O retorno dos inmigrantes en paro aos seus países é limitado, por normas demasiado ríxidas

(01/07/2011)

O retorno dos inmigrantes en paro aos seus países é limitado, por normas demasiado ríxidas


Foto: EUROPA PRESS

Os marroquís con formación superior ou emprendedores, emigran a países distintos de España

MADRID, 30 Jun. (EUROPA PRESS) -

Unha investigación do Real Instituto Elcano sobre a migración temporal entre Marrocos e España conclúe que o retorno dos estranxeiros que se quedaron no paro aos seus países de orixe sería maior se as normas españolas e europeas non fosen tan estritas, xa que impón que quen se marchen, non poderán regresar en polo menos tres anos.

O estudo, asinado pola investigadora principal de Demografía, Poboación e Migracións Internacionais da institución, Carmen González, explica que "neste momento moitos dos inmigrantes desempregados, o 50% dos marroquís, volverían ao seu país se as normas lles permitisen retornar legalmente a España cando aparecesen novas oportunidades laborais".

"O plan de retorno actual, incorporado ao novo Regulamento da Lei de Estranxeiría, esixe un período mínimo de estancia fora demasiado longo, tres anos, o que obriga ao migrante a facer unha aposta incerta a longo prazo", sinala a autora.

Ademais, indica que "moitos" inmigrantes "optarían por volver ao seu país, onde a vida é máis barata, se non fose porque arriscan perder o seu permiso de estancia en España se ao longo dun ano pasan máis de seis meses fora do país" e recorda que ata quen teñen un permiso de longa duración enfróntanse a este problema, porque "as normas europeas impídenlles pasar máis de 12 meses seguidos fora do espazo da UE".

"Hai indicios de que pode estar producíndose unha saída desa migración desempregada cara a outros países europeos do espazo Schengen, nos que a ausencia de controis fronteirizos permitiría aos migrantes pasar tempo fora sen que se detectase en España", afirma o estudo.

O estudo critica que entre Marrocos e España non se producen fluxos de ida e volta porque "as normas españolas dificúltano", xa que, en xeral, "non favorecen que os inmigrantes poidan circular entre orixe e destino de forma flexible de acordo coas oportunidades laborais ou as necesidades vitais".

Nesta liña, a autora destaca que só existe un tipo de inmigración circular entre Marrocos e España, a estacional agraria regulada a nivel estatal, polo progresivo endurecemento das condicións para entrar e permanecer legalmente no país que se foron impondo aos estranxeiros.

Os MARROQUÍS CON FORMACIÓN PREFIREN FRANCIA

A xuízo da autora, esta é unha das razóns polas que "o nivel educativo dos migrantes marroquís en España é o máis baixo" de entre os que se fincaron en Europa, "incluíndo países onde esta migración é recente, como Italia", xa que quen se desprazan ao país son na súa maioría traballadores do campo, mentres os licenciados, técnicos e emprendedores prefiren destinos como Francia.

"É difícil atopar en España empresarios ou profesionais marroquís, o que ten un efecto negativo sobre a imaxe deste colectivo e, por extensión, de Marrocos en España", explica o estudo, onde se sinala ademais, que "a política de concesión de permisos de residencia para estudantes non facilitou a presenza de universitarios marroquís en España".

Así mesmo, critica "a discrecionalidad na concesión de permisos de residencia aos que desexan emprender algunha actividade económica pola súa conta en España", porque a xuízo da experta, "reduciu á nimiedad a entrada de inmigrantes por esa vía".

A experta, que asegura que a comunidade marroquí é, de entre todas as nacionalidades extracomunitarias procedentes de países pobres, a que ten menores porcentaxes de irregularidade, aposta por medidas como incentivar a inmigración de marroquís cualificados, unha política de bolsas para que cidadáns do reino alauí poidan estudar carreiras con saída no mercado de traballo e abrir o sector turístico á inmigración de tempada.

"Trátase de utilizar a migración como un instrumento de avance nas relacións hispano marroquís e de cooperación ao desenvolvemento, atraer unha inmigración cualificada evitando á vez a fuga de cerebros en Marrocos e permitir aos inmigrantes en paro o retorno ao seu país coa posibilidade de volver a España, aínda que pasen fora máis de seis meses ao ano, cando atopen oportunidades laborais", conclúe.