Fotografías da emigración de Galicia a América
Escrito o 31 Jul, 2010 ás 6:00 en Actualidade
Fotos de Alberto Martí
O poeta Manoel Antonio (Rianxo 1900-1930) escribiu no seu poemario De catro a catro: "Fomos quedando sós/ o mar o barco e máis nós." Estes versos, vangardistas e rebeldes para as primeiras décadas do século pasado, representan un estraño hiato: un home intelectual, de saúde fráxil e empeñado en atoparse cos grandes acontecementos da centuria que acaba abacelado na cuberta dun pailebote, contemplando a noite, ao mar e os seus compañeiros, condenados ao traballo devastador.
Estas situacións non cabían en ripios endecasílabos: só podían facerse novos versos e aplicar as novas tecnoloxías para dar testemuño ao gran fenómeno que marcou "e marca"a Galicia. A fotografía é unha das ferramentas craves que proporcionan a realidade da emigración e o seu momento máis dramático: o embarque.
Os portos das grandes cidades convertíanse no escenario da separación, do medo, a incerteza. Columnas de homes e mulleres novas chorando, nenos e anciáns sobrecollidos. A maioría sen máis mundo que o da súa comarca, atópanse de súpeto abertos ao abismo atlántico. Nada é como imaxinaran, e entre o paraíso das Américas e a súa casa da aldea a súa identidade mórrese, tragada polo océano que moitos acaban de ver por primeira vez. Sen remedio nin volta atrás.
Os fotógrafos que retrataron estes momentos gañaron popularidade e o seu traballo agora é parte da historia galega. Alberto Martí (A Coruña, 1922) é un deses fotógrafos. Durante o seu traballo como reporteiro gráfico de La Voz de Galicia retratou os rostros da segunda emigración masiva a América, ocorrida entre 1957 e 1963.
Agora 73 fotografías en branco e negro que Martí realizou como fotoperiodista compón a exposición Os adeuses, que ocupan desde onte as paredes da Fundación Barrié da Maza na Coruña. A mostra recolle eses retratos feitos nos portos da Coruña e Vigo, e permanecerá aberto ata o 5 de setembro.