Medio mundo recorta o voto exterior

Non só España está sumida nun controvertido debate político sobre que dimensión debe ter o voto exterior. Mentres o Congreso trata de vencer a resistencia da diáspora para reordenar a posibilidade do seu voto, novos enclaves da emigración, como México, Chile ou Uruguai viven nestes días acesas reivindicacións dos seus residentes no exterior clamando por unha ampliación do dereito de sufraxio.

Pero o certo é que a tendencia xeneralizada é a de minguar ese exercicio aos que trasladan a súa residencia ao estranxeiro. Practicamente toda a Unión Europea impide a participación nas eleccións municipais dos seus emigrantes, aínda que salvagarda o seu voto en presidenciais e lexislativas. Así o fai Francia, que ata a partir do 2012 abrirá a posibilidade aos seus nacionais no estranxeiro de contar con representantes na Asemblea da República. Desde 1958 a súa diáspora ocupa doce escanos no Senado, pero a cambio non pode votar nos comicios locais. Un sistema similar está implantado en Italia, onde existen circunscricións exteriores en cada Cámara, con doce e seis representantes, respectivamente, pero sen participación nas citas locais.

Amplo abanico en Portugal

O mesmo ocorre en Portugal, que conta cunha circunscrición para Europa e outra para o resto do mundo. En cada unha delas por cada 55.000 censados elixen dous escanos. Para as presidenciais, a regulación é algo máis curiosa e complicada. Poden elixir presidente os emigrantes que non superen os quince anos de residencia no estranxeiro se viven dentro da UE ou nun país lusófono. Para os portugueses no resto do planeta ese límite establécese en dez anos, un prazo salvable se se regresa polo menos durante un mes ao país nos cinco anos antes das eleccións.

Holanda habilita as municipais tamén só para os residentes e as lexislativas para todos os seus nacionais, salvo para os que residan en Antillas ou Aruba, desde onde si se pode votar se polo menos viviuse dez anos nos Países Baixos. Curioso resulta que todos os votos dos emigrantes que participen nas lexislativas compútanse no distrito da Haia.

Suecia e Finlandia tampouco abren os seus concellos á súa diáspora, pero si aos estranxeiros da Unión Europea ou de países escandinavos que residan alí máis de tres e dous anos, respectivamente. Canadá só deixa votar aos nacionais que leven fose menos de cinco anos e teñan intención de volver, sen posibilidade en todo caso de participar nas municipais, como tamén ocorre noutros lugares como Arxentina, Colombia ou Estados Unidos.