Os inmigrantes, un gran negocio para Francia

Os inmigrantes, un gran negocio para Francia

O Estado recibe deles un saldo positivo duns 12.400 millóns de euros; ademais os inmigrantes, a maioría novos, son grandes consumidores

juan pedro quiñonero / correspondente en parides
Día 22/11/2010 -

Os inmigrantes legais son un negocio moi rendible para a economía francesa: reciben dos orzamentos do Estado uns 47.900 millóns de euros, pero pagan dos seus petos uns 60.300 millóns. Un saldo positivo e favorable para as finanzas públicas duns 12.400 millóns de euros, que só é a parte monetaria dunhas transferencias positivas moito máis altas. 
Os inmigrantes franceses garanten a supervivencia de moitos traballos.

En Francia (64.7 millóns de habitantes), uns 6.5 millóns de franceses teñen un familiar inmigrante. As cifras de inmigrantes ilegais son moi aleatorias. Hai contabilizados uns 5.3 millóns de residentes estranxeiros, cos seus familiares.
Un equipo de investigadores da universidade de Lille, dirixidos polo profesor Xavier Chojnicki, realizou por conta do ministerio de Asuntos sociais un estudo sobre os custos e beneficios económicos do conxunto desa inmigración para a economía nacional, chegando a esa conclusión cifrada (2009), tras varios anos de estudo.
Manexando cifras oficiais, os investigadores desmenuzaron todas as grandes partidas de transferencias positivas e negativas dos inmigrantes, concluíndo con ese saldo moi positivo para a economía nacional.
Por partidas, a inmigración custa aos orzamentos do Estado (2009) uns 47.900 millóns de euros, nestes conceptos: pensións de xubilación, 16.300 millóns de euros; axudas á vivenda, 2.500 millóns; salario mínimo de inserción, 1.700 millóns; subsidios de paro, 5.000 millóns; axudas á familia, 6.700 millóns; axudas sanitarias, 11.500 millóns; educación, uns 4.200 millóns.
Man de obra inmigrante nas autoestradas
Pola súa banda, os inmigrantes achegan aos orzamentos do Estado, do seu peto, co seu traballo, sumas moito máis importantes: impostos sobre a renda, 3.400 millóns de euros; impostos sobre as rendas do capital, 3.300 millóns; impostos e taxas sobre o consumo, 18.400 millóns; impostos locais, urbanos e outros, 2.600 millóns; contribución ao pago da débeda social (CRDS) e contribución social xeneralizada (CSG), 6.200 millóns; cotizacións sociais, uns 26.400 millóns de euros.
A ese saldo positivo, duns 12.400 millóns de euros, é necesario engadir outros ingresos non sempre monetarios, pero social e economicamente importantes: os inmigrantes realizan a inmensa maioría dos traballos que non queren realizar os franceses, e un 90 por cento das autoestradas construídas as últimas décadas construíronse con man de obra inmigrante; sen obreiros estranxeiros, os prezos do consumo (produtos agrícolas e outros) serían moito máis caros, xa que a man de obra estranxeira é moito máis barata.
A contabilidade realizada polos investigadores da universidade de Lille tamén reflexa profundos cambios sociais. Os inmigrantes, maioritariamente novos, son grandes consumidores: pagan uns 18.400 millóns de euros ao Estado, a través dos impostos e taxas dos seus gastos persoais. Os inmigrantes modificaron profundamente o deporte e as artes populares francesas: unha inmensa maioría dos futbolistas de elite son fillos da inmigración; nas listas de cancións de éxito comezan a ser maioritarias as protagonizadas por inmigrantes da primeira ou segunda xeración, negros e magrebís.
Traballos garantidos pola inmigración
Ao mesmo tempo, moitos oficios, traballos e servizos só están hoxe garantidos a través da inmigración. Máis do 50 por cento dos médicos dos hospitais dos suburbios son estranxeiros ou de orixe estranxeira. O 42 por cento dos traballadores das empresas de limpeza son inmigrantes. Máis do 60 por cento dos pequenos talleres de automóbiles de París e a rexión parisiense son propiedade de mecánicos e pequenos propietarios inmigrantes.
Nun terreo tan estratéxico como o futuro do sistema nacional de pensións, os inmigrantes xogan un papel altamente positivo. O moi oficial Consello nacional sobre o futuro das pensións chegou a esta conclusión: "Unha entrada duns 50.000 novos inmigrantes, cada ano, permitiría reducir no medio punto o déficit das xubilacións".
Xavier Chojnicki, que dirixiu ao equipo de investigadores da universidade de Lille que chega a estas conclusións, comenta o proceso deste xeito: "Trátase dun proceso histórico, ligado á estrutura da poboación inmigrante, maioritariamente nova. Pouco cualificados, están no paro, moi frecuentemente. Pero tamén gastan moito e son moi emprendedores. As pensións que pagamos aos vellos están máis que compensadas co consumo e as cotizacións sociais que pagan os máis novos, entre os que hai xente moi dinámica. Estamos asistindo á urxencia dunha pequena clase media de orixe inmigrante".