A diáspora non quere recortes no voto

Se a reforma acordada ata agora por PP, PSOE, PNV, BNG e CIU segue adiante, os emigrantes xa non votarán nin nas eleccións municipais nin nas autonómicas, e nas xenerais só poderán optar a elixir catro ou cinco senadores que serán os representantes da emigración nas Cortes. Ademais, implantaríase o voto en urna nos consulados; o sufraxio por correo deberá autorizarse previamente.

A noticia chega aos galegos residentes en Buenos Aires, e as reaccións son atopadas. Para Adriana Garea, 52 anos, nacida en Santiso, algúns cambios parécenlle ben: «Non poder votar para o alcalde non me parece mal; eu estou empadroada nun concello moi pequeno e desde aquí podo cambiar a historia dese municipio. De feito, Santiso ten máis residentes fose que dentro. Se toda a emigración empadroada en Santiso vota cambiamos o destino dos que alí viven». Con todo, a Adriana parécelle mal que non poidan elixir ao presidente da Xunta; «están avasallando os nosos dereitos», reproba. En canto aos senadores, pon os seus pegas: «Votar por 4 ou 5 senadores é igual que nada». A reforma merécelle outras obxeccións; así, discrepa do voto en urna, «xa que a emigración aquí é xente moi maior, temos un só consulado en Buenos Aires e hai que viaxar ata alí». Adriana deixa unha reflexión: «Dáme a sensación de que queren que o charco sexa unha separación real. Non o van a lograr; de feito, teño aos meus dous fillos vivindo alí».

Carmen Prieto, de 71 anos, naceu en Castro, no concello ourensán de Taboadela. Case con enfado asegura: «Eu vou sempre a votar polo partido que a min me gusta. Está ben que os que vivimos no estranxeiro teñamos dereito ao voto. Como todo isto non me convence, quizá empezo a votar en branco. ¿Por que se traen ese invento agora?». Tampouco lle gusta o cambio no sistema «porque haberá que facer colas terroríficas e moita xente non irá. Para ir votar ao consulado non o tería que pensar dúas veces, senón dez».

Para Manuel Edreira, 73 anos, nacido en Melide, a restrición ao voto merécelle unha dura crítica: «Sacáronnos todo. Paréceme unha barbaridade. Somos de alí e temos dereitos. Sei ben o que ocorre no meu pobo e vou case todos os anos. Un segue sendo galego en Arxentina, Rusia ou onde sexa. E un ten o dereito á súa nacionalidade».

Maruxa Gallardo acaba de cumprir 65 e é oriúnda de Esteiro (Muros). «A restrición non me gusta, porque eu sei a quen voto e preocúpome permanentemente por decatarme do que está a pasar en Galicia e no meu pobo, arranxen un camiño ou abran unha escola». é si, ve ben a urna: «O desexo de votar o manifestas indo ao consulado, tómasche a molestia». En cambio, xulga «pouco democrático» que só se poidan elixir uns senadores.

Aos seus 69 anos, Benito Fernández, de Xinzo, móstrase doído: «Como galego quixese permanecer integrado. Estiven sempre á beira dos galegos. Vivo na Arxentina desde fai 60 anos, pero teño os meus papeis como corresponde. Son galego e creo que deben deixarnos votar». Preguntado se está informado do que ocorre na súa terra, responde: «Si, porque eu ata son amigo do alcalde do meu pobo. Ten familiares aquí e vén a miúdo».

Aínda que arxentina, María Currais é filla e muller de composteláns. Recorre á familia para xustificar a súa crítica: «Debe quedar como estaba. O meu marido vai sempre a votar. A miña familia ten a nacionalidade, os meus fillos e netos. O meu marido ten catro irmáns en Galicia. E eu, moitos curmáns». En canto ao consulado, razoa, «para algúns está cerca, pero para nós, que estamos en provincia, queda a desmán. é mellor por correo».