Máis do dez por cento da poboación empadroada na Coruña naceu fóra de España, e o 5,4% ten unha nacionalidade diferente á española. Son os datos da actualización máis recente do padrón municipal, realizada o pasado 20 de setembro e, polo tanto, cuns números máis actualizados que os últimos aprobados polo Instituto Nacional de Estatística o ano pasado. Entre o grupo de coruñeses nacidos fóra da pel de touro-pero que poden ter igualmente a nacionalidade española-, a colectividade máis importante é a venezolana, que conta con 2.538 membros do total de 25.447 que rexistran as listas municipais. Entre aqueles que viron a primeira luz fóra das fronteiras hispanas colócanse en segunda posición os nados en Arxentina (2.307) e Brasil (2.043). Uruguai (1.894), Colombia (1.596) e Suíza (1.468) son outros dos países que aparecen na lista como lugar de nacemento de importantes grupos de coruñeses que, na maioría dos casos, son fillos dos emigrantes que durante as décadas dos cincuenta, sesenta e setenta trasladáronse en busca de traballo a diferentes países de América e Europa.

Africanos e americanos

Entre os inmigrantes residentes na Coruña que teñen nacionalidade estranxeira son os brasileiros o grupo máis importante, con 1.508 empadroados. A continuación aparecen colombianos (1.040) e peruanos (999). Os senegaleses ocupan a cuarta posición na táboa (841), a moita distancia dos coruñeses coas seguintes nacionalidades africanas máis abundantes: Marrocos, un país que ten censados 349 persoas, e Alxeria, con 135.

O traballo é a razón principal da chegada de estranxeiros á cidade, aínda que este colectivo tamén sufriu as consecuencias da crise económica como o resto de traballadores. A estatísticas indican que cerca do 5% do total dos parados da provincia da Coruña son estranxeiros -preto de 4.100 persoas das máis de 74.000 que están sen emprego-. A crecente dificultade para atopar ocupación foi unha das razóns de que presentas nacidas en países como Arxentina ou Uruguai deteñan o seu fluxo migratorio. Aínda que tamén se retardaron as chegadas doutras nacionalidades como a brasileira, debido á substancial mellora económica que experimentou a economía do seu país, que se converteu nunha das locomotoras económicas do mundo.

Algunhas das conclusións que se poden extraer dos últimos datos do padrón municipal son a progresiva integración que os estranxeiros acaban conseguindo na súa sociedade de adopción, e tamén que a elección que moitos inmigrantes realizan á hora de empezar unha nova vida é o lugar de onde procedía a súa familia antes de que acabase instalada nun país diferente ao do seu nacemento. Só a metade dos residentes da Coruña que naceron nun lugar distinto teñen aínda a nacionalidade estranxeira, unhas 12.700 persoas. A outra metade dos nados fose xa conseguiron converterse en españois ou, no caso por exemplo de moitos arxentinos, xa tiñan o pasaporte antes de recalar en España debido a que son fillos de emigrantes que se foron de España. Respecto de problemas como a discriminación ou o racismo, estes aparecen sobre todo cando o estranxeiro ten unha cor de pel diferente ou o seu país sitúase fóra da órbita europea. Un inmigrante dun país da Unión Europea ten moitas máis facilidades para integrarse na sociedade española e atopar traballo que outro proveniente dun estado africano ou asiático. E é que a raza segue sendo motivo de racismo.