdía poboación a un mundo rural que gaña habitantes e que volve ter nenos, moitos deles de pais inmigrantes".
"Ruralidad emerxente, posibilidades e retos" é o título do estudo, publicado polo Ministerio de Medio Ambiente e Medio Rural Mariño, no que se analizan os cambios na poboación rural, as tendencias do presente e do futuro.
O corenta por cento da poboación laboral reside no mundo rural e se non traballa no lugar que naceu, faino nun pobo ou unha cidade próxima, á que tarda en trasladarse unha media de corenta minutos, un tempo aceptable.
Benjamín García considera que ademais de razóns económicas, neste cambio teñen moita importancia "as raíces, os pais, os irmáns, os amigos, porque nos anos cincuenta e sesenta todos eramos estranxeiros nas cidades grandes, pero hoxe os mozos do campo séntense estranxeiros nas cidades, en primeiro lugar porque non teñen diñeiro e non se poden integrar".
O papel das mulleres na reactivación da vida rural, a situación dos maiores, a inmigración estranxeira, a actividade e o paro e a situación económica son outros factores que analiza o catedrático.
Esta volta ao mundo rural prodúcese a pesar de que os ingresos son inferiores: os das mulleres, os mozos, os adultos e os maiores, en calquera tipo de traballo e de lugar de España, excepto en Canarias, onde son algo máis altos que os urbanos.
No caso da muller, a marxinación aféctaa tanto como muller como por ser muller rural: os seus ingresos son sempre moito máis baixos que os dos homes, ata que os das mulleres urbanas.
"Cambiou o papel das mulleres, que atenden a casa pero traballan tamén fora e ocupan, cada vez máis, importantes postos nas institucións -destacou-. A muller é unha peza crave na mellora da vida dos pobos, e hai que estimular a súa presenza no traballo: ten coñecementos, ten capacidade e posúe recursos para iso".
É impensable que a xente que naceu en Madrid váiase aos pobos -explicou a EFE Benjamín García- , aínda que se empeza a producir o que el chama "nova ruralidad", xente nova que foxe da cidade porque busca un maior contacto coa natureza, algo que ao seu xuízo crecerá no futuro coa implantación do traballo desde a casa.
Tamén teñen un papel importante os inmigrantes estranxeiros, que son o 10 por cento da poboación rural, e os retornados, dez millóns, un 22 por cento, os que por distintos motivos volven ao pobo do que saíron.
"Os pobos hoxe non son o que eran, o corenta por cento das vivendas son segunda residencia, xentes que ao longo do ano teñen contacto con esa poboación, van pasar as vacacións, ou os fins de semana. E tamén xoga un papel importante o turismo rural, persoas que non naceron neses lugares, pero que viaxan para descansar e coñecelos".
Outro fenómeno que sinala entre os cambios importantes é que o mundo rural xa non é agrario, aínda que a agricultura segue sendo a matriz da ruralidad.
E a agroindustria e a industria, porque asentar unha empresa no mundo rural é moito menos custoso.